Boze vader

840 58 3
                                    

Ik liep terug naar het huisje dat we van mijn moeder mochten lenen. Ik zag dat alleen Felicia thuis was. Dat wilt zeggen dat ze aan het jagen waren. Ik was blij dat ze eventjes weg waren want dan kon ik met haar praten.

Toen ik binnenkwam zag ik Felicia wat lekkers uit de koelkast halen. Toen ze zich omdraaide zag ik een paar schrammen. Meteen kolkte er woede door mijn aderen.

"Wie heeft dat gedaan?"

"Wat heeft wie gedaan!?"

"Die schrammen op je gezicht wat anders!"

"Oh, dat is niks gewoon een klein ongelukje in het bos."

"En wat mag dat ongelukje dan wel zijn?"

"Wil je het echt weten, maar je moet dan wel beloven dat je niet boos zult worden."

"Ja, ik wil meer weten en ok ik zal me kalm proberen te houden."

"Ok, toen Mona en ik aan het wakker worden waren was ze nogal afzijdig. Toen ze haar ogen opende wist ik wat er was. Haar ogen waren rood dus ik rende meteen het dorp uit opzoek naar Dylan. Ik dacht dat hij haar wel een beetje zou kunnen kalmeren. Dus ik liep naar het bos hopend dat Mona me zou achtervolgen. Ik veranderde meteen in mijn wolf omdat ze me in haalde. Ik zag meteen daarna Dylan die me met angst in de ogen keek. Ik stuurde hem een bericht dat hij me moest helpen om te kalmeren en haar tot bezinning te brengen. Nadat ze terug bij zinnen was. Daarnaa zijn ze gaan jagen en ben ik naar hier gekomen om te ontbijten."

"Ok ik begrijp je gaat alles goed met jullie allebei?"

"Ja Mona heb ik niet meer gezien daarna maar ik hoop dat alles ok is."

Daarna ging ik naast haar zitten in de zetel en zette de tv aan. Nadat ze gedaan had met eten. Legde ze haar hoofd op mijn borstkas. Waarna we hebben zitten babbelen over vanalles want morgen moeten we naar Felicia thuis gaan. Dan was het haar beurt om voor ons te zorgen. Ik was eigenlijk best wel benieuwd waar ze woonde. Ik had het adres al maar de roedel was eerder voor mij nieuw. Ik had van hen nog nooit gehoord dus jha.

* de volgende dag*

Over een paar uur moest ik naar Felicia. Na alles wat er hier gebeurd is ben ik wel eigenlijk aan een kleine vakantie toe. Toen ik alles nog een laatste keer ging inspekteren. Kwam mijn Beta voorbij en vroeg hoe alles met me ging.

"Ja alles gaat goed met me Max."

Max was al mijn beste vriend sinds we klein waren.

"Hoe zit het met je meisje heeft ze naar haar zin gehad?"

"Ten eerste ze is men mate en ten tweede ik denk wel dat ze het tof vond."

"Oelala Alfa heeft al zijn mate gevonden op zijn 19."

"Ja en dan?"

"Oh niks gewoon nu voel ik me nog eenzamer, zonder mate."

"Dat komt nog wel bro."

Felicia:

Nog een paar uur en iedereen zou naar hier komen. Mijn ouders waren super blij toen ze hoorde dat ik mijn mate gevonden heb. Ik was al 18 dus ik kon vanaf die leeftijd mijn mate vinden. Maar ik wou nog steeds niet het ritueel afronden. Ik voelde me er niet goed bij. Maar ik wou ook nog een beetje Jason beter kennen. Want na het ritueel word ik eigenlijk Luna van zijn roedel. Mijn vader was al Beta dus kon hij me vaker zien dan mijn moeder. Maar dat moest ik er wel bij nemen.

Maar ik wou nog niet Luna worden.

Niet nu.

Het enigste is dat ik nog niemand van mijn roedel of familie verteld heb dat ik al mijn mate gevonden heb. Of dat ik krachten heb. Niemand zelfs mijn vader niet. Daar ben ik juist bang voor,  zijn reactie.

Zal hij Jason accepteren of niet? Gaat hij boos worden? Wat gaat hij doen wanneer hij het te weten komt?

Op al die reacties ben ik bang. Maar ik hoop dat hij als laatste komt of toch na Mona of Dylan. Zij zouden mijn vader wel kunnen tegen houden.

Denk ik.

Mijn vader was wel de Beta van de roedel. En was de overbeschermende vader van tegenwoordig.

~~

Ik hoorde de bel gaan en ik was opgelucht dat ik Mona voor de deur zag staan. Ze knuffelde me en ging samen met me naar de zetel. Mijn vader has ik al gewaarschuwd voor Mona en Dylan van het hele bloed gedoe. Hij vond het niet erg. Maar nu komt het ergste nog. Het vertellen van Jason en mijn krachten.

Mona wil jebbij me blijven straks?

Ja natuurlijk, waarom?

Ik heb nog niets verteld van Jason of mijn krachten en hij is de overbeschermde vader van tegenwoordig. En ik ben bang voor zijn reactie.

Is goed. Ik blijf bij je, maar Jason moet hierbij zijn. Dat moet je me beloven.

Is goed.

Meteen daarna hoorde ik de bel gaan. Het was Jason. Hij wou me zoenen maar ik hield hem tegen.

"Wacht heel eventjes, ok?"

Hij keek me niet begrijpend aan. Maar aanvaarde het. Ik riep mijn vader dar hij naar buiten moest komen.

Mona:

Ik snap wel dat Felicia bang is maar zo. Zo had ik haar nog nooit gezien, ze was bang van haar eigen vader. Maar meteen toen ze naar hem riep en hij ging naar buiten snapte ik alles. Hij was een man van zeker 1m90, volledig gespierd en hij begon grijs te worden. Maar je zag zo dat hij gezag uitstraalde.

"Eeuuhm vader ik weet niet hoebik dit moet uitleggen maar..." begon Felicia.

Wat is er? begon haar vader boos te zeggen.

"Ik heb een mate." zuchte ze eruit.

"Je hebt een wat!!" zei hij woedend. Als hij een vulkaan was, zou die nu uitgebarsten zijn. Zijn hoofd werd rood en zijn arm ging naar zijn haar. Maar net voordat hij haar wou slaan. Hield ik zijn hand met mijn volledige kracht vast. Felicia keek verbaasd naar me en opgelucht. Ze stond er zo van laat het maar komen. Maar deze keer ging het hem niet lukken want nu had ik hem vast.

Jason keek verwonderd naar Felicia's vader. Hij keek woedend naar hem en Jason terug. Toen ik naar dit keek had ik nog steeds zijn arm vast. Mijn woede zou je natuurlijk wel zien. Want Felicia nam stappen terug. Ze zag waarschijnlijk dat mijn ogen zwart werden. De jongens begonnen te grommen.

Ik hoorde dat Dylan er bijna was. Ik hoorde zijn auto al van ver. Ik stuurde een bericht via de link dat hij moest opschieten.

Ik bleef de vader van felicia vast houden maar mijn grip werd losser. "Man hij was sterk!" dacht ik. Maar dit had ik nooit verwacht. Toen hij naar me keek veranderde hij en hij maakte een diepe snede met zijn klauwen in mijn zij. Van mijn nek tot bijna vanonder mijn rug. Ik hoorde Felicia samen met Jason schreeuwen maar ik hoorde het niet meer. Het lukte me niet meer om recht te blijven. Ik viel op de grond en net voordat ik mijn ogen sloot zag ik dat Dylan er aan kwam.

--------------------------------------------------------------

En wat vinden jullie er van.

Wat zal Dylan doen??

Zeg maar wat jullie er van vinden in een comment.

Of misschien een like of een follow

Wolvamp academicWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu