Disguised Hybrid (Book I: Completed) [SOON TO BE PUBLISHED]

Chapter 1: Blue Orbs

Kira's POV

"OMG, Kira! Bagay, oh! Bagay na bagay sayo!" Tumatawang sabi ni Ashley habang binabato ako ng itlog sa ulo. Sinamahan narin ng pag buhos ng mga kasama nya ng harina sa mukha at damit ko. 'Putang ina!'

Ang lakas ng mga halakhak ng mga ito habang ang ibang studyante naman ay walang ibang ginawa kundi ang tingnan at kutyain ako.

'Kill them please!! Let me out!' My wolf Amira said.

'No!' Ani ko.

Napasalampak ako ng upo sa sahig habang kuyom ang mga kamao dahil sa pag titimpi. Nanginginig na rin ako sa matinding galit. I can just kill them in one snap of my fingers. Ganun lamang kadali kung talagang gugustuhin ko, ngunit hinahayaan ko lang sila na gawin ito sa akin.

Why?

Because I can't expose myself and I am not that evil. At least, that's what I thought.

"Advance Happy Birthday, Kiray!" Tawanan na naman sila. "Surprised?! Ingridients ng birthday cake mo. Ang sweet namin diba?" Nanunuyang saad ni Ashley habang nakangisi.

"Advance happy birthday, girl! Excited kasi kami eh!" Maarteng sinipa ako nito sa binti. "Alright, let's go girls!" Sabat ni Nikki at ngumisi.

"Wait!" Binato ulit ako ng huling itlog na nasa kamay ni Ashley. Nakangisi silang lahat na umalis sa harap ko habang panay rin ang halakhakan. Ang saya nyo, ah?

Walang nag tangkang lumapit at tumulong sa'kin. Nakatingin lang silang lahat habang nandidiri sa itsura ko ngayon. Naramdaman kong may bumato sa akin ng libro at tumama sa ulo ko. 'King ina yan!

"Tumayo ka nga dyaan, Dugyot! Hahara-hara ka sa daan! Hindi ka naman maganda para magpapansin!" I suppressed my growl. Napatingin ako kung kanino galing ang libro.

Kay Gabriel. Alpha ng Dark Moon pack. His aura is strong and powerful but not enough for me to submit because I am more superior than him. But still, I acted that I'm afraid of him to not get caught of my act. It's part of the plan.

Nasa likod nito ang buong grupo ng basketball team. Kunwari ay napadaing ako sa sakit ng sipain ako ng malakas ng isang myembro niya.

Yun na yun? Malakas na yun para sa kanya? Parang hangin lang na dumaan. Ni hindi man lang ako nagulat. Tss, weak!

I wanna kill them all! Galit na galit na si Amira. I can feel that my eyes are starting to change from brown to red and gold. My darkness wanted to overpower my sanity. Pumikit ako at huminga ng malalim. I am trying to conceal all my anger and disgust.

'No! Not yet! Not now! Not until that time happens!'

Agad akong tumayo at naglakad papalayo sa kanila nang nakayuko. Kung hindi pa ako aalis agad dun ay tiyak na bugbog na naman ang aabutin ko. Nasasanay na rin naman ako dito.

Dalawang buwan na ring ganito palagi ang nangyayari at eksena. Wala naman akong mga naging kaibigan dito para ipagtanggol ako sa mga bullies dito sa University at yun naman talaga ang gusto ko. I don't want any attachment from the others.