Przyjaciel mojego brata [ZAKOŃCZONE]

15 MARATON#1

Cali mokrzy ruszyliśmy w stronę domu Sany i Eliasa. Nawet na chwilę nie przestaliśmy się śmiać. Elias co chwilę walił jakimś suchym tekstem, a ja nie mogłam powstrzymać z tego powodu śmiechu. Mówił coś typu przychodzi baba do lekarza, a lekarz tez baba, albo wchodzi blondynka do windy, a tam schody. Ten człowiek jest nie do wytrzymania. Jakbym miała pistolet to leżałby już martwy na podłodze. Głupi szon. Jak zaśnie to pokroję go na kawałki, schowam do worka i zakopie w ogródku. Na tym zacnym grobie zasadzę kwiatki, których nienawidzi.
-Jakich kwiatów najbardziej nie lubisz?
-Róż. Po co ci to?
-A po nic - uśmiechnęłam się cwaniacko.
-Jeśli próbujesz coś mi zrobić to ja będę pierwszy - zaśmiał się.
-Elias. Ty jesteś nienormalny. 
-I tak wiadomo, że ty kochasz mnie, a ja kocham ciebie.

Po słowach chłopaka zatrzymałam się w miejscu i na niego spojrzałam. On natomiast stał poważny i na mnie patrzył.

-Ty mówisz naprawdę?                                                            
-No...tak. Eva podobasz mi się. Jesteś mega mądra i piękna. I tak zakochałem się w tobie. Czy ty coś do mnie czujesz?                                                                              
-Ja...ja nie wiem daj mi to przemyśleć - po tych słowach odwróciłam się od chłopaka i zaczęłam iść w stronę swojego domu.

Eva kochasz go czy nie kochasz. No podoba mi się. Jest słodki, uroczy i zabawny. Ma piękny uśmiech i cudowne oczy, w których się rozpływam.Cholera kocham go.
Z powrotem odwróciłam się i wbiegłam w ramiona Eliasa.

-Kocham Cię.

Chłopak odgarnął kosmyki włosów, które opadły na moją twarz gdy biegłam. Przybliżył swoją twarz do mojej i delikatnie złączył nasze usta w czułym pocałunku. 

Gdy w końcu się od siebie oderwaliśmy Elias przytulił mnie, a ja się uśmiechnęłam.

-Ja ciebie też promyczku.

_________________________________________

Wracam z taką niespodzianką. Zaczynamy maraton. Czekam na gwiazdki ❤