Kod Adı :Karanlık |texting. (Tamamlandı)

Bilinmeyen / 34

Arkadaşlar umarım fazla bölüm paylaşıyorum diye rahatsız olmuyorsunuzdur.. Hikayenin Finali hazır o yüzden bir an önce bölümleri paylaşmak istiyorumm 😅

34 .

Ertesi gün öğlene kadar okulu çektikten sonra doğruca eve gittim.

Dün Korayla konuştuktan sonra içimde umut ve heyecan duyguları kol göstermişti.

Üzerime rahat bir şeyler giyip Asrının mekana gelerek etrafa bakındım. Sırf koraya yakalanmamak için evin arka kapısından dikkatlice çıkıp taksiye binerek gelmiştim.

Bugün koray hakkında birkaç bilgi öğrenmeyi kendime görev edindim.

Bar kısmına oturarak barmane seslendim.

Madem ki burası Korayın yakın arkadaşının yani Asrının mekanıydı ve korayda bura da takılıyordu. Onu tanıyan birileri mutlaka vardı.

"Ne alırsın?" Diye sordu barmen keş bakışlarıyla.

"Aslında sana birini soracaktım" diyerek direk konuya girdim.

"Buyur?"

"koray ' ı tanıyor musun?"

"Hangi koray? Şurada ki mi?" Diye sorunca hemen bakışlarımı arkamda ki kişiye çevirdim.

Iyk bu olamazdı bence. Tipe bak. Of ya oysa? Hayır hayır etris o değil.

"Asrının yakın arkadaşı olan koraydan bahsediyorum"

"Neden onu soruyorsun?!" Diye aniden çıkıştı barmen.

"Liseden arkadaşım da onu arıyordum" diyerek ufak bir yalan attım.

"Yalan söylüyorsun"

"Hayır bak lütfen ona ulaşmam lazım hakkında biraz bilgi versende olur"

"O zaman şöyle diyeyim, koraydan uzak dur ! Senin gibi kızlara ağır gelir benden söylemesi"

"Pardon? Benim gibi kızlar derken?"

"Masum ve iyi kızlar" diyerek gülümsedi.

"Neden peki?" Diye sordum.

"Bak Koray kızları işine göre kullanıp atan biri o kimseye değer vermez , ilgilenmez . Kendinden başkasını düşünmez"

"Yanlış kişiden bahsediyoruz sanırım"

"Koray Erinçoğlu kimse sorsan sana anlatır" demesinin üzerine soyadını da öğrenmiş oldum. Şimdi ona ulaşmam daha da kolaylaşmıştı.

Tam mekandan çıkmak üzereydim ki Asrın önümde belirdi. Ürpererek ona baktım.

"Etris sen ne arıyorsun burada?" Diye sordu şüpheci bakışlarla.

"Korayı bulmaya geldim" dedim direk.

"Ee buldun mu bari?" Diye sordu sinsice sırıtarak.

"Az kaldı bulacağım Asrın Korkmazel"

Asrının soyadını söylememle yüzündeki sinsi sırıtış düz bir ifade aldı.

Zafer gülüşümle ve göz kırparak yanından ayrıldım.

Durakta taksi beklerken telefonuma gelen mesaj sesiyle hemen mesaja baktım.

Bilinmeyen; "duyduğuma göre beni arıyor muşsun :) "

Etris; "evet arıyorum"

Bilinmeyen; "ben istemedikten sonra beni bulamazsın prenses ;) "

Etris; "sen öyle sanmaya devam et öyleyse Erinçoğlu ;) "

Ve Koray beni görüldü bıraktı.

Sinsice sırıtarak gelen taksiye bindim. Neymişte onu bulamazmışım.

Benimde adım Etris Aksoy'sa onu bulacağım!