Με πήγαν στον χώρο εργασίας τους.
Είχε πολλά ενοχλητικά φώτα.
Και πολλούς άπλυτους.
Είμαι του πεζοδρομίου και ξέρω περισσότερα για το σαπούνι..
Νόμιζα ότι οι χειροπέδες σήμαιναν κάτι πρόστυχο αλλά μάλλον δεν είχαν κάτι τέτοιο στο μυαλό τους.Κρίμα. Θα μπορούσαμε να περάσουμε πολύ καλά όλοι μας.
Ήταν πολύ σφιχτές. Τις ένιωθα να κόβουν το δέρμα μου.
Βασικά να μπαίνουν μέσα στο δέρμα μου.Με έβαλαν να κάτσω σε μια καρέκλα.
Και με παράτησαν εκεί.
Απαράδεκτο.Η βαρεμάρα κόντευε να με σκοτώσει.
Είχα μια δουλειά να τελειώσω και δεν με άφηναν.
Έφεραν μαζί και την δύσμοιρη κοπέλα.
Μάλλον την πείραξε πολύ που σκότωσα τον άνδρα της.
Αλλά στην πραγματικότητα την βοήθησα.
Την άφησα ελεύθερη.
Μπορούσε να ανοίξει τα φτερά της και να πετάξει.
Σαν μια μικρή και λαμπερή πεταλουδίτσα.Την κοίταζαν κάτι υπεύθυνοι.
Δεν ήξερα καν ότι δούλευαν και εκείνοι στο κτήριο.
Νόμιζα ότι ήταν περαστικοί.
Όλη την ώρα έτρωγαν κάτι στρογγυλά πράγματα.Γύρισα το κεφάλι μου για να κοιτάξω το χώρο και είδα έναν νεαρό πίσω μου.
Τον είχαν αφήσει να με προσέχει.
Ή τον είχα γοητεύσει.Φαινόταν ανήσυχος. Τρομαγμένος και τα σχετικά.
Ειδικά όταν του είπα ότι είμαι από το Mandale.
Την πόλη που κατέστρεφε πολύ κόσμο αλλά κανένας δεν μπορούσε να βρει το κρησφύγετο τον υπεύθυνων.Προσπαθούσε να μην με κοιτάξει.
Κρατούσε το κεφάλι του ψηλά αλλά μπορούσα να δω τον ιδρώτα να κυλάει στο πρόσωπό του.
Παρατηρούσα τις φλέβες του λαιμού να πετάγονται και την καρδιά του να χτυπάει σαν τρελή μέσα από την μπλούζα του.
Τόσο φόβο προκαλούσα;Η καρδιά μου.. Δεν θα άντεχε τόσο πόνο..
Όχι, καλά ήταν.
Οι άλλοι ήταν υπερευαίσθητοι.Μας πλησίασε κάποιος ανώτερος και του είπε να με πάει στο ανακριτήριο.
Είχε λίγο κόσμο.
Ένιωθα κάπως αμήχανα.
Νόμιζα ότι θα μου έκαναν αυτά που μου έκαναν στο σπίτι.
Αλλά κατάφερα να ηρεμήσω."Παλικάρια θα σας πω τα πάντα αν με αφήσετε να κάνω πρώτα ένα τηλεφώνημα. Αν δεν κρατήσω την υπόσχεσή μου σκοτώστε με."
Η συζήτηση κράτησε αρκετή ώρα.
Τι δεν μπορούσαν να καταλάβουν;Μετά από αρκετή πίεση και παρακάλια κατάφερα να τους πείσω.
YOU ARE READING
lucent
Mystery / ThrillerΑυτό είναι, μάλλον, που φοβούνται οι άνθρωποι. Όχι τον θάνατο. Αλλά εκείνα τα τελευταία δευτερόλεπτα πριν αφήσεις αυτό τον κόσμο. Σε εκείνο τον ελάχιστο χρόνο που ξαναβλέπεις την ζωή σου. Ζεις ξανά όλες τις αποφάσεις σου. Καλές και κακές. Τότε που ν...