Kız Kardeşime Mektuplar

🍁 12

Canım kardeşim, küçükken beşikten attığım, ama şimdi buna pişman olduğum minik kız,

Soruların olduğunu bildiğimi söylemiştim. Şimdi bunlardan birini cevaplama zamanı.

Başta tek başıma bir kere, sonra annemlerle birlikte dört kere olmak üzere toplamda beş kere tekrar tekrar duyduğum tanıyı merak ediyorsundur. Ama önce başka birşeyden bahsetmek istiyorum.

İnsanoğlunun çirkin şeyleri, yeterince güzel olmayan şeyleri, bir köşede unutmak gibi bir huyu var. Hiç yokmuş gibi davrana davrana gerçekten olmadığına inandığı şeyler... Yoksayımlar...

Savaşları yok sayar mesela insanoğlu, katliamı, gözünün önündeki soykırımı yok sayar. Çünkü çirkindir onlar. Tecavüzcünün çirkinliğini bırakır, kurbanın güzelliklerini o eylemin nedeni sayar. Çünkü çirkinliği kabul etmekten nefret eder. Zalime mahkemelerinde adil davranmak için kırk takla atarken, mazlumun başına gelenler onun gözünde yavaş yavaş etkisini kaybeder. Çünkü o zavallı çirkin şeyler yaşamıştır. Ona çirkin şeyler yaşatılmıştır. Ve insanoğlu çirkinin yoksayımına kutsal kitaba sarıldığından daha çok sarılır.

Açlıktan ölmek çirkindir, kimyasal silahlarla öldürülmek çirkindir, sokaklarda pazarlanmak çirkindir. Unutur, Unutur, Unutur.

Unutur. Unutur. Unutur. Her gün, her saniye; televizyonu her açtığında, gazeteyi her okuduğunda, sosyal medyaya her göz attığında bıkmadan usanmadan yorulmadan unutur. Unutur.

Hatta romanlarda bile karakterler kanser olduğunda güzel kanser olurlar. En çok akciğer kanseri ya da beyin, kan kanseri, kemik de olabilir. Ama kimse bağırsağının karın cildine ağızlaştırılarak ameliyat edilmesi, anüsünün kapatılması ve sonraki hayatında karnının üstünde taşıdığı bir torbaya dışkılaması gerekecek bir kanser olmaz. Çünkü. İnsanoğlu. Çirkin. Şeylerden. Nefret. Eder.

Ama o ne kadar çok nefret ederse etsin, bu yoksayımlarından sonuna kadar kaçamaz. Bir gün ameliyat masasına yatarken, mazlum olarak hakkını aramaya çalıştığında ya da mülteci olarak başka bir ülkeye sığınmak zorunda kaldığında çirkinliğin de güzellik kadar bu mucizevi dünyada var olduğunu anlamak zorunda kalabilir.

İnsanoğlu çirkinlikten nefret eder, ta ki birgün kendisini onun içinde bulana kadar.