Ik maak je kapot - Flikken Maastricht

Proloog

Eva wacht op het schot dat een einde aan haar leven zal maken. Dit was het dan. Wolfs heeft gekozen. Ze kan als ze met haar hoofd denkt goed begrijpen dat hij zijn dochter op de eerste plaats heeft staan, wat er ook zou gebeuren. Ze is ten slotte maar een goede vriendin, maar wel één met wie hij al tien jaar lang partners is, in hetzelfde huis woont en al zo veel dingen heeft meegemaakt. Met haar hart hoopte ze toch dat hij haar naam niet uit zou spreken. "Vergeef me alsjeblieft" zei hij, maar ze weet op dit verschrikkelijke moment niet of ze dat kan. Ondanks alles voelt ze zich verraden. Maar voor nu maakt het niet meer uit. Snikkend omdat ze niet meer langer dan een paar seconden te leven heeft, sluit ze haar ogen, om niet te hoeven zien hoe Bols haar aankijkt als hij de trekker overhaalt. Ergens gelooft ze niet dat hij haar neer kán schieten, omdat zij zijn grote liefde is. Maar toch is het zo. Dit is het einde. Het wordt stil in de galmende hal waar ze staan. Dan hoort ze een schot en wacht op de pijn die haat te wachten staat.

Maar ze voelt geen pijn. Ze voelt niks. Ze doet verward haar ogen weer open en kijkt naar Wolfs die met verbijstering en afschuw naar links kijkt. Dan kijkt ze ook en ziet Fleur in elkaar zakken. Een enorme golf van emoties komt over haar heen, ze weet niet wat ze moet denken. Bols heeft haar inderdaad niet doodgeschoten. Wolfs schreeuwt het uit. Ze leeft nog. En Fleur is dood.

Bols begint te lachen. Ik zie de woede in Wolfs' ogen. Hij schreeuwt dingen als "Ik maar je dood!" Maar als ze eerlijk zou zijn heeft ze alleen oog voor Bols. Er is niks van medelijden in zijn blik te vinden. Hij is in een gestoorde sadist veranderd. Na een tijdje is het lachen gestopt, maar er staat nog steeds een grote grijns op zijn gezicht. Net als ik besef dat hij nog steeds kogels in zijn pistool heeft en het gevaar dus nog niet geweken, draait hij zijn hoofd naar mij.

...

Hallo lezer. Ten eerste; heel leuk dat je op dit verhaal hebt geklikt. Dit is mijn eerste verhaal op Wattpad en ik ben heeeel erg benieuwd naar wat je er van vindt. Nou heb ik natuurlijk ook wel bij andere schrijvers gezien dat er amper op zoiets als dit gereageerd wordt, maargoed. Het is het proberen waard. Ik ga proberen om elke dag een hoofdstuk te publiceren, maar als dat niet lukt: sorry. Ik doe mijn best, maar 4gym wordt niet achterover leunen helaas... Nog een keer bedankt voor het lezen en fijne dag nog verder
❤ van Nikki