Wolvamp academic

Demonstratie op school (3)

Mona:

Iedereen keek verbaasd naar ons, niemand wist iets te zeggen. Zelvens onze tantes wisten niets te zeggen. Dus wenkte ik naar de rest om me te volgen.

" Zoals jullie net allemaal gezien hebben is dit nog maar de basis van alles wat we allemaal kunnen. Ik weet dat dit allemaal veel is om binnen te krijgen, maar wij blijven trainen zodat we onze nog te ontdekken krachten kunnen krijgen. Maar jullie weten denk ik ook al dat de wolven van Felicia en Jason hier ook hierdoor veranderd zijn en dat we allemaal verschillende tatoes hebben hierdoor. Wij kunnen hier niets aan veranderen zij groeien wanneer we iets nieuws vinden maar bij Felicia en Jason zijn hun wolven meteen veranderd nadat ze elkaar gevonden hadden als soulmates." Met dat gezegd te hebben wenkte ik naar Felicia en Jason om te veranderen.

Zij veranderde meteen in hun zware en witte wolf. Daarmee ging ik verder met mijn speech: " Zoals jullie kunnen zien zijn hun wolven de puurste kleur. Jason zijn wolf heeft een middernacht zwarte vacht met witte lijnen in en Felicia haar wolf heeft een puur witte vacht met zwarte lijnen. Ik en Dylan zijn gewone vampiers die de elementen kunnen sturen." Met dat stopte ik met mijn speech en liep ik weg.

Ik hoorde Jason en Felicia terug veranderen met hun kleren aan. Maar ik had ze wel in mijn hoofd horen gniffelen toen ik zei dat ik en Dylan gewone vampiers waren.

Met dat liepen we naar onze kamers de jongens bleven bij ons. We wachtte tot we in onze kamers waren tot we spraken.

Als eerste sprak Dylan.

"

Felicia je kon ook niet een beetje zachter zijn met me tegen die muur te gooien."

"Ja bij mij hetzelfde Mona. Waarom moest dat? Ik kon wel verdrinken." voegde Jason er snel bij.

"Oh hush jongens het was maar een demonstratie jullie trots is toch niet naar de knoppen? Of wel?" zei ik.

Ze begonnen pruillipjes te trekken en dat gaf ons het antwoord.

"Toch wel!" meteen begonnen ik en Felicia ons helemaal plat te lachen en lagen we al snel op de grond van het lachen.

Niet veel later voelde ik 2 sterke armen rond me heen en ik voelde me al snel van de grond gehaald worden en over een schouder gegooid. Ik zag dat Felicia in dezelfde positie zat. Ons gelach was al snel gedaan en veranderd door geschreeuw dat ze me zouden moeten los laten. We waren fucking 18 jaar ik denk wel dat we konden lopen ondertussen. Ik sloeg meteen op Dylans rug. Maar de enigste reactie dat ik kreeg was dat hij op mijn kont sloeg. Op mijn fucking kont.

Oooh hij gaat het zo nog krijgen.

Ik voelde wind aan mijn benen en ik werd al snel op een bed geslagen. Ik zag dat ik in mijn kamer lag van de academie. Voor ik nog iets kon zeggen werden de lippen van Dylan op de mijne gedrukt. Ik vergat meteen waarom hij boos op mij was en concentreerde me nu op de lippen van Dylan. Ik voelde hem grijnzen tegen mijn lippen. Ooh ik zou zo graag die eraf slaan maar ik genoot hier veel te hard van.

Felicia:

Nadat Dylan verdween met nog steeds Mona op zijn schouder. Ik wist niet wat te doen dus ik bleef op Jasons rug slaan. Maar ik voelde dat ik al snel terug los werd gelaten toen ik op mijn bed werd gegooid ik moest het uitgiechelen. Want hij begon me meteen daarna te kietelen.

"Zeg dat ik de beste ben van ons allemaal en het beste vriendje." hij eindigde de zin met een speelse grom. Maar die werd al snel veranderd toen er iemand terug gromde. Jason keek snel naast het bed en vond Violet. Ze keek hem aan precies dat hij ieder moment moest doodvallen. Ik denk zelvens dat hij van haar moest doodvallen.

"Het is goed Violet. Hij bedoelde het goed."

Meteen als ik dat gezegd had sprong ze op het bed en begon me te likken. Ik gierde het uit en probeerde haar weg te krijgen. Maar ze werd al snel terug op de grond gezet door Jason die naar haar gromde en begon te roepen " VAN MIJ!". Ik kroop snel naar hem en knuffelde hem en zei:" Helemaal van jou van niemand anders."

Violet keek hem vermoordend aan maar liep weg naar waar ze ook naartoe gaat wanneer ik er niet ben. Meteen daarna begon Jason me verder te kietelen. Ik kon er niet meer tegen en ik wou niet toegeven. Ik duwde hem weg met een beetje lucht en hij viel verbaasd van het bed. Je had zijn gezicht moeten zien gewoon onbetaalbaar. Ik moest weer gaan gieren van het lachen.

Niet veel later kwamen Mona en Dylan terug binnen. Haar wangen waren rood en ik wist niet waarom dus ik liet het voor nu en ging verder.

Jason was uit zijn verbaasdheid gehaald en stond snel terug recht en ging naast mij op het bed zitten. Al snel was Violet terug in het toneel en zette zich naast Mona haar been.

"Euhm Felicia kunnen we eventjes praten?"

"Ja zeker."

"Alleen"

"Oh ik snap het. Ok jongens koffieklets gedaan uit mijn kamer en naar die van jullie, het is meisjes avond."

"Ok doei schat." zei Jason en gaf me een zoen op de wang en verliet mijn kamer met Dylan.

"Ok zeg maar."

"Wacht heel eventjes." met dat liep ze naar mijn badkamer en liet het water lopen en liep snel met watersturen naar de deur. Ze gooide snel al het water over de deur en bevroor het meteen.

"Zo nu kan niemand ons horen."

"Waarom mag niemand het horen?"

"Dat ga je zo meteen weten."

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Ziezo hier is het nieuwe hoofdstuk.

Wat heeft Mona aan Felicia te zeggen. Je komt het te weten in het volgende hoofdstuk.

En wat vinden jullie van de nieuwe cover?

Vertel het maar.

_Love_Vampires_