Disguised Hybrid (Book I: Completed) [SOON TO BE PUBLISHED]

Chapter 22: Pleasure

Kira's POV

"Tell me you want to stop this, Babe. Habang kaya ko pa." Panay lang ang ungol ko habang napapakagat labi.

"No." Sobrang init. Yung parang puputok na ako kung hindi ko ito mailalabas. He's still nibbling my neck kaya napahawak ako sa ulo nya. Slowly I touched his bare chest down to his fine abs. I felt that my fingers are shaking because of too much anticipation on what's going to happen.

Jeez! I am already decided. After almost 390 years I am now giving myself to a man whom I can finally say, mine.

"Aaaah, Babe. Hmm." Hindi ko mapigilan ang pag-ungol dahil parang nakikiliti rin ang aking kaibuturan sa ginagawa nya.

"Baby, if you don't want this I-I can stop."

"Fuck Nathaniel! Stop talking! wag mo akong bitinin kundi tatamaan ka sakin!" Hindi ko na mapigilan ang bibig ko dahil dalang-dala na ako sa bawat haplos nya. I heard him chuckled. Kaya binatukan ko sya.

"Kulang pa yan! Isa pa makikita mo." Banta ko. Sinamaan ko sya ng tingin. Kaasar! Yung dalang-dala ka na sa sitwasyon pero tatawanan ka lang. Maypa I want to eat you pang nalalaman. Ibalibag ko sya dyan, eh.

"Relax lang po, Mahal." Tumatawang niyakap nya ako ng mahigpit kaya yumakap na rin ako kahit naka-irap.

Wala na. Nakalimutan na namin agad ang ginagawa naming milagro kanina.

Kinilig naman ako sa tinawag nya sakin kaya binaon ko ang mukha ko sa leeg niya. I sigh. Ilang oras lang syang wala sa  tabi ko pero na miss ko na agad sya ng ganito ka tindi. Maya-maya pa ay may naramdaman akong basa sa balikat ko kaya agad ko syang hinarap sakin.

"Hoy! A-Are you crying?" Kunot-noong tanong ko. He then wiped his tears dry and gave me a smile that always melts my heart.

"Have I told you before how lucky I am to have you?" He cupped my cheeks gently and looked at my face as if he's memorizing it. Napangiti ako at pinitik ang ilong nya. Ang bwiset na'to! Pagkatapos nyang buhayin ang katawang lupa ko, heto sya ngayon at mag se-senti sa tabi ko. Bipolar nga talaga.

"Anong drama to, By?" Tanong ko sa kanya. Nakatitig pa rin sya sa mukha ko. 

"Nothing. Always know that I love you so much. No matter what happens my heart will always be yours. Always." Ginagap nya ang palad ko at hinalikan ito.

"Sus! Drama mo." Iniwas ko ang mukha ko kasi kinikilig ako. Sumiksik ako sa katawan nya habang sinusuklay naman nito ang mahaba kong buhok. Aware ako sa katawan nyang walang t-shirt pero keri lang. Pinigilan ko ang sarili ko. I don't wanna ruin the moment kahit na naiinis ako kasi bitin. Baka sabihin nyang atat na atat na ako. Kahit totoo naman talaga. Ahihihi!

Hinagkan nya ako sa noo na mas lalong nagpabilis sa tibok ng puso ko. I heard his subtle breathing. I felt at home and relax. This is perfect. I can live with this moment forever. "Why are you here anyway? You're supposed to be at Kolora." Tinitigan ko sya at hinalikan ng bahagya sa bandang baba. Napakunot ang noo ko ng makitang seryoso ang mukha nito.

"Babe?" I called him again and he sighed.

"I felt your power went extreme." Napanganga ako sa sinabi nya. 

"B-But I..."

"Baby, did you forgot that I am the only person who can feel your power and can even find you kahit pa ilang spell ang gamitin mo?" Hindi ako nakasagot agad. Niyakap nya ako at sumiksik sya sa leeg ko.