Wolvamp academic

Woorden die we niet willen horen

Mona:

We lopen nu a voor zeker een uur. Ik weet niet waarom ik die Dylan volg maar hij komt me bekend voor. Ik weet niet van waar maar hij is bekend. Hij brengt me nu naar een zekere Felicia en Jason. Het maat voor mij niet uit alleen maar dat hij me ergens veilig van Will kan brengen dat is genoeg voor mij. Ik wil hier weg nooit meer terug komen. Misschien om de anderen te redden maar daarvoor moet hij eerst weg zijn. Alleen door Talia ben ik vrij kunnen geraken. Ik ben haar iets verschuldigd. En mijn krachten moet ik maar mee leren leven. Ik snap niet wat Talia heeft gezegt over mij. Dat ik een belangrijk doel moet verwezenlijken.

Ik dacht het niet, ik ga een huis zoeken en mijn leven verder leiden.

Ik wil een simpel leven met een man en misschien later kinderen maar ik ben bang voor wat zal komen. Ik ben bang dat als Will me vind me niet zo meer gaat behandelen dan een gewoon persoon maar een slaaf. Ik ga moeten doen wat hij zegt wat en wanneer. Ik ga nooit van zijn zijde mogen wijken.

Ik schudder bij de gedachte.

We lopen nu dichter bij een geur dat me ook bekend voor komt. We komen op een soort van schoolplein tegen. Maar ik kan het niet plaatsen. We lopen naar het gebouw dat eraan vast hing.

Felicia:

Dylan had haar gevonden. Ze is terecht. Ze komt thuis. Ik kan mijn blijheid niet meer tegen houden. Hij zei wel dat er iets was met haar. Ik weet niet wat ik sleurde Jason mee naar de voordeur wanneer ze er bijna waren.

"Damn Felicia het is niet alsof je iemand nieuw leert kennen."

"Ik mag toch opgewonden zijn om eindelijk na 3 maanden mijn beste vriendin terug te zien."

"Ja maar geef haar toch nog wat ruimte ze heeft wat moeten doorstaan hoor."

"Ik weet het maar ik heb haar zo hard gemist."

Ik wou dat je zo opgewonden was als ik weg zou zijn murmerde hij.

"Ja dat ben ik wel ik zou nog erger zijn geweest dan Dylan."

"Oh dus dat hoor je wel."

"Natuurlijk schatje."

Ze komen binnen en ik kan mijn geluk niet meer inhouden en ik knuffel Mona. Ze antwoord niet de knuffel dus laat ik haar los. Dylan komt van achter haar en zegt de dingen die ik nooit meer zou willen horen.

"Ze is haar geheugen kwijt."