lucent

Chapter 3k- Like Father Like Son

"Προσπάθησα για το καλύτερο. Εσύ είσαι το καλύτερο, αγόρι μου. Αλλά κανείς δεν ήταν εκεί να σου το μάθει."

"Και ήθελες να είναι η Evelyn εκείνη που μου το μάθει."

"Ναι.. Ξέρω ότι ήταν απάνθρωπο. Ξέρω ότι δεν έπρεπε να χρησιμοποιήσω την ζωή της.. Αλλά προσπαθούσα να δώσω το παιδί μου. Θέλω να με καταλάβεις."

"Εμάς ποιος θα μας καταλάβει;"

"Αγόρι μου.. στα λέω αυτά γιατί θέλω να κρατήσεις την υπόσχεσή σου στην Evelyn. Θέλω να κάνεις τα πάντα για να έχει αγνή ψυχή."

"Ακόμα και αν κάνω κάτι που θα έκανε ένα τέρας;"

"Τέρας είναι αυτός που δεν έχει κάποιον να του δίνει αγάπη. Τέρας είναι κάποιος που νομίζει ότι το φως δεν υπάρχει. Εσύ έχεις ζήσει το φως. Πάντα θα γυρίζεις στον Caleb που θες να είσαι."

Ήταν τα τελευταία λόγια μας πριν αρχίσω να τρέχω στους δρόμους.

Evelyn's POV

Στεκόμουν πίσω από την σχεδόν κλειστή πόρτα.
Τα είχα ακούσει όλα.

Η ζωή μου ήταν ένα τεράστιο ψέμα.
Τίποτα δεν ήταν αληθινό.

Πίστεψα σε ανθρώπους που με χρησιμοποιούσαν.

Δεν μπορούσα να δεχτώ ότι..
Δεν..
Όχι.

Πώς κάτι τόσο ψεύτικο φαίνεται τόσο αληθινό;

Μίσησα τον εαυτό μου.
Γιατί δεν το είχα καταλάβει;
Γιατί ήμουν τόσο ηλίθια;

Ήμουν απλά ένα πιόνι..
Για όλους.

Και αυτό επειδή εμπιστεύτηκα τόσο εύκολα..
Πάντα το έκανα.
Εμπιστεύομουν και μετά όλα κατέρρεαν.
Μόνο τα βιβλία δεν μπορούσαν να με πληγώσουν.

Έχανα την γη κάτω από τα πόδια μου.
Ήθελα απλά να τελειώσουν.. όλα..
Είχα κουραστεί..
Πόσο ακόμα θα με βασάνιζαν έτσι;

Κρατιόμουν.
Δεν ήθελα να σπάσω.
Δεν ήθελα να βλάψω το παιδί μου.

Αλλά δεν άντεξα τον πόνο.

Ξάπλωσα στο κρεβάτι..
Κοιτούσα το ταβάνι.

Τα μάτια μου ήταν κόκκινα και το στόμα μου ξερό..

"Μικρό ανθρωποειδές μέσα μου νομίζω ήρθε η ώρα να μάθεις ποια είναι η μαμά σου."

Μιλούσα μόνη μου.
Αφού δεν είχε μείνει κανένας άλλος για να με ακούσει..

"Η μαμά σου είναι μία κοπέλα που εμπιστεύτηκε λάθος ανθρώπους.. που την πλήγωσαν και τώρα σε καταστρέφει επειδή έμαθε την αλήθεια και δεν μπορεί να προσποιηθεί για λίγο καιρό ακόμα ότι είναι δυνατή."