Disguised Hybrid (Book I: Completed) [SOON TO BE PUBLISHED]

Chapter 38: Palace

Kira's POV

Humigpit ang hawak ko sa kamay ni Nathaniel ng matanaw ko ang malaking palasyo. Lulan kami ng isang mamahaling limousine na pag-aari nila.

"Relax, Baby. They will love you." He assured me. Ginantihan ko nalang sya ng tipid na ngiti at hinimas ko ang aking tiyan gamit ang kaliwang kamay. Napangiti ako ng gayahin ni Nathaniel ang ginagawa ko.

"Baby, mahal na mahal ka namin ng Mommy mo. We're very excited to see you." Bulong nito sa tiyan ko.

"Wag mong apurahin, Love." Natatawang saway ko.

"Naman kasi, Babe. Excited lang." Masuyo nitong sagot at hinagkan ako sa labi.

"I can't believe that this is really happening now. It feels so surreal. One day I was all alone, hiding from everyone else then suddenly I met you and now we're going to be a parent to this little angel inside my womb."  Naiiyak kong saad.

"I am very happy, too, my Love. Noon, patingin-tingin lang ako sayo sa malayo. Now, I am so blessed beyond measure. Waiting for you is so worth it!"

"Natatakot ako." Turan ko. Kumunot naman ang noo nito sa sinabi ko. "Everything was so perfect. Parang ang dali-dali lang ng lahat. Feeling ko may hindi magandang mangyayari."

"Ssh. Relax, babe. Nothing will happen. We're in this together. Lalo na ngayon na tatlo na tayo. I will do everything in my power to keep you both safe." Anito.

"And I will keep you both safe, too. Forever and always." Sagot ko naman. Tiningnan nya ako sa mga mata ko.

"But why are you still concealing your power? Are you still hiding? I'm here. No one will going to get you away from me and our baby." Malambing na sabi nito kaya umiling dito.

"I want them to treat me just a normal person, Babe just like what you did when you first saw me. I don't want to intimidate them and you know how I don't like too much attention. But don't worry, I will tell them eventually. Just not now, okay? I just don't want everybody to fear me most especially when this is their first time seeing me." Tumango ito sa paliwanag ko.

"Okay, fair enough. I get it. I respect your decision, but you are far from being normal either, Baby. You are my Queen." Namula naman ako sa malambing na pagkakasabi nito. Natigil lang ang pag-uusap namin ng huminto ang sasakyan.

"They're excited to meet you." Bulong nito kaya tumango ako. I'm also ecstatic to meet the family of the man I love.

Unang umibis ng sasakyan si Nathaniel at inalalayan ako pababa. Nakita ko agad ang lahat ng naghihintay sa amin ng makalabas ako ng sasakyan. Everyone were smiling at me and I feel so welcomed already. Marami ding mga bantay sa labas na nagkalat. Pasimple kong iginala ang mga mata ko sa kabuohan ng lugar.

Napakaganda at napakarangya ng palasyo. Malaki at maaliwalas din ang labas na napapaligiran ng mga halaman na mukhang alagang-alaga at naglalakihang Pine Tree sa gilid. Malamig ang simoy ng hangin na bumagay sa magandang panahon.

"Hija!" Napukaw ang isip ko sa bati ng isang magandang babae sa'kin. Pansin na pansin ko ang pagkakahawig ni Nathaniel dito. Kasama din nito ang Daddy ni Nathaniel na kasama naming dumating. Hindi ako agad nakagalaw ng yakapin ako nito ng mahigpit.

"Welcome to the palace. Finally! I am so glad to finally meet you! Ikaw nalang palagi ang bukam-bibig nitong anak ko." Nakangiting kwento nito at tinitigan ako. "Napakaganda mo pala talaga, hija! Hindi na ako magugulat kung bakit in love na in love sa'yo itong anak ko."

"Mom! Stop it. You're making her uncomfortable." Saway ni Nathaniel na tumatawa.

"Asus! Napakaprotective!" Simangot nito kay Nathaniel. Ang cute! Ngumiti ito ulit ng tingnan ako.