Wolvamp academic

Demonstratie op school (1)

Vandaag zouden we de demonstratie moeten geven aan heel de school.

Ja jullie hebben me goed gehoord de hele school. En ik ben nerveus. We zouden het na de lunch moeten doen. Want vanaf san zijn alle lessen uitgesteld. Ik weet dat we alleen de basis moeten doen zodat niemand weet hoe goed we al zijn maar het geeft me een slecht gevoel.

Ik weet niet waarom. Jason, Mona en Dylan hebben me proberen te vragen waarom ik dat gevoel heb maar ik antwoord gewoon niet of ik begin over iets anders. Ze weten nu denk ik wel dat ze het niet mzer moeten vragen maar het blijft me bezig houden. Ik heb al in ieder boek over de mythe zitten te bekijken maar ik vind niets.

Dus ik wacht gewoon af. En het gevoel blijft ik zit er nu al vanaf dat mijn tante ja heeft gezegt tegen ons voor de demonstratie.

Maar nu is het de dag. Ik zit nu met Mona samen in onze eerste les van vandaag en het is aardrijkskunde.

Ooh dolletjes.

Ik vind dit een nutteloos vak. Ik kan toch al vliegen en ik voel met mijn wolfinstincten waar ik naartoe moet gaan.

Dus het is toch geen probleem.

Maar ja het is mijn slechtstevak uiteindelijk. Op papier eigenlijk want mijn practijk lessen ben ik de beste van de klas. Maar dat telt natuurlijk nu niet in deze les. Ik word uit mijn dagdromen gehaald doordat de bel gaat. Ik neem meteen Mona mee en sleur haar mee naar de volgende les.

En die les is Engels. Het is een van mijn liefste vakken die ik doe. Ik weet het ik weet het dat frans de taal van de liefde is maar dat vind ik bullshit. Ik kan geen woord frans. Laat staan schrijven dus je hoord het al ik ben rotslecht in Frans. Maar genoeg over dat vak. Ik heb nu engelse test van de woordjes die we tegen vandaag moesten leren.

Ik vulde snel alles in.

a Burglar

an abduction

a thief

Kidnapping

Blackmailing

a robber

a witness

a murderer

a crime scene

a suspect

Ik gaf als eerst mijn test terug af. Hij keek me verbaasd aan maar ik lette er niet op. Ik ging terug op mijn plaats zitten naast Mona. Zij had bijna gedaan met de test dus ik speelde wat op mijn gsm. Tegen de tijd dat ik gedaan had met de eerst ronde kwam Mona terug van haar test terug te geven.

"En ben je zenuwachtig voor straks?" vroeg ze.

"Een beetje."

"Iedereen mag een beetje zenuwachtig zijn hoor dat maakt ons normaal."

Normaal? Wij zijn verre van normaal. Maar ik knik toch.

---------------

De rest van de lesse gaan sneller voorbij maar het gevoel blijft. Het is nu lunch en we zitten aan de picknicktafels buiten. Iedereen heeft het over de demonstratie. Zodat ze het zelf met hun ogen kunnen zien. Maar wij zitten allemaal in stilte te eten. we zouden straks allemaal naar onze eigen kamers gaan en daar zou er iets moeten liggen waarin we ons moeten veranderen.

Niemand had zo te zien zin in eten de zenuwen hielden ons tegen om te eten. Maar ik at toch een beetje ik zou niet willen flauwvallen wanneer we aan het vechten zouden zijn. Maar de rest kon niet eten. Ik keek naar mijn klok en zag dat we weg moesten gaan om ons om te kleden. Ik gaf nog snel een zoen aan Jason en Mona deed hetzelfde bij Dylan. Daarna gingen we onze eigen wegen naar onze kamers. Ik werd al snel vergezeld door het geblaf van Violet. Ze is al wat gegroeid nadat ik haar gevonden heb in het bos. Ze is nu de grote van de poten van een stoel. Ze zou normaal gezien nog een klein beetje moeten groeien maar niet veel meer. Ik keek door mijn kamer en zag een strijdtenue op mijn bed liggen. Het was een zwart aansluitend strijttenue met langs de zijkanten waren de randen in het wit en was er op mijn linker borst het embleem van lucht in het wit erop geborduurd.

Ik voelde Violet aan mijn been zitten en ik keek naar beneden. Ik zag haar hoopvol kijken en dan keek ze naar haar voederbak. Natuurlijk op deze moment wilt zij juist eten hebben. Maar ik vind het niet erg dan ben ik een beetje afgeleid.

Ik nam de brokken van de bovenste plank en vulde snel haar kommetje. Jullie vragen jullie waarschijnlijk af waarom moet dit op de bovenste plank liggen.

Nou ja een paar dagen geleden lag deze zak nog op een van de lagere kasten maar Violet vond het zo fijn van toen ze nog honger had om deze zak kapot te maken en heel mijn kamer ermee te bestrooien. Het heeft me 3 uur gekost om mijn kamer terug proper te krijgen en een nieuwe zak hondenbrokken te gaan halen.

Ik hoorde een klop op mijn deur en deed ze snel open. Daar stond Mona in hetzelfde tenuetje maar dan met blauwe randen en een blauw embleem van water op haar linkerborst. Je zag ook door de tenues niet onze tatoes. Dat was ook al een opluchting. Ik verliet snel mijn kamer en sloot de deur.

We liepen in stilte naar de stijdzaal wat eerder op een klein coloseum lijkt maar ja. Ik kon er ook niets aandoen wanneer mijn grootmoeder deze school bouwde in de 17 de eeuw.

We liepen in stilde door de gangen maar ik verbrak die snel door te zeggen.

"Ik denk dat ik en Dylan en jij en Jason moeten vechten. Zodat we elkaar niet tegen houden. Want we weten dat ik Jason geen pijn wil doen en jij Dylan."

"Dat is een goed idee maar onthoud goed dat we alleen de basis houden."

"Ja ja zal ik doen."

------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Heey lezertjes

Het spijt me dat het zo lang geduurd heeft voordat ik update. Ik was gewoon de tijd een beetje uit het oog verloren.

Ik vergeet altijd in de grote vakantie welke dagen het zijn eigenlijk en daarom mijn oprechte excuses.

Dus hier is het nieuwe hoofdstuk. Ik hoop dat ik snel een volgend hoofdstuk heb zodat ik het voor jullie goed kan maken dat ik zo lang niet heb geüpdate.

Groetjes

_Love_Vampires_