lucent

Chapter 3r-α- wENDding

Τώρα

Caleb's POV

Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου είχε έρθει.
Η μέρα που θα παντρευόμουν την Evelyn.

Όμως κάτι δεν με άφηνε να χαρώ με όλη μου την καρδιά.
Ήταν οι τύψεις...

Έκανα κάτι πολύ κακό..

Ήμουν φοβισμένος. Δεν ήξερα τι να κάνω..

Έβλεπα το προσωπάκι του Harry.. αυτό το αγγελικό πρόσωπο..
Δεν του άξιζε να μεγαλώσει με γονείς που ήταν ζήτημα χρόνου να αφήσουν το σκοτάδι τους να κερδίσει.

Δεν του αξίζαμε..

Γι'αυτό έπρεπε να του δώσω μία ευκαιρία..
Χωρίς αποχαιρετισμούς.. χωρίς τίποτα..

Γιατί ήξερα ότι όταν ερχόταν η στιγμή να πούμε αντίο δεν θα μπορούσα..
Θα ήθελα να τον κρατήσω στην αγκαλιά μου και να μην τον αφήσω να φύγει..

Γι'αυτό τον έδωσα στην μητέρα μου και στον Theodore και τους είπα να τον αφήσουν έξω από ένα σπίτι.

Μπορεί να μην του είπα αντίο αλλά το βλέμμα που μου έδωσε δεν θα το ξεχνούσα ποτέ.

Σαν να με παρακαλούσε..
Με αυτόν τον πόνο  πήγα να παντρευτώ.

Την κοιτούσα να είναι τόσο όμορφη και η καρδιά μου πονούσε που της έκανα τέτοιο κακό.

Που δεν την ρώτησα.
Που δεν της μίλησα για τις σκέψεις μου.

Ήμουν τέρας τελικά..
Και όταν της έλεγα αυτό που είχα κάνει.. τότε θα πάθαινα ο,τι και ένα τέρας.
Θα έμενα μόνος.

Και θα μου άξιζε.

Ο χρόνος σταματούσε κάποιες στιγμές.
Έχανα την ισορροπία μου.
Έχανα την ψυχραιμία μου.

Μέχρι που ήρθε η στιγμή που θα έκρινε τα πάντα.

"Evelyn Lowery δέχεσαι τον Caleb Mitchell για σύζυγό σου; Να τον αγαπάς και να τον προστατεύεις για το υπόλοιπο της ζωής σου;"

"Δέχομαι με όλη μου την καρδιά."

Η φωνή της.. Αυτός ο ήχος που αγαπούσα..

"Εσύ Caleb Mitchell δέχεσαι την Evelyn Lowery για σύζυγό σου; Να την αγαπάς και να την προστατεύεις για το υπόλοιπο της ζωής σου;"

Δεν μπορούσα.
Δεν μπορούσα να την παντρευτώ και μετά να καταστρέψω τα πάντα.

Γύρισα προς το μέρος της και την κοίταξα βαθιά στα μάτια.
Δεν ήθελα να κρύβομαι.