Wolvamp academic

Violet

Ik werd wakker in het bos nog steeds in mijn wolvenvorm. Ik zag niemand rond me en ik was daar blij voor. Ik was weg geraakt maar ik voelde me zwak. Ik voelde Violet nog steeds dicht tegen me aanliggen. Ik probeerde recht te staan maar ik kon niet. Violet zou wakker worden. Ik bleef liggen en wachtte totdat ze zou wakker worden.

Dus bekeek ik haar nu nog eens heel goed. Ze was volledig wit en had een heel klein vlekje op haar rechteroor. Je zou het niet zien als je haar zo zag. Ik voelde me al wat minder eenzaam.

De academi begint terug over een dag denk ik. Dus ze moet wel meekomen. Ik weet niet ofdat ze het tof zou vinden maar ik zou er haar voor zorgen dat ze het naar haar zin had.

Ik miste Jason. Ik miste iedereen. Maar ik moet doorlopen we moeten in veiligheid gebracht worden. Zeker nu Violet erbij was. Ze zal veilig zijn als ze maar dicht bij me is. Ik maakte haar zachtjes wakker, door mijn snuit tegen haar hoofdje te doen en een klein beetje te likken. Ze werd slaperig wakker en keek me aan met de grote violette ogen van haar. Ik werd nog eens herinnerd door haar schattigheid.

Ik voelde me bekeken. Ik hoorde een takje knappen. Ik ging meteen verdedigend voor Violet staan en keek naar de gloeiende gele ogen die in de duisternis aan het bespieden was. Ik voelde Violet tegen mijn poot kruipen van angst. Ik zag de gestalde uit de bosjes komen en daar zag ik een weerwolf.

"Wat die je op ons territorium indringer?"

"Sorry ik wist niet dat dit iemand teritorium was."

"Veranderd!"

Hij gooide snel een t-shirt en ik ging achter een boom staan en Violet volgde me. Ik veranderde en Violet keek me angstig aan en ik liep rustig naar haar toe.

"Rustig maar ik ben het nog steeds."

Ik liet rustig mijn ogen van mijn mooie groene kleur veranderen in mijn blauwe van mijn wolf. Ze bleek het te herkennen en ging meteen terug naar mij en ik nam haar snel op.

Ik zag dat de persoon ook veranderd is en alleen in een short stond nu.

"Euhm sorry ik was ontsnapt en ik zoek mijn vrienden."

Hij bekeek me heel goed en bleef haken op mijn tatoe op mijn linkerarm.

"Wat is dat?"

"Gewoon iets en verder zijn het jou zaken niet."

"Jawel meekomen jij en die pup."

"Oke oke"

Met dat volgde ik hem met nog steeds Violet in mijn armen.

~~

Na een tijdje stappen kwamen we in een groot dorp aan. Ik kon ruiken dat dit de roedel is. Ik werd naar het roedelhuis geleid en helemaal naar een klein kamertje.

"Je moet hier wachten tot de Alfa komt."

Met dat sloot hij de deur en ik hoorde dat hij de deur ook opslot.

Ik zette Violet op het bed en legde me naast haar. Ze ging meteen tegen mij liggen en ze begon te spinnen. Met dat viel ik ook mee inslaap.

Ik werd abrupt wakker gemaakt. Ik schoot meteen omhoog en ik zag dat het de jongen is van daarstraks. Die me naar deze kamer had gebracht. Deze keer kon ik hem beter bekijken dan daarstraks in het bos. Hij had warrig donker bruin haar dat er ook door kon gaan als zwart bijna en hazelbruine ogen.

"Kom de Alfa heeft tijd."

Ik volgde met Violet direct achter mij. We liepen door het huis en gingen naar de Alfa. We stopten aan een grote bruine deur. Ik denk dat dit de Alfa's bureau is. De jongen klopte aan de deur en hij antwoorde dat we binnen mochten. Ik liet mijn hoofd zakken ook al wist ik dat Jason een Alfa was en ik zijn mate dat we eigenlijk gelijk zijn maar niemand weet dat tot we echt verbonden zijn.

Ik zette me op een stoel en Violet sprong op mijn schoot. Ik aaide haar snel een beetje en focuste terug op de Alfa voor mij.

"Waarom ben je in mijn territorium?"

"Sorry Alfa maar ik was ontsnapt en ik was uitgeput en ik was daar gestopt daar vond ik Violet. En dan ben ik nog wat langer gebleven dan dat ik wou en dan heeft die jongen me gevonden en hierheen gebracht. Maar ik wil eigenlijk terug naar mijn vrienden en mijn mate."

"Kan ik begrijpen. Waar moet je naartoe?"

"Naar de Silver Meadaw clan."

"Dan ben je nogal ver van huis denk je niet?"

"Sorry maar ik weet echt niet waar ik ben op dit moment."

"Oh ja je bent in de Dark Dawn Creek pack."

Fuck. Dat is de roedel van Jacob. ik moet hier weg.

"Oei ja misschien kan ik het beste terug naar mijn vrienden gaan. Een van hen, hun roedel is hier dichterbij."

"Dat is goed ik zal iemand je de goede richting aangeven zodat je weet dat je op de goede weg bent."

"Ooh nee dat hoefd niet als je me gewoon zegt naarwaar dan weet ik waarheen ik moet."

"Ok ik zal snel een kaart zoeken. Wacht hier."

Ik zag de Alfa weg gaan en ik zette mijn zinnen in Violet.

"Vader..."

Ik hoorde dat de Alfa terug gekomen was en ik keek snel om maar de Alfa stond er niet.

Het was Jacob.