Wolvamp academic

Volgen

Meteen stopte iedereen. Ik en Jason veranderde meteen terug. Je zag aan Dylan dat hij niet wist wat te doen. We wisten allemaal dat hij iets voelde voor Mona. Zij wist dat ook na die zoen van vorige keer. Maar dit was anders toen we in de ziekenkamer aankwamen. Schrokken de meeste mensen met wat er met haar aan het gebeuren was.

Ze was iemand aan het volgen zonder dat hij/zij het wist. Niemand wist wie ze aan het volgen was en waarom.

Ik liep naar mijn klaslokaal. Ik was de eerste. Na die nacht met die ettertjes had ik goed geslapen. Maar die domme Felicia weet echt nog niets van haar krachten. Samen met de rest. Ik wist dat de rest nog niet veel wist van hun krachten. Het enigste boek dat op school is over dat domme ding heb ik. Er is nog een boek maar die houden de leerkrachten voor zich maar daar staat alleen maar onzin in oftoch niet alles. Ik heb het originele boek.

De les begon, het was natuurlijk even saai als gewoonlijk. Maar ik moest van mijn vader naar hier komen. Omdat hij wist dat de kinderen van de mythe hier op school zouden zitten.

Ik schreef wat op wat de leerkracht op bord had gezet. Grettle kwam al snel mijn aantekeningen overschrijven. Ze was te druk bezig met wie ze zou meevragen voor het feest. Maar ik zat er niet over in. Ik ging toch niet, misschien als ik gevraagd word door mijn vrienden anders niet.

Jacob was aan mijn andere kant gaan zitten. We begonnen wat te praten. Totdat de leerkracht ons uit elkaar zette. We begonnen dan maar te praten in de link.

Hey Jakieboy alles goed begon ik.

Nee het is hier veel te saai.

Kan ik begrijpen heb jij nog iets van die sukkels gehoord?

Nee, jij?

Nope, na die truk van een paar dagen geleden heb ik ze niet meer gezien.

Ik wel hoor ik heb samen met die puppy's les. Maar ze mogen die lessen missen van de leerkracht omdat ze iets anders moeten oefenen.

Hahaha ze komen er nooit achter wie er allemaal voor gezorgd heeft voor die ontvoering van hen. Ik vond het spijtig dat ze zo snel al elkaar terug gevonden hadden.

Op 2 dage heb ik gehoord.

Ja op 2 dagen, we hadden het wat moeilijker voor hen moeten maken en er voor moeten zorgen dat die kinderen niet konden veranderen.

Ja maar dan hadden we nog steeds 1 probleem. We hadden die bloedzuigers ook nog hé.

Ja dat is waar. We hadden hen gewoon vastgebonden moeten achterlaten en niet los.

Ja dat is waar. Wanneer gaan we naar volgende fase?

Als ze terug gewoon terug naar school gaan en wanneer ze terug op hun gewone ritme zitten. Niemand zal het merken.

Ja is goed. De les was gedaan we moesten naar de volgende les. Al even saai als de rest. Samen met Jacob ging ik naar de les.

We zagen Mona wakker schieten. Ze was 2 dagen bewusteloos geweest. En we wisten niet waarom of hoe.

Mona:

Ik schoot wakker. Was het waar? Was dit echt gebeurd? Dylan vloog meteen naar mijn nek. Ik was ook blij om hem te zien. Ik vroeg wat is er gebeurd? Ik probeerde op te staan maar mijn hoofd bonzde heel hard. Ik ging meteen terug liggen. Ik was nog nooit zo blij om mijn vrienden terug te zien. Iedereen keek me raar aan na de knuffel van Dylan. Ik vertelde van wat ik allemaal gezien had en over de fases die ze hebben gesproken. Iedereen keek verbaasd naar mij. Ze konden niet geloven dat ze dat hadden gezegt. Het enigste watbik had achtergehouden was dat Jacob ermee te maken had.

Toen ik alleen met Dylan in de ziekenkamer was. Begon ik ook te zeggen tegen hem de Jacob hier ook iets mee te maken had. Ik dacht dat zijn hele roedel hier iets mee te maken had. Dylan keek me verwonderd aan.

Ben je zeker? vroeg hij.

100% zeker. Ik heb hem gezien. Hij was aan het praten met iemand van zijn klas. Ik durfde het niet te zeggen tegen Felicia en Jason want dan gaan ze meteen naar hem.

Ik denk dat we hem eens moeten schaduwen voor een paar dagen. Wanneer je uit de ziekenkamer bent dan beginnen we er meteen aan.

Ja bedankt.

Jacob was eigenlijk een heel druk