lucent

Chapter 3g- Bad Blood

Caleb's POV

Ζούσαμε περίπου ένα μήνα μαζί με την μητέρα μου.

Κάθε μέρα ερχόμασταν όλο και πιο κοντά.
Για να μην της γίνομαι βάρος έπιασα δουλειά σε ένα συνεργείο.
Ο πατέρας είχε σταματήσει να την πληρώνει..

Οπότε κάποιος έπρεπε να την βοηθήσει.

Η Evelyn ήταν λίγο άρρωστη τον τελευταίο καιρό.
Έκανε συνέχεια εμετό.
Προσπαθούσα να είμαι δίπλα της.
Φοβόμουν μήπως ήταν κάτι σοβαρό.

Μια μέρα γύρισα σπίτι και η μητέρα μου μου είπε γεμάτη χαρά ότι θα γινόταν γιαγιά.

Η Evelyn προσπαθούσε να συνηδητοποιησει ότι θα γινόταν μητέρα.

Η μητέρα μου σκεφτόταν ότι ειμαστε πολύ μικροί και με αυτά που έχουμε περάσει ο φόβος θα είναι τεράστιος.

Δεν είχα τρομάξει περισσότερο στην ζωή μου. Πώς θα μπορούσα να γίνω πρότυπο για το παιδί μου; Πώς θα μπορούσα να μην του μεταφέρω το σκοτάδι και την τρέλα της ζωής μου;

Δεν ήμουν έτοιμος.
Γι'αυτό έκανα υπερωρίες.
Για να μην σκέφτομαι.

Ο καιρός περνούσε και όλοι είχαν αποδεχτεί την ιδέα του παιδιού.
Εκτός από εμένα.
Φοβόμουν..
Φοβόμουν ότι δεν θα ήμουν αρκετά καλός..

Είχα κλειστεί στον εαυτό μου.
Στο μαγαζί η ζωή μου δεν ήταν καλύτερη.
Άκουγα συνέχεια συζητήσεις για τα παιδιά που τα κυνηγούσαν.
Εκείνα τα "αλητάκια" όπως τα αποκαλούσαν.

Προσπαθούσα να μην δείχνω ότι με πείραξαν τα λόγια τους.

Αλλά, επίσης, σκεφτόμουν ότι η νέα μας ζωή θα καταστρεφόταν αν μας έπιαναν.

Λίγο καιρό αργότερα άρχισαν να μας ψάχνουν.

Είχα σταματήσει να κοιμάμαι.
Ήθελα να προστατεύσω την Evelyn και το παιδι μας.

Ώσπου μια μέρα έχασα τον έλεγχο.

Περπατούσα και είδα κάποιον να κοιτάζει περίεργα προς το μέρος μου.
Ήταν από αυτούς που μας έψαχναν.
Δεν τον είχα ξαναδεί αλλά αυτό το μίσος στο βλέμμα του ήταν ίδιο με αυτό του πατέρα μου.

Έκανε πως δεν με ήξερε.
Αλλά φαινόταν ότι ήθελε να με πιάσει.

Γι'αυτό τον άφησα να το κάνει.
Ή μάλλον τον άφησα να το πιστέψει.

Πήγα σε ένα απομονωμένο μέρος και περίμενα να έρθει.

Δεν έχασε χρόνο. Μου επιτέθηκε.