Ve hayat daha önce hiç bu kadar güzel gözükmemişti gözüme.. fark ediyorum da insan sevdikçe, sevildikçe hissediyor yaşadığını ve birde yanınızda hayatınızın aşkı varsa hiç bir şeyin önemi kalmıyor. Mutluluğun formülü bu bence 'sevmek ve sevilmek' gerisinin pek bir önemi yok.
Dostlukta öyle , tabi o konuda biraz dikkatli olmak gerekiyor malum Damla olayı bana en büyük ders olmuştu , muhakkak başka insanlarında hayatlarında öyle dostları olmuştur. Önemli olan bunlardan ders çıkarıp ilerde böyle hatalara düşmemek. Ben dersimi aldım. Kaç yıllık olursa olsun ' dost' kavramı herkese yakışmıyor. İnsanlar böyledir , tam güvenirsin inanırsın ve seni arkandan vururlar. Düşünüyorum da belkide hayatın kanunu budur.. bilemiyorum.
Korayla inanılmaz güzel bir Fransa tatili'nin son günündeydik. İki haftaya yakın burada kalmıştık ve o kadar güzel zaman geçirdik ki anlatılamaz yaşanır türden.
"Etris , hayatım hazırsan çıkalım mı?"
Korayın seslenmesi üzerine kendime son kez boy aynasından bakarak odadan çıktım.
"Hazırım aşk çıkabiliriz"
Koray beni baştan aşağıya inceledikten hemen sonra "Yine göz kamaştırıcısın" dedi hayransı bakışlarla.
"Aa neden acaba?" diye sordum şakalaşarak.
Bana anlamayan bakışlar atması üzerine "çünkü hayatımda sen varsın şapşik sevgilim" diyerek yanağına tatlı bir öpücük kondurdum.
Evet bu doğruydu . Hayatıma Koray girdikten sonra kendimi inanılmaz iyi hissediyordum ve bu çok net belli oluyordu.
Kaldığımız otelden çıkarak cadde üzerinde el ele yürürken Koray "ee bugün özellikle yapmak istediğin bir şey var mı?" diye bir soru yöneltti.
"Seninle olmak dışında pek bir şey istediğim yok"
"Bensiz bir şey yapma ihtimalin , güneşin dünya etrafında ters yöne dönmesi gibi imkansız bir şey zaten orası kesin etrisciğim"
"Bak sen birileri kendinden çok emin?" diyerek imalı bir bakış attım o da aynı şekilde 'evet' anlamında bir bakış atınca elini bırakıp koşmaya başladım.
"Of etris ciddi misin ?"
Korayın arkamdan söylenmesini duyabiliyordum. Ama kendi kaşınmıştı.
Eyfel kulesi görüş açıma girene kadar koşmuştum ama zaten çokta bir mesafe yoktu. Biraz soluklanmak üzere durup karşımda tüm güzelliğiyle duran manzaraya baktım. Tam nefesim düzene girmişti ki arkamdan belime doğru sarılan kollar ve Korayın iç çekişi kaçmamı engelledi.
"Yakalandın prenses"
Kulağıma fısıldayışı kalbimi yerinden çıkarırcasına heyecan vericiydi.
"durmasam biraz zor yakalardın canım"
Belime sardığı kollarını bıraktığında yüzümü Koraya döndüm.
"İstersen bir daha deneyelim? Her türlü yakalarım biliyorsun prenses" diyerek yanağımdan bir makas aldı.
Haklıydı. Bu oyunu çok kez oynamıştık ve her defasında yakalanıyordum. Yinede bu hoşuma gidiyordu. Her seferinde arkamdan gelerek kollarını belime sarması farklı bir histi.
"Of tamam siz kazandınız Koray bey. Hadi bunun şerefine bana yemek ısmarla"
"Tabii siz nasıl isterseniz Etris hanım" diyerek Koray koluna girmem için yanımda durunca
"Çok naziksiniz" diyerek koluna girdim.
Onu böyle görmek milyonda birdi aslında. Normalde biraz fazla öküzlük yapan biriydi daha öncede söylediğim gibi romantiklik 0 .. ve hatta eksi derecelerde de diyebiliriz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kod Adı :Karanlık |texting. (Tamamlandı)
Historia CortaHiç tanımadığı, hiç görmediği ve hiç bilmediği birinden gelen bir mesaj.. Karanlık bir adamın, yıllar önce kendini genç kıza kaptırmasıyla yola çıkan bir aşk.. Adam, genç kız için onu üzenlerden sessizce, habersizce intikam alırken genç kızın...
