Kod Adı :Karanlık |texting. (Tamamlandı)

Bilinmeyen / 51

51 .

Korayın dediği saatte gece 11 de Asrının mekanına 'cheers Bar'a geldim.

İçimde bir huzursuzluk vardı.

Bu gece burada olanlar her şeyi değiştirecekmiş gibi hissediyordum.

Sanırım gerçeklerden korkuyordum.

Bar'a girdiğimde kimseler yoktu. Etraf kap karanlıktı. Bir tek barı aydınlatan loş ışıklar vardı.

"Hey kimse yok mu?" Diye bağırdım.

Sesim barda yankılandı ve hemen ardından ayak sesleri duymaya başladım.

Merdivenlerden aşağıya doğru biri iniyordu.
İnen kişi bana biraz daha yaklaştığında yüzünü netçe gördüm.

Damla!

"Ne bu şimdi? Oyun mu oynuyoruz?" Diye bağırdım.

Damla gittikçe yanıma yaklaştığında dağılmış saçı başı, akmış halde makyajı dikkatimi çekti. Perişan bir haldeydi.

"Etris sana söylemem gereken bir şey var"

Şaşkınca ona baktım.

Burnunu çekerek söze girdi.

"Geçen sene, Burakla bir ilişkin vardı.."

"Ne alaka?" diye atıldım.

"Onunla ayrılma sebebin bendim"

İşte şimdi şok geçirebilirdim. Bu kesinlikle ya kötü bir şakaydı ya da bana oynanan bir oyun. Bu gerçek olamazdı.!

"Ne diyorsun sen damla saçmalama" dedim.

"Koray benden senin intikamını aldı Etris! Burağa olan aşkım gözümü kör etmişti senle çıkarken biz birlikteydik ve siz ayrılınca senden gizli devam ettik en sonundaysa ben ayrıldım çünkü bunu sana yapamıyordum bunu kendime yakıştırmıyordum ! Sen benim kardeşimdin ve bunu sana yapamazdım Etris hatamı geç anladım ama sonunda anladım affet beni"

Şimdi anlıyordum her şeyi.

Koray Damladan benim için intikam almıştı ve eğer Koray bunu yapmasaydı asla bu olaydan haberim olmayacaktı.

Beni asıl kandıran Damlaydı.

Bunca zamandır kardeşim dediğim insan kandırmıştı beni.

Aptal yerine konmuştum.

Korayı suçladığım için ve Damla gibi biri için üzüldüğüme çok pişmandım! Çok utanıyordum.

Koraya büyük haksızlık yapmıştım.

Tüm düşüncelerim bir anda beynime hücum edince
Damlaya yaklaşıp serçe bir tokat attım.

"Neden yaptın?" dedim . Kelimeler ağzımdan güçlükle çıkıyordu .

Damla bir elini tokat attığım yanağına koyarak ağlamaklı bir sesle"B-ben aşık oldum" dedi.

"Hani kardeştik? Nasıl yaparsın bunu ya nasıl aklım almıyor!"

"Etris ne desen haklısın ama olmadı kalbime yenik düştüm"

"Sana kardeş dediğim güne lanet olsun Damla. Keşke bana her şeyi en başından anlatsaydın! Senin yüzünden Korayı kırdım onu az daha hayatımdan silip atıyordum sırf seni üzdüğü için yapıyordum bunu! Ve sen aslında hiç bir şeyi hak etmeyen nankörün tekiymişsin"

"Etris ne desen haklısın yaptığım çok kötü çok acımasızcaydı sen bunu hak etmiyordun, özür dilerim" deyip hızlı hareketlerle mekandan çıkmak için hareketlendiğinde arkasından bağırdım.

"Ancakta kaç zaten!"

Damla hızlıca kaçarcasına gidince bar da ilk boş gördüğüm yere oturdum.

Gözümden seller halinde yaşlar akarken Damlanın bu ihanetine içim kan ağlıyordu.

Nasıl yapabilmişti bunu?

Dost demek , kardeş demek ihanetin başlangıcıydı belkide..