Przyjaciel mojego brata [ZAKOŃCZONE]

6

Chris

-Masz do niej iść w tej chwili i ją przeprosić! Kumasz stary!? To moja siostra i nie masz prawa tak się do niej odzywać! Rozumiesz!?

A zapowiadał się fajny wieczór. To nie, Isak jak zwykle jest po stronie swojej głupiej siostry, a nie przyjaciela. Ja pierdziele no. Rozumiem to jego młodsza siostrzyczka. Musi się nią opiekować i w ogóle, ale ludzie sory ona obraża się o byle gówno jak gówniak z podstawówki. A ja teraz muszę słuchać wywodów Isaka. Dzięki Eva. Genialna jesteś.

-Ludzie to ona się na okrągło wszystkiego czepia i wkurza się na wszystko co się rusza! Ona ma ze sobą jakieś problemy.

-Nie przesadzaj stary - zwrócił mi uwagę Harry.

-Dobra idę przeprosić królewnę Evę. Ja pierdziele.

-Grzeczny chłopczyk - na te słowa odwróciłem się jeszcze do Jonasa i pokazałem mu środkowego palca.

Wyszedłem z salonu i udałem się w stronę schodów. Powolnym krokiem przemieżyłem 17 schodów. Tak właśnie policzyłem, że w moim domu znajduje się siedemnaście schodów prowadzących na pierwsze piętro. Dotarłem na górę i skierowałem się w stronę jej pokoju. Gdy znalazłem się przy drzwiach delikatnie w nie zapukałem jednak nie dostałem odpowiedzi w formie słowa proszę. Zapukałem jeszcze raz, ale znów odpowiedziała mi cisza. Mam w dupie jej obrażanki. Wejdę powiem przepraszam i wyjdę. Proste? I logiczne.
Otworzyłem drzwi, a przez to co zobaczyłem, poczułem dziwne ukłucie w sercu.
Eva siedziała cała zapłakana na podłodze opierając się o ściankę łóżka. W ręku trzymała żyletkę, która na szczęście jeszcze nie dotknęła skóry. Jednak z daleka widziałem już blizny na jej nadgarstkach. Mój Boże.
Podbiegłem do dziewczyny i wyrwałem z jej małych, zimnych dłoni ostre narzędzie i rzuciłem nim w kąt pokoju.
Usiadłem obok niej i mocno przycisnąłem jej drobne ciało do mojego. Zacząłem się z nią delikatnie kołysać. Myślę, że pomogło, ponieważ dziewczyna z każdą kolejną minutą coraz bardziej się uspokajała. Gdy z jej zaszklonych oczu przestały lecieć łzy odważyłem się zadać jej pierwsze pytanie.

-Czy to wszystko przeze mnie?

Eva popatrzyła na mnie niezrozumiale jakby nie wiedziała o co mi chodzi.
Podniosłem delikatnie jej dłoń i podwinąłem rękawy jej różowej bluzy. Wskazałem na nadgarstki.

-Zrobiłaś to przez mnie?

Dziewczyna kiwnęła nieznacznie głową żebym mógł zrozumieć, że schrzaniłem jej całe życie.

-----------------------------------------------------------

Zostaw 🌟 i 💬 to motywuje