lucent

Chapter 2b- Angel's Tears

Ήρθε στο σπίτι.

Εκείνος ο Matthew.

Πρώτη φορά μου άνοιξε ο κύριος Mitchell την κλειδωμένη άσπρη πόρτα.

Μου είπε ότι εκείνος ο κύριος ήταν καλός.

Και ότι ήθελε να παίξουμε.

Δεν με κοίταζε.

Ένιωθα άσχημα που δεν ήθελε να με κοιτάξει. Σαν να είχα κάνει κάτι κακό.

Ο κύριος Matthew ήταν περίεργος.
Το πρόσωπό του ήταν μυστήριο.

Κάπως θυμωμένο.

Δεν ήθελα να παίξω μαζί του.

Μου είπε ότι θα παίζαμε ένα επικίνδυνο παιχνίδι..

Δεν κατάλαβα τι εννοούσε.

Με έγδυσε. Με έδεσε.
Μου έβγαλε μια μάσκα στο πρόσωπο και όλη την ώρα μου έλεγε ότι είμαι ζώο.

Φώναζα. Έκλαιγα. Και προσπαθούσα να του ξεφύγω.

Αλλά με πονούσε.

Ο κύριος Mitchell δεν ερχόταν να με πάρει.

Έκλαιγα για πολύ καιρό.

Κλείστηκα στον εαυτό μου.

Κοιτούσα περίεργα τους πάντες.
Προσπαθούσα να μην μιλάω. Να ακούω.

Όταν δεν φέρνεις αντιρρήσεις σε εμπιστεύονται περισσότερο.

Ο κύριος Mitchell με κοιτούσε σαν να ήμουν τέρας.

Σαν να είχα κάνει κάτι κακό και εκείνη ήταν η τιμωρία μου.

Από τότε μου έφερνε και άλλους.
Όχι συχνά αλλά μου έφερνε.

Ένα βράδυ που μου είχαν τελειώσει τα δάκρια σηκώθηκα από το παλιό στρώμα που κοιμόμουν και τον άκουσα να μιλάει με την γυναίκα που καθάριζε.

"Δεν μου μιλάει πια, Meryl."

"Μου πήρες το παιδί τέρας. Δεν έχεις το δικαίωμα να μου λες τα προβλήματά σου. Άσε με να φύγω." Δεν της άφηνε το χέρι.

Φαινόταν σαν να την πονούσε.

"Ξέρω ότι είναι δικό μου το λάθος. Αλλά δεν θα σε άφηνα να πάρεις τον γιο μας και να φύγεις."

"Και τώρα που του κατέστρεψε την ζωή πως νιώθεις;"

"Σαν... να πέθανε. Ο γιος μου είναι νεκρός."

"Ήξερες ότι ήθελα να τον πάρω μακριά σου επειδή του άξιζε ένας καλύτερος κόσμος. Εσύ ήθελες να τον φέρεις στον δικό σου κόσμο. Και.. Τώρα θεωρείς ότι τον σκότωσες αντί να κάνεις κάτι να τον σώσεις.."

"Σε αφήνω να τον βλέπεις. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο."

"Μαζί του σκότωσες και εμένα... Δεν θα κερδίζεις πάντα!"

"Είσαι τόσο σίγουρη;"

"Να καείς στην κόλαση διάολε!"

"Μην μου μιλάς έτσι! Είμαι ο άντρας σου και θα με σέβεσαι!"

"Θα ήσουν ο άντρας μου αν με είχες παντρευτεί. Όχι τώρα που βεβαιώθηκες ότι δεν θα έχω μια ευκαιρία να φτιάξω την ζωή μου για το παιδί. Όποια προσπάθεια και να έχω κάνει για να βρω δουλειά τους ενημερώνεις ότι είμαι ανύπαντρη με παιδί. Κανείς δεν θέλει μια τέτοια γυναίκα στην δουλειά του. Και το ξέρεις. Γι'αυτό το κάνεις. Θες να με βλέπεις να καθαρίζω τα πατώματα για να είσαι ευχαριστημένος. Θα έρχομαι εδώ μόνο για να τον βλέπω! Αλλά να ξέρεις ότι σε ανθρώπους σαν εσένα δεν υπάρχει χαρούμενο τέλος."

Ο κύριος Mitchell.. ήταν ο μπαμπάς μου.
Τόσα χρόνια δεν... Μου έλεγε ότι με φρόντιζε..
Μου έλεγε ότι δεν είχε παιδιά.

Με πήρε από την μητέρα μου η οποία ήθελε να με πάρει και να πάμε κάπου μακριά όταν γεννηθώ για να με σώσει.

Σε όλες τις γύρω περιοχές τους φοβόντουσαν τους πέντε "αρχηγούς".
Οπότε το νέο ότι γέννησε η γυναίκα του ενός ήταν μεγάλη είδηση.

Αλλά.. Δεν τα κατάφερε. Και η τιμωρία της ήταν αν μείνει μακριά μου.

Και ζούσα σε ένα σπίτι όπου ο πατέρας μου με θεωρούσε πεθαμένο.

Απλά ήθελε να περάσει το δικό του.
Να δείξει την δύναμή του.
Το κτήνος!