Hala Unutamadım

14

Okul çıkışı İsa’ya olanları anlattım. Tabi ki azarı da yedim.

- Mal mısın kızım? Anlamadan, dinlemeden atara bağlıyorsun. Sonrada pişman oluyorsun? Seni tanıyamıyorum bu ara..

- Çıkmamışlar ama sonuçta etrafta dolaşan dedikodular vardı bende öyle görünce…

- Sus.. suss bana kendini savunma

arkamızdan sessizce yaklaşan Elif

- Neyi savunmasın? deyip bir anda karşımıza çıkınca ne diyeceğimizi bilemeyerek İsa’yla aynı anda “kitaptan bahsediyoruz” dedik

- Ahhh siz hala orada mısınız? Meraktan hepsini okudum tehlike yok. Sorun çözüldü. Bir dakika ya İsa sen kitap okumazsın ki.. Hele ki böylesi bir kitabı…

- Ben topuklar canlar size doyum olmaz deyip İsa koşarak Volkan’ın yanına gitti. Elif ise

- Benden bu ara bir şey saklıyorsun dedi

- Yok canım. Ne gizleyebilirim senden

- Umarım öyledir. Sonradan öğrenirsem fena olur… tüm yol boyunca kitabı en ince ayrıntısına kadar anlattı. En nefret ettiğim şeyi yapmaktan gerçekten zevk alıyordu. Sonunu bildiğim şeyleri okuyamam ya da izleyemem bunu en iyi bilen kişiydi ama yine de kendine engel olamıyordu.

Eve geldiğimde Elektrik sınavına çalışmaya koyuldum. Erken bitirip hemen bilgisayar başına geçip Eymen’le konuşmak istiyordum ama “Sınav dönemi kapalıyız!! Hadi ders başına…” deyip babam beni odama postalayınca “vayyyy toprak başıma” moduna girdim. Saat 9 oldu.. 10 oldu..11 oldu… Ama yok ne kadar dil döksem de “Olmaz!!” lafından başka laf duyamadım. Telefonuma gelen mesajla odama çekildim. Bilmediğim bir numaradandı?

- Neden internette değilsin? yazmıştı.

- Kimsin? dedim.

- Sevgilin ;)

Eymen olduğunu anlayınca yüzümü bir alev kaplamıştı. Benim konuşmak için can attığım gibi o da görüşmek istemişti ve benim bu saate kadar nete girmemi beklemişti. Biraz oynamaktan zarar gelmez diyerek

- Sevgilim? Benim erkek arkadaşım yok, üzgünüm yanlış kişiye yolladınız sanırım

yazıp gönderdim. Çok beklemeden cevap geldi.

- Yeşim sen değil misin?

- Yine mi Yeşim! O kız yüzünden neler oldu hâlâ dediğine bak!!

- Ne o şimdi tanıdın mı?

- Sen var ya…

- Evettt ben var ya…

- Hadi hadi şebeklik yapmada neden yazdığını söyle. Derse dönmem gerek..

- Bugün olanlardan sonra ders çalışabiliyor musun?

- Hmm.. Bugün ne oldu ki?

- Ne oldu acaba…?

- Bilmem ben bir şey hatırlamıyorum…

- Bu ara bu bahaneyi çok kullanıyorsun. Bundan hoşlanmıyorum haberin olsun.

- Ben seviyorum : )

- Bende  seni.. Hafta sonu ne yapıyorsun?

- Sana demedim o lafı üzerine alınma hemen :P.. Bu arada bir planım yok. Tabi saat 5’e kadar..

- Beraber vakit geçirmeye ne dersin?

- Bence sorun değil. Ama senin dershanen yok mu?

- Sorun değil..