Hala Unutamadım

9

Son ders zili çaldıktan sonra toparlanmaya başladık. Maça gideceğimiz için içim içime sığmıyordu. Çünkü İsa'ların maçları her zaman eğlenceli oluyordu.

"Eymen geliyorsun değil mi?"

"Geliyorum İmran merak etme"

"Çıkışta eczaneye gidiyoruz o zaman elini sargıya alsınlar."

"Ameliyatta etsinler mi Asya?"

"Dalga geçme ciddiyim ben. Su toplamış farkında mısın?"

"Tamam tamam yaptırırız." dedi Eymen beni başından savarcasına.

Okul girişinde beklemeye başladık. Önce Murat geldi. Eymen'le arasında bilmediğim bir sorun var gibiydi. Sonrada bizimkiler geldi. Eymen ve İmran'la tanıştırdım ve yola koyulduk. Elif'in Eymen'i görünce dibi düşmüştü. Eymen'le konuşmaya çalıştı ama başarılı olamadı. 

Eczaneyi görünce çocuklara "Siz ilerleyin. Biz Eymen'le yetişiriz" dedim ve konuşmasına izin vermeden sağlam olan elini tutup eczaneye sürüklemeye başladım.

"Tamam ben iki kere yakaladım sizi ama bunlar alışkın değil" dedi İmran gülerek. 

Eymen arkasını dönüp "Gelince kafanı kıracağım. Hatırlat tamam mı?" dedi. Bende gülerek çekiştirmeye devam ettim." Hadi laf yetiştirmede gel"

Eczanede bandaj yaptırıp krem aldıktan sonra bizimkileri sakince arkadan takip etmeye başladık.

"Gerçekten buna gerek var mıydı?" dedi elindeki bandajı gözüme sokarak.

"Vardı. Elin ne kadar kızardı farkında mısın? Gördükçe içim acıyordu."

"O zaman bana iyi davran"

"Kötü mü davranıyordum ki?"

"Bunun olmasına sebep kim?"

"Üzgün olduğumu kaç kez daha söylemeliyim. O an ne oldu bilmiyorum. Kontrolümü kaybedip kapıyı öyle açtım ve boomm sonuç bu oldu işte."

Hafif öksürdüm. İsa birkaç adım ilerimizdeydi. Öksürdüğümü duymuş olmalı ki hemen yanıma geldi. Elimden hırkamı alıp üstüme örttü. Eymen ters ters bakıyordu. Ama İsa'nın bu durum tabi ki umurunda değildi.

"Prenses yine yataklara mı düşmek istiyorsun?"

"Yatak?" demişti Eymen sessizce

"Eğer bizimle geleceksen üstünden hırkanı çıkaramazsın anladın mı?"

"Tamam İsa ya"

Önden Ümit bağırdı. İsa bir bak diye..İsa yanımızda gidince Eymen bana dönerek

"Bu yatağa düşme mevzusu da ne?"

İşte şimdi mahvolmuştum. Açıkla açıklayabilirsen. Hele ki kütüphanedeki son konuşmamızdan sonra üzerine bu olay mükemmel olmuştu gerçekten..

"Aaaa Elif bir şey soracağım" deyip onların arasına karıştım. Yol boyunca kaçtım. Eymen bizimle birlikte tribündeydi. Oyuna odaklanmıştım çünkü ona verecek cevabım yoktu. Gol atınca bir anda hepimiz ayağa kalktık. Zaten Eymen'le köşede oturuyorduk. Kolumdan tuttu ve beni dışarı sürükledi. Oyun boyunca yüzüne bakmadığımdan fark edememiştim ama yine kızgındı.

"Sorun ne? Neden çıktık?"

"Hastalık mevzusu ne?"

"O mu? Biraz soğuk almıştım o kadar"

"Ne zaman oldu peki?"

"Birkaç gün önce."

"Madem birkaç gün önceydi. Neden İsa hala dikkat ediyor."