Caleb's POV
Για αρκετές μέρες με έκανε να νιώθω απαίσια.
Ήξερα ότι είχε δίκιο.
Αλλά ήξερα ότι δεν είχα άδικο.
Οπότε μια μέρα που μας πήγε ο Jacob να πλυθούμε αποφάσισα να της μιλήσω.
Να την κάνω να καταλάβει τις σκέψεις μου.
Προσπαθούσε τόσο πολύ να με αγνοήσει..
Προσπαθούσε τόσο πολύ να με βγάλει από την ζωή της..
Δεν ήθελε να με ακούσει.
Με χτυπούσε.
Προσπαθούσα να την κρατήσω αλλά ήταν τόσο δύσκολο.
Δεν ήθελα να την περιορίζω.
Δεν ήθελα να την πονάω.
"Evelyn.. πονάμε το ίδιο.."
"Όχι, Caleb. Δεν πονάμε το ίδιο. Για να πονάς πρέπει να νιώθεις."
Άρχισε να μου μιλάει σαν τον πατέρα μου..
"Δεν είμαι τέρας.."
Πήγε να φύγει αλλά τράβηξα το χέρι της.
Γύρισε και με χτύπησε στο πρόσωπο..
Evelyn's POV
Κοίταξα τα μάτια του να κοκκινίζουν.
Ήθελε να μιλήσει αλλά δεν το έκανε.
Κάθε φορά που άνοιγε το στόμα του, το έκλεινε χωρίς δεύτερη σκέψη.
Γι'αυτό πήρα εγώ την πρωτοβουλία.
"Σε μισώ."
"Με αγαπάς."
Το έλεγε σαν να με παρακαλούσε..
Δεν τον είχα ξαναδεί έτσι..
Δεν με είχε αφήσει να τον ξαναδώ έτσι..
"Τόσο διαφορετικές λέξεις.. αλλά τόσο ίδιες έννοιες."
Ήξερα ότι αν έμενα κοντά του θα έσπαγα.
Αλλά δεν έπρεπε..
"Evelyn μην φύγεις."
"Εσύ με διώχνεις."
"Μείνε.. Σε παρακαλώ μείνε."
"Αν μείνω θα κάνω κάτι που θα το μετανιώσω. Το μόνο που θέλω είναι να με αφήσεις ήσυχη."
"Μπορούμε να φύγουμε από εδώ. Μπορούμε να βρούμε τον γιο μας. Ακόμα και αν δεν είμαστε αρκετοί για να τον κάνουμε χαρούμενο. Μπροουμε να προσπαθήσουμε."
"Πώς μπορείς να λες το μπορούμε τόσο αβίαστα; Τι θα γίνει αν δεν τον βρουμε; Αν δεν μας τον δώσουν; Τι θα γίνει αν γεμίσω ελπίδες ότι θα τον ξαναδώ αλλά τελικά θα είναι όλα χωρίς λόγο; Τι θα κάνω Caleb; Δεν έχω κανέναν."
"Έχεις εμένα. Την οικογένειά σου."
"Αν η οικογένεια σε μαχαιρώνει πισώπλατα.. τότε προτιμώ να μείνω μόνη."
"Αυτό θες; Να μείνεις μόνη σου;"
"Έχασα το παιδί μου. Είμαι ήδη μόνη."
"Σταμάτα το! Απλά κάνε το να σταματήσει.. Δεν μπορώ άλλο! Σταμάτα να μου χτυπάς το λάθος μου.. Σταμάτα να με κάνεις να θέλω να πεθάνω επειδή έβγαλα το χαμόγελο από το πρόσωπό σου. Σταμάτα.. Σε παρακαλώ.."
Έκλαιγε.
Τον πλησίασα.
Τον άφησα να με πάρει αγκαλιά.
Αλλά δεν..
Δεν ένιωθα τίποτα..
Τίποτα.
"Θέλω να τον βρεις. Αν δεν τα καταφέρεις μην κάνεις τον κόπο να μου μιλήσεις ξανά."
"Πώς θα φύγω;"
"Αυτό άσ'το σε εμένα.. Αλλά έτσι για να ξέρεις.. Ξεσπάω σε εσένα γιατί ξέρω ότι δεν θα φύγεις. Δεν ξέρω αν λέγεται αγάπη ή ηλιθιότητα αλλά δεν έχω τίποτα να χάσω. Και εσύ φταις γι'αυτό!"
Caleb's POV
Έτσι έγιναν όλα.
Τα κατάφερε μόνη της.
Έκανε τον Jacob παιχνίδι της.
Τον έκανε να πιστέψει κάθε λέξη της. Κάθε πράξη της.
Ήξερα ότι με αγαπούσε.
Και αυτό με πονούσε όταν έφυγα.
Δεν ήξερα που να πάω.
Δεν έδωσα εγώ τον Harry..
Έπρεπε πρώτα να βρω την μητέρα μου και μετά τον γιο μου..
YOU ARE READING
lucent
Mystery / ThrillerΑυτό είναι, μάλλον, που φοβούνται οι άνθρωποι. Όχι τον θάνατο. Αλλά εκείνα τα τελευταία δευτερόλεπτα πριν αφήσεις αυτό τον κόσμο. Σε εκείνο τον ελάχιστο χρόνο που ξαναβλέπεις την ζωή σου. Ζεις ξανά όλες τις αποφάσεις σου. Καλές και κακές. Τότε που ν...
