Hala Unutamadım

38 - Asya'nın Mektubu

/* Müziği açıp öyle okuyun!! */

  ASYA'nın Mektubu

Kader mi?, tesadüf mü? Karar vermek için henüz erkendi seni tanıdığımda. Yüreğinin saflığı beni altüst etti. Böyle olmasını beklemiyordum. Kaç kere "ah, olmaz" desem de... inatla mücadele etmeye devam ettin. Senin için ne kadar özel olduğumu hissettirdin. Aramızdaki mesafe gitgide kısaldı. Yüreğim sadece senin yanında farklı bir ritim tutturdu. Bunu fark ettiğim an kendimi kısıtlamayı bıraktım.  Sana koştum ve bundan asla pişman olmadım. Sen başıma gelen en güzel şeydin. 

Yüzüne karşı söylemek isterdim bunları.. Ama bilirsin ki, hiç cesur olamadım ben. 

Bugün sensizliğe ilk adımı atıyorum. Biliyorum zor olacak sensizlik, biliyorum gülemeyeceğim artık, zaman geçmek bilmeyecek ve ben unutacağım mutluluğu. Çünkü senden ayrı kalmak, beni unutabilme ihtimalin gözümü korkutuyor.

Bundan sonra hayatımıza bir süre ayrı ülkelerde devam edeceğiz. Kolay olmayacak, ikimiz içinde... Bu yüzden sevdiğim üzme kendini, bana kırılma da çünkü ikimiz içinde en iyisi bu. Aşkımız seni ayakta tutsun, ben buna tutunmaya çalışacağım çünkü...

Okulun bittiğinde geri döneceğim. Senin için... Aşkımız için...  Seni sevmekten ve seni tekrar göreceğim günü beklemekten başka bir şey yapmayacağım dönene kadar. Sende yapma olur mu? 

Bensiz hayatına devam edeceğin sürede birini seversen kızmam sana... Kızamam...  Ama buna da dayanamam sanırım. Kendimi kaybederim. Ben olmaktan, senin Güneşin olmaktan çıkarım.  Bunu bana yapma olur mu? 

Seni aramayacağım. Mail atmayacağım. Herkesle, her şeyle bağlantımı keseceğim. Çünkü sesini duysam ya da senden bir haber alsam daha çok özlerim, dönmek isterim. Beni affet olur mu? Benim için hayatında yanlış seçimler yapmanı ve pişman olmanı istemiyorum. 

Hayat sınıyor sanırım bizi... ya da sevgimizi ölçüyor belki de... Ben biliyorum sevgimizin büyüklüğünü, sende bil olur mu?

Seni sevmekten vazgeçmeyeceğim. 

Seni seviyorum, seviyorum, seviyorum, seviyorum....

Sende benden vazgeçme.. Beni sevmeye devam et olur mu??

*******************************************************************

Eymen gözünden düşen bir damla yaşı sildi. 

16 yaşındaki Asya'nın saf kalbi sanki ellerindeydi.. Sevilmişti.. Sevmişti.. Sırf onun için gitme kararı almıştı. Hemde zorlanarak.. 

Peki dönmüş müydü gerçekten? Onun için.. Gerçi döndüyse bile bir yıkımla karşılaşmıştır. O dönemleri aklına gelince ister istemez yüzü daha da düştü...

Asya eğer benden başkasını seversen "Kendimi kaybederim. Ben olmaktan, senin Güneşin olmaktan çıkarım" yazmıştı. Bu muydu değişiminin nedeni? Bu muydu o kara çalınmış güneş dövmesinin nedeni? Ona bunları o mu yapmıştı? 

Şimdi bunları düşünme zamanı değildi. Şimdi onu bulma zamanıydı. Onu karşısına alıp konuşmanın zamanıydı. Ona duygularını haykırma zamanıydı.

 "Hala unutamadım seni Güneşim.. Seni sevmekten asla vazgeçmedim"  deme zamanıydı.