Teşekkür ederim.
Bir yıl önce bugünlerde Solumdaki Devrim'in finalini ağlayarak yazıyordum. Hikayeyi buraya eklemeden başlamıştım finalini yazmaya ama son cümlelerin bu kadar ağır olacağını tahmin edememişim. Ne kendi adıma karakterlerimi bu kadar benimseyeceğimi ne de sizlerin benimle beraber o cümlelerde ağlayacağını düşünmemiştim.
Ama oldu.
Benim yazarken deli gibi ağladığım cümleler sizin de gözyaşlarınızla süslendi. Ağlatıyor olmaktan mutlu olmasam da sizlerin yüreğine dokunuyor olmayı çok sevdim. Asel Tekin'i benimsediğiniz cümlelerinizi tek tek kaydettim. Yazdığınız uzun yorumlar her seferinde bana ilham oldu. O yorumlar bazen berbat giden hayatıma ışık oldu. Umudumu kaybettikçe bana umut oldunuz. Bana şiir oldunuz. Bir romanın en güzel sayfası oldunuz. Bazen abla, kardeş, arkadaş ve bazen dost oldunuz. Okuyucudan çok fazlası oldunuz. Okuyucularım demek bana garip geliyorsa bunu sizler yaptınız. Sizler bana arkadaş oldunuz. Aranızdan benimle iletişime geçenler ile öyle güzel insanlar kazandım ki; her şey siz oldunuz.
Çok kez yarıda bırakmayı düşündüm. Finali ekleyemeyeceğimi bile düşündüm ve siz bunu hissetmiş gibi her seferinde çok güzel yorumlar yaptınız. Defalarca kitap olmasını istediğinizi dile getirdiniz. Beni sevmenizden ziyade cümlelerimi sevdiniz. Bu yaptıklarınızla bugün yirmi beş yaşına gelmiş ve hayatında bir başarı elde edememiş biri için tarifi mümkün olmayan duygular yaşattınız.Kendini bildi bileli yazan, okuyan ve yazmaktan başka iyi bir şey bilmeyen bu kızın umudu siz oldunuz. Gözyaşlarınız bana umut oldu. Solumdaki Devrim ile açıkça sergilemeye başladığım kalemimin devamını getirmem için sizler bana umut verdiniz. Yazıyorum ama paylaşmam derken bir an da hangi hikayemi ve karakterimi sizinle paylaşacağımı şaşırdım.
Bölüm yetiştirme telaşından ve bazen ağlamaktan tekrar bölümleri okuyamadan hatalı bir şekilde eklediğim zaman bile onları görmezden geldiniz. Özel olarak benimle konuştuğunuz zaman yapamayacağımı söyledim ve siz yapacağıma inandırdınız.
Gücüm tükendi bazen ve siz bana güç oldunuz.
Umudum tükendiğinde umut oldunuz.
Kalbim kırıldığında kırıklarımı doldurdunuz.
Benimle beraber güldünüz ve bazen beraber yorumlarda benimle saçmaladınız.Ben ağladım.
Siz ağladınız.
Ağlayarak güzelleşmedik mi?
Bir yıl önce finali eklediğim zaman bir daha yazamayacağımı düşünüyordum. Öyle güzel istekleriniz oldu ki bir baktım özel bölüm yazıyorum. Her özel bölümü de siz istediğiniz için yazıyorum. İstediğiniz sürece de yazmaya devam edeceğim. Ali ve Asel nereye kadar devam eder inanın bilmiyorum ama sizleri bırakmayı da hiç istemiyorum.Ben burada çok hikaye okudum çok fazla da yorumlar arasında gezindim. Ama sizin gibisine hiç denk gelmedim. Öyle güzel tepkiler verdiniz ki duygusal olmayan beni duygu karmaşasına sürüklediniz. O yüzden hep "ÇOK GÜZELSİNİZ," diyorum.
Yanlışlarımı da hatalarımı da beni ve karakterimi sahiplendiğiniz gibi sahiplendiniz. Sevginize ne kadar layık biriyim bilmiyorum ama kalemimi sevmeniz sizleri asla bırakmamak için en büyük sebebim.Sizi çok seviyorum.
Her şey için çok teşekkür ederim.
Vakit ayırdığınız için,
Karakterlerimi benimsediğiniz için,
Kalemime bir fırsat verdiğiniz için,
Benimle beraber ağladığınız için,
Sinirlenip, güldüğünüz için,
Çok teşekkür ederim.
Varlığınızı seviyorum.
Yorumlarla yetinmeyerek bana özel olarak yazmaya da devam edin.
Çünkü; bu özel duyguları kaybetmeyi hiç istemiyorum.
Bölümleri en başından düzenlemeye başlıyorum. Düzenledikçe sizlere bildirimgelebilir. Böylece hatalarımı en az seviyeye indirmek istiyorum. Tekrar tekrarokuyanlar için güzel bir bahane olur. :)
Yeni sahnelerle daha kuvvetli bir Solumdaki Devrim yazıp aynı zaman da sizlerinde fark ettiği hataları yok edeyim istiyorum.
Son olarak durduk yere neden bu teşekkür? diye sorarsanız;
Ben bu teşekkür yazısını çok öncesinde yazmalıydım da bir seneyi doldurduğumuzugörünce yazmak istedim. Hala kalbiniz onlara yer verirken sıcak bir teşekkürgerekli diye düşündüm. Bir de sanırım finali yazdıktan sonra bir sene geçmişolması biraz beni hüzünlendirdi. İsim isim teşekkür etmeyi de isterdim ama obiraz zor olurdu. :)
Sizleri çok seviyorum ve ne kadar teşekkür etsem az kalacak biliyorum.
Son bir kez daha teşekkür ederim.
İyi ki varsınız.
Çok güzelsiniz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Solumdaki Devrim [Tamamlandı]
Aktuelle LiteraturBir rüya gördüm, baba. Bir tarafı uçurum diğer tarafı sen. Nereye gideceğime karar vermek çok zor geldi. Karnımda o uçuruma dair küçük bir iz vardı. Ben ona aittim. O da bana... Bir sana baktım bir de uçurumun güzelliğine. Senin güvenli kollarını...