To Heal Your Heart (BOOK 1)

Chapter 55

Dumating ang pinakahinihintay ng lahat. Kung may kabado siguro sa lahat ng kasama ko ay ako na mismo ang pinaka una roon. Lalo pa't nakikita ko ang mga ibang representative para sa school nila. Kitang kita ko ang tapang at determinasyon sakanilang mga mukha. Halos 30 representatives ang nandito ngayon buti nalang at malaki ang backstage ng smx dahil nagkasya kaming lahat.

Kasama ko ngayon sa backstage ang ilan sa mga professor sa school namin. Inaasikaso nila ako at tinatanong kung may nagawa ba akong speech sa bawat pictures na ipapakita ko.

"Ash! Ash!" Bigla akong napalingon sa aking likuran ng may tumawag sakin. Nakita ko ang mga kaibigan ko pati nadin sila mommy at daddy na papalapit sakin. Agad agad akong tumayo at sinalubong ng yakap ang parents ko.

"Mom! Dad! I thought di kayo makakapunta?" Tanong ko. Masaya ako na nandito sila at makakanuod. Napatingin ako sa tatlo kong kuya na nakatayo sa likuran.

"We can't missed this. Mahalagang araw to sa baby namin" Malambing na sabi ni mommy sakin. Napangiti ako.

"Monticello, You're last in the list. Please ready your files and hand it over" Tinanguan ko ang isa sa tauhan ng event saka muling binalingan sila daddy. Sinabi nilang pupunta na sila sa mga seats nila kaya hinayaan ko na sila. Niyakap ko muna ang mga kuya ko pati sila Francine saka sila umalis.

Bakit kaya di nila kasama si Zyon? Huminga ako ng malalim saka naalalang di pa nga pala kami nakakapag usap. Last week ay lagi lang siyang nag bibigay sakin ng bulaklak. Iaabot niya iyon sakin saka ngingiti at aalis na. Balak ko sanang ngayon na siya kausapin at maayos ang saming dalawa kaso wala naman siya.

Lumipas ang limang minuto na kinakabisado ko lang ang speech ko ng may tumikhim mula sa likuran ko.

"Found you" Agad akong napatayo at napatalikod para maharap ang lalaking kanina ko pa hinihintay. Nakangiti ko siyang hinarap pero nawala ang ngiti kong iyon ng makita ang itsura niya ngayon. Nag aalala ko siyang nilapitan at hinaplos ang gilid ng kanyang labi.

"W-what happened to your face?" Inalis ko ang daliri ko roon ng makita ang pag ngiwi niya.

"Don't mind it" Aniya saka kinuha ang kamay ko. Nakatitig lang ako sakanya ng may maramdaman akong malamig sa pulso ko. Bumaba ang titig ko saking kamay at nakitang may kinabit siyang bracelet doon. Kumalabog ang puso ko habang titig na titig sa silver bracelet, it has an amethyst gems with a butterflies design.

"I hope that bracelet will give you a luck and win this competition. Though I know even if you don't have that one you will still win. You're always be my winner" He smiled then kiss the bracelet on my wrist. I quickly back my gaze at him and give him a warm tight hug.

"I miss you so much, Zyon Andrei" I whispered. I felt his arms wrapped around my waist and it feels so good.

"You don't know how much I've missed you angel. Sorry hmm? I know I'm such a jerk" He said.

"Me too" Sagot ko saka humiwalay sa yakap. Pinahid ko ang gilid ng aking mata at tiningala siya.

"No angel. You're not a jerk" Malambing niyang sabi bago hinaplos ang aking pisngi. Marahan akong umiling.

"No i mean, I know you're a jerk" Sagot ko rito. Mahina siyang tumawa. His chuckle is really like a music in my ears. Napaka sexy pakinggan. Nginitian ko siya.

"Are we good?" Tumango ako bilang sagot. Umaliwalas ang kanyang mukha at ngumuso upang itago ang kanyang ngiti. Di ko tuloy maiwasang pamulahan ng mukha dahil napaka gwapo niyang pag masdan ngayon kahit pa may sugat ang gilid ng kanyang labi at may galos na maliit sakanyang cheekbone. Gosh why do I need to blush infront of this guy?