Wolvamp academic

Ouders

Zijn ouders hebben zich voorgesteld als Koen en Gretle. Ze zijn het hoofd van de clan. Net zoals mijn ouders. Ze waren super blij om me eens te zien, ze waren benieuwd om me te zien en wie ik was.

Ze hadden al veel van me gehoord door de reputatie van mijn ouders en mijn broer maar ze wouden eens mij ontmoeten.

Ik kreeg een goede band met zijn zusje Sofie. Sofie was een meisje van 11 jaar denk ik. Ze was echt schattig voor een klein kindje. Ze had hetzelfde haar net zoals ik. En ze zeurde de heel mijn hoofd eraf om eens met haar te spelen met haar poppen. Ik kon geen neen zeggen ze had een doorzettingsvermogen van wel zeker 10 kinderen tesamen. Maar het vile wel mee. Ik ben toen mee naar haar kamer gegaan en daar zag ik een hele stel poppen rond een tafeltje zitten en allemaal met een kopje thee. Sommigen zaten met hun hoofd helemaal omgedraaid dat je de rug zag in plaats van het gewoonlijke. Ze had ook een schattige knuffel erbij gezet. Het was een klein paars draakje. Je zag meteen dat ze van dat draakje hield. Ze liet me ook kennis maken met beach Barbie, Ken, shopping Barbie enz. Ze had zeker van alle soorten Barbies. Ik moest van haar gaan zitten op een klein stoeltje naast haar poppen naast Vuutje zo noemde die draak. We waren zeker een uur nep thee aan het drinken en met onze pinkjes omhoog.

Ik hoorde van ergens een beetje gekreun. Ik ging kijken en daar zag ik Dylan proberen recht te gaan liggen. Maar tegelijk hoorde ik jongens kei hard scheeuwen om hulp.

Felicia:

Dylan was nog steeds buitenbewust zijn. Jason had nog een paar keer gezegt van het ritueel maar ik had geen zin om een bijtmark in mijn nek te hebben en daarna verder te gaan met mijn leven. Ik snap wel dat hij dat wilt doen maar ik voel me er nu nog niet klaar voor. Zeker niet nu Mona en Dylan in de problemen zitten en Jacob ieder moment kan opdagen.

We hadden al voorgesteld om naar mij thuis te gaan, voor eens een beetje iets anders. Maar we gingen zien wat ze ervan vonden als Dylan wakker word. We hadden allemaal met Koen en Gretle kennis gemaakt. Hun kinderen waren Will de oudster van de kinderen, Liam de op 1 na oudste zoon van de familie en Sofie zij was het enigste meisje van de kinderen en ze leek wel een beetje op Mona met haar lang bruine haar. Maar je zag ze de onschuld door haar heen. Maar de rest van de jongens waren allemaal macho's. Nu snap ik waarom Dylan nooit iets van hen verteld had. Ze zijn echt irritant. Ze zaten constant rond mij te lopen.

Ik probeerde hen duidelijk te maken dat ik al bezet was. Maar ik verloor mijn geduld. Maar iets anders dan veranderen in mijn wolf had ik een beter idee. Ik stuurde naar hen een kleine tornado waardoor ze in de lucht bleven. Ik begon me dood te lachen. Ze begonnen te smeken om naar beneden te mogen. Ik naturlijk even slecht als gewoonlijk. Ik deed het niet. Toen begonnen ze harder te smeken.

Iedereen in het huis kwam naar ons en toen ze zagen wat er gebeurde. Begonnen ze zich dood te lachen. Jason kwam naast mij staan. Hij vond dat het wel welletjes was voor nu maar ik vond van niet.

Ik schreeuwde: " Gaan jullie stoppen dan met rond mij te lopen want de volgende keer gaat het erger worden."

Meteen knikte ze super bang.

Ik liet de tornado rustig zakken. Ze waren op het randje van bijna te gaan wenen. Maar ik maakte hen los van hen en begon met Jason te zoenen om hen duidelijk te maken dat ik al bezet was.

Toen ik stopte met de zoen keek iedereen naar ons. Sofie keek ons aan met een vies gezicht.

Ik moest grinniken.

Toen ik nog eens goed keek zag ik dat Dylan er stond samen met Mona. Ik vond ze wel een tof koppeltje maar niemand wist wat er tussen hen is. Ik zag nog net Will en Liam bang naar me kijken. Wanneer iedereen aan het lachen was van hun gezicht. Ik was best wel moe na alles. Dus ik ging met Mona naar boven. Wat eigenlijk was dat ik Mona naar boven sleurde en wanneer zij zat te mopperen waarom ze mee moest. Ik wou gewoon nog wat babbelen met mijn vriendin want morgen zien we elkaar niet endan gaan we naar Jasons huis om te gaan slapen. Wij waren de laatsten die in het rijtje stonden van slaappartijtjes.

Toen ik zeker was dat ik en Mona helemaal alleen was vertelde ik haar van het ritueel. Ze viel bijna van het bed toen ik het haar vertelde. Ze was het met me eens dat ik twijfelde met alles. Maar ze was ook nog blij voor mij. Ze had wel wat gemengde gevoelens voor dat hele ritueel maar ze wist niet zo hoe dat in elkaar zit. dus vertelde ik het haar maar tegen mijn zin want als ik dat riteel doe dan moet ik heel wat gaan uitleggen aan mijn ouders.

Dus het ritueel is een soort van bonding tussen 2 wolven. Als 2 weerwolven elkaar vinden veranderen ze altijd meteen om het eerste deel van het ritueel te doen. Maar zoals jij al had gezien was dat bij mij en Jason anders gelopen. We waren toen kermend in onze wolvenvorm veranderd tot wat we nu zijn. Een zwarte wolf met witte tatoes en een witte wolf met zwarte tatoes. Maar daardoor is de band ook denk ik een beetje sterker dan bij andere wolven. Maar daarna moet Jason me markeren. Dan pas is het ritueel afgelopen. en dan kunnen we niet meer terug, dan zijn we gebonden aan elkaar tot het leven. En bla bla bla.

"Snap je het nu?" vroeg ik.

"Ja zeker maar wat is dat in jullie opsie want jullie zijn verre van normale weerwolven."

"Ja dat is waar daarom moeten we dat boek nog eens lezen. Misschien staat er nog iets in over ons."

"Ja dat kan."

"Pleas niets zeggen hierover tegen Jason of Dylan."

"Jaja mijn mond is gesloten over dit onderwerp."

Meteen dacht ik aan wat ik aan Dylan wou vragen voordat Jason in ijs veranderde. Ik zou hem vragen hoe het nu tussen hem en Mona zat. Maar nu ben ik te moe om me er zorgen over te maken. Ik ging naast Mona liggen op het dubbele bed en ik viel in slaap.