İNTİKAM

5-

"Kapı dinlemek ayıp birşeydir küçük fare..."

Katherin korkudan ne yapacağını bilmezken adamın bu sözüyle biraz rahatlamıştı. Çünkü adam bu sözleri kızmaktan çok eğlenir bir tonda söylemişti. 

Yine de kendini savunma gereği hissetti. "Efendim ben ...şey..." demişti ki adam muzip bir tonda "Şşşttt." diyerek eliyle sus işareti yaptı.  Katherin'i kolundan çekiştirip biraz uzaklaşınca "Burası ketum Alfred'in odası duyarsa biz öldük" derken eliyle boynunu keser gibi yapmıştı.

  Katherin bu muzip adamı sevmişti. Adam Katherin'in omzuna elini atıp yanında yürümeye başladı. "Söyle bakalım genç adam adın ne?"

"Efendim ben Ka.. William. William Glunge." dedikten sonra dilini ısırdı.

William ismine alışması gerekti. Her seferinde Katherin demekten son anda kurtuluyordu. " William seni korkutmuş olmalıyım.Baksana ismini bile unuttun." diyen adam kısa bir kahkaha attı.  "Merak etme sert bir öğretmen değilim.  Şimdilik." dedikten sonra eğilip bir sır söylüyormuşçasına fısıldayarak "Derslerde çok ciddiyimdir de." dedikten sonra kısa bir kahkaha daha attı. 

Sonra aklına gelmiş gibi "Ben.." dedi "..Silah Sanatları öğretmenin Komutan Gregory Iva" diyip kendini takdim etti. Katherin onun kaçık bir adam olduğunu düşündü.  Bu düşünceyle dudağı kıvrılırken "Memnun oldum Komutan Gregory ya da öğretmenim mi demeliyim?" diyip içten bir gülüş sundu adama .

"Komutanı tercih ederim daha havalı" dedikten sonra sırıtıp göz kırptı. Sonra biraz ciddileşip "Evet evlat burada ne arıyorsun?" dedi

"Efendim ben koğuşları arıyorum fakat ortalıkta kimse olmadığı için kime soracağımı bilemedim."

"Herkes şuan arka tarafta koşu yapıyor evlat koğuşlar en üst katta" dedikten sonra "Kendin bulursun benim işlerim var asker derslerde görüşürüz. " diyip yürürken arkasını dönüp Katherin'e el salladı.

Katherin bu adamı sevmişti.  Belki de burası sandığı kadar kötü değildi. Ama lanet olası adam burada değildi demek. Bekleyecekti. O adamın buraya gelmesini bekleyecekti.

###

Alfred eğitime başlamadan son eksikleri teçhizattan sorumlu subayla konuşuyordu. Albay Lehnon bu dönem gelmeyecekti ve bu işler hep kendisine kalmıştı. Albay Lehnon'un başına işler açtığı için gelmeyeceğine dair söylentiler vardı.  Alfred her şeyi  beklerdi o adamdan.

Öğrencilere karşı ne kadar sert olduğunu görmüştü. Tamam kendiside sertti ama bu öğrencileri eğitmek amaçlı bir sertlikti. Ama Albay Lehnonun sertliği zarar vermeye yönelikti.

Subay gittikten sonra Alfred başını ovdu. Komutan olmak güzeldi,tabi bazı zorlukları da vardı.

Az sonra kapısı çalındı ve bu akademide ki tek dostu Gregory girdi içeri. Gregory kendisinden büyüktü fakat katıldığı savaş bakımından kendisi daha rütbeliydi.

"Gregory pek neşelisin"

"Demin küçük bir fareyle tanıştım Alfred" diyen adam sırıttı.  "Ahh Gregory sen ve içindeki çocuk" dedi sıkkın bir tavırla. Gregory de onu taklit edip "Ahh Alfred sen ve ketum suratın" diyip güldü.

###

Katherin koğuşları bulmuştu. Şimdi de 7. koğuşu arıyordu. bulduğunda duraksamadan girdi içeri. Yatakların yanında yazan numaralar 15 numaranın ne olduğunu açıklıyordu.

Yataklar altlı üstlü ranzalardı. Ve çok fazla yatak vardı.  Bu da bir ordu dolusu erkekle aynı yerde kalacağını gösteriyordu. Ama kimse kız olduğunu bilmediği sürece sorun yoktu.

Yatağın yanına ulaşınca yatağının alt kat olduğunu gördü.  Üst katında iyi bir insan olmasını ümit ederek yatağına oturdu. Bugün ne yapacaktı. Ortalıkta kimse yoktu. Muhtemelen resmi olarak eğitim henüz başlamadığı içindi. 

Komutan Gregory koşuda olduklarını söylemişti.  O zaman gidip koşularını bölmek olmazdı.  Biraz istirahattan kimseye zarar gelmezdi. Bu düşünceyle sırıtıp uzandı. Biraz uzandıktan sonra bir iki parça olan eşyalarını dolaba yerleştirmeye karar verdi.

Tahta dolabı açıp içine baktı. Bir takım erkek kıyafetini yerleştirince bitmişti işi.  Çantasınının içinde, sakladığı saçları kalınca saçları çantanın içine koyup çantayı yatağın altına bırakmaya karar verdi.

Yatak yerden yüksekçe olunca eğilip çantayı ilerilere itti. Çantayı bırakmışken arkasından gelen sesle kafasını yatağa çarptı...