The Lying Game (Game Series 2)

Chapter 28

Flowers

Umagang umaga ay nakatunga-nga ako sa bahay. Its my day off in work today. Wala rin si Kuya Tan malamang ay mag tratrabaho iyon kahit na linggo.

"Good Morning Aimy" masiglang bati saakin ni Janine na kakarating lang. I greet her with a glare agang aga at ang maingay niya ng bunga nga agad ang bumungad saakin.

"Bad Morning?" asar nito.

"Can you lower down your voice?" ani ko rito. Humagikgik ito at nag peace sign saakin.

"Marami kang dapat ikwento saakin" wika nito sa boses na may halong pagtatampo. Ilang araw na rin kasi kaming hindi nakapagusap dahil busy kami sa kanya kanya naming ginagawa.

"Sus ikaw yata ang maraming dapat ikwento saakin. Hows JaTan is my ship finally sailing again?" umirap ito sa sinabi ko at sinamaan ako ng tingin.

"What?" maang maangan kong sagot rito. I just laugh at her reaction.

"Your ship sunk years ago Aimy, and if the ship already sunk theres no other way to pull it back under the water" mataman nitong wika saakin. Dama ko sa mga mata at tinig nito ang lungkot at galit.

"Miracle?" sagot ko sa sinabi nito. Tumingin ito saakin na tila di makapaniwala sa sagot ko sakanya.

"Miracle, maybe miracle can make it happen" mas lalong nanliit ang mata nito saakin.

"Miracle seriously. Once something brokes apart there is no other way to fix it Aimy paano pa kaya ang pusong durog na durog do you think there is a way to fix it to make it whole again?" natigilan ako sa sinabi niya. Thats the problem about trust once it brokes apart mahirap ng ayusin at ibalik pang muli.

"I gave up years ago Aimy. I gave up because I need to love myself, I gave up because I know I'm better than that I deserve to be loved equally the way I love"nagiwas siya ng tingin saakin she is still affected kahit gaano niya pa itago ay halata pa rin.

"Does love needs a payback?" tanong ko rito.

"I guess, mahirap naman diba kung magisa ka lang na nagmamahal sainyong dalawa it's unfair Aimy being martyr won't do good on you unti unti ka lang nitong papatayin." makahulugan nitong wika.

"What is love?" natawa ito sa tanong ko.

"Seriously ano to high-school slumbook?" masking ako ay natawa na rin sa tanong ko I don't know why it suddenly slip on my mouth.

"Sagutin mo nalang kasi" giit ko rito.

"Alright. Love siguro love is knowing when to give and when to stop. Hindi ko alam siguro kasi love is unstoppable if it hits you it hits you para kang nasa banggin at malapit ka ng mahulog fifty fifty kung makakaahon ka pa." ani nito.

"Ikaw what is Love?" baling nito saakin tila interesado sa sagot ko. Huminga ako ng malalim ano nga ba ang pagibig.

"Love? Siguro I'll define love, love is about trust, respect and responsibility. Kasi siguro yun ang bumubuo sa isang healthy na relasyon. Basta ewan" suko kong sagot sa lahat yata ng bagay love ang pinaka mahirap I define dinaig pa ang politics.

"Ano pa tong pinaguusapan natin masyadong pang high-school" ani nito at sabay nalang kaming natawa.

"So kamusta ka?" tanong nito.

"Ayun stress sa work."

"Sa work o kay Jack?" pangaasar nitong tanong saakin.

"Pwedeng both?" tumawa ito sa sagot ko.

"Hayy if you just know. Masyado siyang nakakainis this past few days his strange" tumaas ang kilay nito saakin.

"What strange?" makahulungan nitong tanong.

"Saying some words he don't supposed to say" mas lalong itong natawa.

"Ohhh!!! What words?"pangaasar nito.

"Basta nakakainit ng ulo" ani ko rito.

"Bakit affected ka pa?" tanong nito kaya sinamaan ko lang ito ng tingin.

"Di ako affected" giit ko.

"Weh? thats not what I see" pinanlisikan ko ito ng mata.

"Lumayas ka na nga dito, papauwiin ko ng maaga si Kuya Tan" tumawa lang ang loka at binato pa ako ng unan.

"Try me?" hamon nito sakin at dumekwatro pa sa sofa.

"Mam may bisita po kayo?" nagulat ako ng biglang sumupot si Manang Gina sa harap namin ni Janine habang nagbabatuhan kami ng unan.

Agad akong napatayo at sumunod sa labas upang tignan kung sino ang dumating.

Bumungad saakin si Ethan na naka white polo shirt at khaki shorts nakataas ang buhok nito na bagong gupit. He smiled widely noong nakita ako. Sa isang kamay nito ay naroon ang mga isang bouquet ng lavander na roses.

"Ethan?!" mangha at gulat kong tawag sakanya. Lumapad ang ngiti nito at inilahad ang kamay nito saakin upang mayakap siya.

"Hi Baby Girl kamusta na ang prinsesa ko?" ani nito sa gitna ng yakapan namin. Isang buwan din yata kaming di nagkita kaya miss na miss ko na siya.

"Ok lang naman ako. Ikaw bakit di ka nagpasabi na darating ka sana nasundo kita" ginulo nito ang buhok ko at pinatakan ako ng halik sa noo.

"Ayokong abalahin ka alam ko namang busy ka sa trabaho e." sinapak ko ng mahina ang braso nito.

"Alam mo namang uunahin kita kahit na busy ako" ngumuso ito nagpipigil ng ngiti sa sinabi ko.

"Ehem andito pa ako guys ha! Baka naman gusto niyong pumasok sa loob masakit sa paa ang magusap ng nakatayo" bumaling kami kay Nine nang bigla itong nagsalita. Ngumiti si Ethan sakanya at yinakap din ito kahit papaano ay naging close din naman ang dalawa.

"Kelan ka dumating?" tanong ni Nine rito habang ako naman ay inutusan si Manang na maghanda ng pagkain.

"Kanina lang" tugon nito.

"Kanina lang so wala ka pang tulog?" ngiti lang ulit ang isinagot ni Ethan sakanya.

"You can just sleep first pwede mo naman akong dalawin anytime at pwede naman ako nalang ang dumalaw sayo" ani ko rito.

"I'm fine nakatulog naman ako sa eroplano kanina, and besides I can't really wait to see you" napangiti ako sa sinabi nito.

"Mam may deliver po kayo" lumitaw muli si Manang Gina sa sala kayat natigil muli ang usapan namin.

Dala dala nito ang isang bouquet ng matitingkad na pulang rosas. Tinanggap ko ito. Kunot ang noo ng dalawa habang pinagmamasdan akong kunin ang munting papel na kasama nito malamang ay natataka rin kagaya ko.

'Have a great day Aimy :)'
                                   -Jack F.

Nanlaki ang mata ko habang binabasa ang sulat ano nanaman kayang pakulo ito. Padarag kong linagay sa mesa ang mga bulaklak kasama ng sulat nito. Inagaw agad ito ni Nine at binasa ang nakalagay sa papel.

"Galing kay Jack" ani nito at sumilay ang mapangasar na ngiti nito sa labi. Habang si Ethan ay nanatiling nakakakunot ang noong nakatingin sa hindi maipinta kong mukha.