Kız Kardeşime Mektuplar

🍁 9

Canım kardeşim,
Şu dünyadaki en güzel insan,

Bu mektupları ben gittikten sonra beni özlersen diye yazıyorum. Bir de seni ne kadar çok sevdiğimi bil diye.

Annemin benim yanımda güçlü durmaya çalışması batıyor bazen, kanatacak kadar batıyor hem de yüreğime. Ağlasa, ah bir ağlayabilse diye geçiriyorum içimden. Her şey çok daha kolay olurdu. Ve bazı şeyleri ikimiz de çok daha kolay kabul edebilirdik.

Fakat olmadı.

Beni ama en çok da kendisini, şimdiki gerçekliğimizin, yoksayımıyla avunduğumuz gerçeğin; beceriksiz bir doktorun yanlış koyduğu, saçma bir teşhis olduğuna inandırmaya çalışıyordu. Bu yüzden bir kez daha hastaneye gittik. Bir kez daha, bir kez daha, ve başka bir kez daha...

Dört ayrı doktorun da yoksayımsal sorunumuzun varolduğunu söylemesi onu yıkmış gibiydi. Ama umursamadım. Babamla ikisini birbirlerine sarılıp ağlayarak teselli bulmaya çalışırken bırakıp kollarımı kendime sardım ve odadan çıkıp yeni, mucizevi dünyamın peşine düştüm.