Chapter Thirty Two [Dedicated to craftedsmiles]
February 15, 2014. 9:43 am
When home's in ruins, we are the lions...
God damn it. My ringtone woke me up. Sino namang matinong tao ang gigising sa akin sa masarap na tulog ko?!
Free of the coliseums in poson places, we are anti-venom...
I reached for my phone, my eyes still closed.
Iminulat ko ang left eye ko para silipin kung sinong walang puso ang tumatawag sa akin.
Seth Forever Gwapo calling...
Ugh, what now, Seth? Ang aga pa.
"What?" I snapped.
"Wow ha, good morning din sa'yo Kath." Seth remarked sarcastically.
"What do you want, Seth? Do you know how early it is to wake me up?" I asked, my eyes still closed.
"Anong how early? Magte-ten na ng tanghali uy!" sabi niya.
And I jolted up. Magte-ten na? My gosh. What happened to my body clock?
"Di ka makapagsalita ngayon? Ano ba kasing oras kang natulog kagabi?" tanong niya.
Good thing Seth could not see my flushed cheeks at the moment.
"Ahhh, maaga... pagod lang siguro ako." I lied. I didn't actually sleep early. 12:30 na ng hating-gabi nang makauwi ako. But who was I kidding? Sinong makakatulog sa mga nangyari kagabi? Sigh.
"Sus! Wag ka ngang magsinungaling sa akin! Nagtext si J nang maihatid ka niya sa bahay niyo!" And again, my face turned red. Bakit sinabi ni DJ?! "Anyway, about the reason I called..." he trailed off.
"Oo nga pala? Why'd you call ba? To tease me? I don't need that now, Seth." I snapped.
"Maldita ka talaga." he murmured. "Lunch tayo." sabi niya.
"Tayo lang?" tanong ko naman.
"Oo. Game?" tanong niya.
"Hindi ba magagalit si Anikka?" tanong ko ulit.
"Hindi ah, nakapagpaalam na ako." sabi niya.
"Okay okay." sabi ko. "Bakit?" tanong ko ulit. Makulit ako eh.
"Anong bakit? Eh di kakain tayo. Lunch sabi ko nga diba?" he snapped. Aba, may pinagmanahan pala ito, si DJ.
"Bakit nga tayo maglalunch? At necessary ba na tayong dalawa lang?" tanong ko.
"Ayaw mo?" tanong niya. Diyos ko po, bakit di na lang sabihin yung sagot sa tanong ko?! "Wala lang, namiss kaya kita. The past few weeks, puro si DJ lang ang kasama mo." sabi niya.
"Hoy hindi ah." I defended.
"Anong hindi? Eh noong party ko, dapat kasama niyo ako.... tapos kayong dalawa nasa kwarto ko... di nga namin alam kung ano ang ginawa niyo eh."
"Anong pinagsasabi mo?! Maingay kasi sa baba noon kaya pumunta kami sa kwarto mo!" I defended once again.
"Did you use protection? Di pa ako ready na maging tito, Kath." he joked.
BINABASA MO ANG
Heartbreak Girl
FanfictionKeeping her feelings to herself, young Kathryn Bernardo learns that every heart has a pain. Only the way of expressing it is different. Fools hide it in eyes, while the brilliant hide it in their smile. Her love for THE Daniel Padilla is surreal, no...