İNTİKAM

3-

Gideceğim Matmazel. Ölebilirim.Yakalanabilirim. Geri de dönebilirim. Ama bunun için önce gitmem gerek...

Yaşlı kadın onun kararlı olduğunu anlatmıştı. Anlıyordu onu. Babasını ne kadar sevdiğine şahit olmuştu. Dolu olan gözlerini açıp burnunu çektikten sonra doğrulup " Pekala ne yapabiliriz bir bakalım" diyip buruk bir şekilde gülümsedi...

###

"Alfred bunu cidden yapmak zorunda mısın? " dedi yaşlı adam.

"Amca bunu daha önce de konuşmuştuk. Komutanlığı seviyorum."

"Evet evlat konuşmuştuk ve ben sana lordluk vasfını haketmeni söylemiştim.Bu kadar toprağı yönetirken zorlanıyorum. Amcan yaşlandı evlat." dedi adam.

Kardeşinin emaneti olan yeğeni ona ait olan düklüğü yönetmeme konusunda ısrar ediyordu. Üstelik komutan olarak canını tehlikeye atmıştı. Dahası ülke son günlerde karışıktı.

"Kendine haksızlık etme amcacım hala kızları ayartan genç düksün " diyip güldü Alfred. Komutan olmayı seviyordu ama amcası ona topraklarının başına geçmesi konusunda ısrar ediyordu. Amcasını seviyordu. Zaten bir tek onu seviyordu. En çokta amcasıyla konuşurken kurallara uymak zorunda olmamayı seviyordu.

Normal şartlarda amcasına böyle hitap etmesi sosyetede saygısızlık olarak karşılanırdı. Samimi olmanın nesi saygısızlıktı ki? Amcasıylayken rahattı, kurallar yoktu ve onunla şakalaşabiliyordu. Hayatın ona verdiği acıların ödülü olmalıydı amcası...

"Serseri sen geç dalganı" diyen yaşlı dük kendiside gülüyordu. "Ee ne zaman gideceksin?"

"Bir haftaya kadar akademiye gitmem lazım yeni tabur askerler gelecek"

"Pekala evlat amcan hep burada sakın unutma" dedikten sonra anlayışla gülümsedi...

###

Katherin bir elindeki makasa bakıyordu bir aynadaki aksine..Saçlarını kesmeliydi ama içi el vermiyordu. Bu saçları babası öldüğünden beri kesmiyordu. Çünkü bu saçlara babasının elleri değmişti.

Ne zaman bir sıkıntısı olsa babasının yanına gider başını dizlerine yaslar şefkat beklerdi. Babası da onun sarı saçlarını okşar saçlarının annesi gibi sarı ve yumuşak olduğunu söylerdi.

Sormazdı ne olduğunu.Hikayeler anlatıp rahatlatırdı onu. Şu an babasının yanında olmasını o kadar çok isterdi ki. Ve babasını hatırlayınca makası kapatıp ilk tutamı kesti. Yere düşen saç tutamıyla birlikte yanağından bir damla süzüldü. Gözlerini kapatıp içini çekti.

Omzunda hissettiği elle gözlerini açtı. Aynadan arkasındakinin Matmazel olduğunu görünce omzundaki elini tutup "Babam saçlarımı çok severdi Matmazel" dedi fısıldayarak. "Biliyorum küçüğüm biliyorum." dedi anlayışla yaşlı kadın. Kati üzgün olduğu zamanlarda babasının saçlarını nasıl sevdiğini anlatırdı.

Genç kızı çevirip sarıldı ona "Uzayacaklar Katherin, uzayıp altın gibi pırıl pırıl parlayacaklar." dediğinde Katherin'in gözyaşları çoktan omzunu ıslatmıştı.

Sonra aniden omzundan kafasını çekip gözlerini silerek "Bir asker için çok sulu gözlüyüm" diyip beceriksizce sırıttı genç kız. Matmazel en çokta onun böyle güçlü olmasını seviyordu.

Kati çoktan aynanın başına geçip saçlarını tutam tutam kesmeye başlamıştı. Matmazel onun her makas darbesinde gözlerini kapatmasından üzüldüğünü anlıyordu.

İşini bitirdiğinde altın sarısı saçları kısacık olmuşlardı.

Yere eğilip düşen saçları topladı."Matmazel bu saçları saklamak istiyorum." dedikten sonra tutamı Matmazele uzattı. " Evet şimdi sıra kirpiklerde"

"Ne?! Kirpiklerinimi kesiceksin."

"Matmazel bir erkek için çok uzun kirpiklerim."

"Ahh küçüğüm ahh" dedi Matmazel sinirlendiği zaman Fransız aksanına kayardı aksanı.

Kati aynaya yaklaşıp bir gözünü kapatıp kesmeye koyuldu. Yine de kıyamadı kirpiklerine sadece ucundan kesti. "Matmazel kirpikler uzar mı?" dedi işine devam ederken. "Bilmem ki Kati.Ama benim ülkemde kirpikleri uzun göstermek için boya kullanırlar. Dönünce seninkileride boyarız" dedi yaşlı kadın dönmesinin zor olduğunu bildiği halde...

###

Matmazel hüngür hüngür ağlarken Kati eline, içine birkaç parça erkek kıyafeti, kestiği saçlarını ve biraz para koyduğu çantasını aldı yerden. Sonra dönüp onu yolcu etmeye gelen köyden birkaç kişiyle vedalaştı. İşte bu insanlar olmuştu onun ailesi...

En son Matmazele sarıldı. İkisi de hıçkırarak ağlarken kendini ilk toparlayan Matmazel oldu." Kati dönünce direkt benim hanıma gel seni bekleyeceğim. Yolun açık olsun küçüğüm. " dedi. Eline bavulunu alan Kati şehire giden arabaya binmeden son kez el sallayıp hemen bindi arabaya. Çünkü biraz daha kalsa gidemeyeceğini biliyordu.

Bindiği araba sarsılarak yola çıkınca döner dönmez Matmazele uğramaya söz verdi. Tabi eğer dönebilirse....