Wolvamp academic

Demonstratie op school (2)

Felicia:

We naderen het colloseum, de jongens zijn een tijdje geleden bij ons komen voegen en dragen hetzelfde pakje maar dan voor Dylan zijn het rode randen met een rood embleem van vuur en voor Jason zijn het groene randen met een groen embleem van aarde.

We naderden de deuren die tot de arena toegang geven. Ik liep met Jason naast me en gaf hem nog snel een zoen voordat ik de deur snel open deed.

Het hele colloseum zat vol ongeduldige leerlingen en leerkrachten. Toen wij binnen kwamen namen onze tantes het woord.

" Welkom iedereen die vandaag gekomen is om de demonstratie te zien van deze vier jonge leerlingen aan wolvamp academic. Zoals sommigen van jullie weten dat zij de dragers zijn van de mythe met de elementen. Sommigen van jullie geloofden elkaar niet dus we gaven hen de keuze om ons het te demonstreren. Zoals jullie weten zijn Felicia en Jason soulmates. Dus zullen zij niet tegen elkaar vechten. Dus we hebben de paren van Mona tegen Jason en Felicia tegen Dylan. Zij zullen om de beurten vechten tegen elkaar. Om jullie argwanen te laten verdwijnen. Ik hoop dat jillie beseffen dat zij later als ze alles onder controle hebben dat ze vele krachtiger zijn dan jullie weerwolven en vampiers tesamen want zoals jullie weten controleren zij de elementen. Zo gedaan met de speech en we gaan verder met de demonstratie. Felicia, Dylan beginnen jullie."

Met dat gingen ik en Dylan midden in het stadion staan. Hij liet al snel een vuurbal afkomen die ik gemakkelijk kon ontwijken maar hij bleef ze zo snel mogelijk afvuren zodat ik niet kon tegenaanvallen.

Mona:

Ik stond nu met Jason aan de kant te wachten tot Felicia en Dylan klaar zijn. Dylan is snel en daardoor kan Felicia niet een tegenaanval verzinnen. Ze blijft ze ontwijken maar we moeten voorzichtig zijn. Zowel Dylan als Felicia kunnen allebei problemen krijgen. Zij kan haar vleugels krijgen en hij kan zichzelf helemaal in vuur laten zetten. Maar dat mag niet gebeuren.

Ze blijven vechten Felicia heeft nog steeds niets kunnen doen. Ik wil zo graag helpen maar dat mag niet, Jason ook. Maar we moeten afwachten. Dylan heeft een kleine spatie juist gelaten zodat Felicia ook kan aanvallen. Ze slaagt hem meteen tegen de dichtsbijzijnde muur en houd hem daar tegen. Hij probeerd los te komen maar het lukt niet. Dus ga ik snel in de arena staan en zeg

"Zoals u ziet kan Dylan nergens meer naartoe dus Felicia heeft gewonnen."

Met dat begon iedereen te applaudisseren. Ik en Jason gingen in de arena staan en Felicia en Dylan gingen aan de kant staan. Dylan wreef over zijn hoofd van de klap die hij tegen de muur had gekregen. Hij gaf me een glimlach en ik liep door naar het midden. Met dat begon mijn tante te praten.

"Zoals jullie al gezien hebben kunnen Felicia en Dylan, lucht en vuur dus de volgende zullen water en aarde zijn. Ik wil jullie verzekeren dat zij jullie geen pijn zullen doen alleen als het echt nodig is om henzelf te verdedigen. Maar herriner kinderen dit is geen spelletje al deze krachten dus ze zijn geen speeltjes. Ik wil dat jullie allemaal deze vier leerlingen met respect behandel. Zodat als er iets erg met jullie is dat zij dat zullen doen. Zij zijn geen persoonlijke lijfwachten maar ze zijn mensen zoals jullie. Zij willen ook kunnen uitgaan en dronken worden. Behalve dat zij nu een verantwoordelijkheid voor zich hebben. Zo dit was het voor vandaag begin maar Mona en Jason."

Met dat gezegt ging ik meteen naar het kleine meertje die ze speciaal in de arena hadden angelegd. Ik nam zo veel mogelijk water en liep er terug mee naar Jason. Maar hij had zich al snel bewapend. Hij had stepen en rotsen naast hem hangen om te kunnen aanvallen.

Meteen ging in mijn houding staan en toen smeet hij de rosten naar mij. Ik kon ze meteen laten spleten door het water messcherp te maken.

Ok Mona blijf bij het spel,

hou het op de basis.

Meteen daarna sloeg ik met het water naar hem. Maar hij had al snel een muur ervoor gemaakt. Ik wist dat ik in het nadeel was doordat we helemaal omringd waren door aarde en een paar bomen. Ik moest hem naar het water krijgen.

Maar hoe?

Ik zou hem moeten gaan iriteren. Ik deed snel een klein beetje water naar zijn gezicht en dat herhaalde ik zeker 5 keer. Ik zag dat hij me niet kon volgen waarom dus ik liep gewoon weg. Ik probeerde alles zo goed mogelijk te ontwijken zodat ik niet geraakt zou worden. Ik moest gaan oppassen anders verander ik nog.

Als ik het water aanraak.

Ik liep snel naar de kant van het water en liet een hele stroom erboven lopen. Ik liet het snel in een bol tussen de bomen verdwijnen zodat hij niet weet dat het er is. Ik deed snel mijn handen achter mijn rug en consentreerde op het water dat nu gevaarlijk boven hem hing. Hij gooide meteen een paar stenen maar die vielen al snel doordat hij uit zijn concentratie gehaald werd door het water dat hem in het water duwde. Nu zou hij normaal gezien niet meer kunnen sturen want hij zou moeten concentreren op het niet verdrinken.

Ik haalde hem er snel uit en boog.

En ik liep naar de anderen.