Kız Kardeşime Mektuplar

🍁 34

Canım kardeşim, küçükken her öpüldüğünde yaraların iyileştiğine inanan sevimli çocuk,

Yeni bir sıkıntılı günden daha merhaba!

Kusmaktan nefret etmeyen insan var mıdır, bilmiyorum. Lakin kusmaktan nefret ediyorum. Hele bu kadar durdurulamaz bir şekilde kusmak tam bir felaket.

İğrençleştiğimin farkındayım. Ama senden saklayacak neyim kaldı ki? Ölüyor olduğum gerçeğinden başka. Ki onu da az çok biliyorsun, sonuçta fizyolojik süreç olarak hepimiz ölmüyor muyuz?

Biraz daha iyi olursam bugün kitapçıdan Malik'le birlikte alığım Kronolojik Kur'an Mealini okumaya başlayacağım. Nereden çıktığını aslında önceki mektuplarımı okuduysan biliyorsun.

Bir de insan öleceğinin farkına vardığında sorgulamaya da başlıyor.

Keşke bu kadar yumurta-kapı ilişkili olmasaydık. Bütün çalışmasını son geceye sığdırmaya çalışan öğrenciler gibiyiz.

Keşke yaşarken neye inandığımı bilseydim.