lucent

Chapter 1g - Two Seconds In Heaven

"Όλη μου την ζωή ήμουν σε εκείνο το σπίτι.. Δεν ξέρω.. Δεν μου εχουν μάθει να.."

Στα λόγια του φαινόταν το παράπονο ενός μικρού παιδιού που δεν έζησε. Που αναγκάστηκε να μεγαλώσει πολύ απότομα..

Δεν ήθελα να τον πιέσω.
Γι'αυτό τον διέκοψα.

"Ποιος σου έμαθε να μιλάς και να επικοινωνείς; Αν ήσουν όλη σου την ζωή εκεί τότε..."

Του πήρε λίγη ώρα αλλά μου μίλησε.

"Ήταν μια κυρία. Δασκάλα. Μόνη της. Δεν είχε κανέναν στην ζωή. Μου έκανε μαθήματα αντί να πληρώνει τις επισκέψεις της."

"Cal.. σε έβαζε;.."

"Όχι. Το σπίτι είχε και άλλους τότε. Άλλα τέσσερα-πέντε άτομα. Ήταν μεγαλύτεροι από εμένα."

"Τι έπαθαν;"

"Η μία κοπέλα κρεμάστηκε στο δέντρο πίσω από το σπίτι. Ένας άλλος πήρε ένα μαχαίρι και έκοψε τα γεννητικά του όργανα. Νόμιζε ότι μπορούσε να αντέξει την αιμορραγία.. Δεν υπήρχε κάποιος να τους διδάξει..να τους μάθει τι είναι σωστό και τι όχι.. Οπότε ο ένας μετά τον άλλον διάλεξαν τον εύκολο δρόμο. Γιατί δεν είχαν άλλο δρόμο."

"Τα έζησες όλα αυτά και... Πώς μπορείς να είσαι καλά; Πώς αντέχεις να ζεις έτσι και να μην έχεις τις ίδιες αποφάσεις με τους άλλους;..Πώς κοιμάσαι τα βράδια Caleb;"

"Σε αντίθεση με εσένα, εγώ δεν έχω ζήσει κάτι όμορφο. Δεν έχω χαρούμενες αναμνήσεις. Όλη μου η ζωή χαρακτηρίζεται από πόνο. Οπότε έχω συνηθίσει να θεωρώ τους εφιάλτες μου μου χαρούμενα όνειρα. Όταν το σκοτάδι γίνεται η ζωή σου δεν έχεις κάτι άλλο να φοβηθείς."

"Μιλάς για την ζωή σου τόσο ειρωνικά."

"Μιλάω για την ζωή μου όπως μου φέρθηκε."

Μετά από αυτό δεν μιλήσαμε πολύ.

Ακούμπησα το κεφάλι μου στον ώμο του και άφησα τις ώρες να περάσουν.

Ο ήλιος κόντευε να δύσει.

"Γυρίζουμε πίσω;"

Η φωνή του ήταν θλιμμένη. Δεν ήθελε να γυρίσει. Ούτε εγώ.

Όμως έπρεπε.

Κανένας δεν μίλησε στην διαδρομή.

Μόλις φτάσαμε μπροστά από το σπίτι πάγωσα.

"C-Cal..."

"Ναι;"

"Είμαστε στο Mandale;"

"Νόμιζα ότι.. το ήξερες."

"Λες να μην είχα φρικάρει αν ήξερα ότι μένω σε μια περιοχή όπου οι πέντε αρχηγοί της, τα Χριστούγεννα, βάζουν τα παιδιά τους σε κελιά σε τεράστια δωμάτια, γυμνά όπου μπορεί ο καθένας να τα παρενοχλήσει;"