Episode 10

3.5K 236 155
                                    

Drunk
-
Comment, vote and spread! ❤

Ps: UNEDITED. HAHAHAAHAHA 😘✌
-

"Anak?"

"Omg!"

Naitulak ko ng malakas si King kaya nahulog siya sa kama dahil sa gulat ko noong magbukas ang pinto. I can't even keep my heart beat calm down as of the moment. I feel like my heart's going to jump off my chest! That was so close!

"Mommy!" Agad akong tumayo at inayos ang sarili at bumeso kay Mommy. What are you even doing Monique Dale?!

"Hi po tita!"

Bigla namang sumabat si King na nasa likuran ko at bumeso kay Mommy. This feels so weird.

"Oh, andiyan ka pala King!

And somehow, narelieve ako sa sinabi ni Mommy. I'd like to assume na hindi niya nakita kanina ang nangyari.

"Nag check lang ako sa'yo anak. Kumain na ba kayo? Nag paprepare ako ng dinner, you guys can join me" my mom smiled at us.

"Kakain na po sana este kakakain lang po namin Tita"

Bigla naman nagpang-init ang ulo ko sa sinabi ni King kaya bahagyang nasiko ko siya at tiningnan ng masama.

"Ah ganun ba, aba sige't kakain na muna ako ha? Monique, magbihis kana" si Mommy at napatango lang ako.

I'm not a hundred percent sure pero malakas naman ang kutob ko na walang nakita si Mommy na hindi kanais-nais. Sana nga.

"Grabeh naman Nay! That hurts!"

Magkasalubong ang mga kilay ni King parang naiinis sa pagsiko ko sakanya. "You deserve it!" Sabay irap at tapon ko sayo ng unan "H'wag ka nga'ng magbiro sa nanay ko ng ganun! Gusto mo patayin kits ngayon na?"

"Edi hindi na. Tsaka, kasalanan ko ba iyon ha? Dapat kasi naglolock ka este sabi mo wala ang parents mo? It all seems kasalanan ko nangyari ah!" I sighed.

"Ewan ko sayo! Magbihis kana kaya" I said sabay kumuha narin ako ng damit kong pampalit. "Hoy! Magbihis kana sabi! Puro ka cellphone diyan!" Pagsita ko dahil naglalaro lang siya ng game sa cellphone niya.

"Nay, hind ba natin itutuloy iyon?" Tanong niya at sa pag lingon ko sakanya ay agad naman siyang naghubad ng damit. Nakakaloka ang lalaking 'to! Walanghiya!

"Tay, isa ka nalang ha? Magbihis kana tsaka matulog kana nga, akala ko ba pagod ka?" Tinaasan ko siya ng kilay pero umismid lang ito.

Para talagang bata ang taong 'to!

Pumasok na ako sa banyo para magbihis at sa paglabas ko ng banyo ay namataan ko ng natutulog na si King. Natawa na lang ako sa nakikita ko. Sobrang pabebe ng taong 'to na hindi ko alam kung ilang taon ang kailangan ko hilain para magkatagpo ang mga isip namin eh. Pero kahit ano paman ay masaya parin ako dahil unti-unti ko narin namang nasasakyan ang trip niya. Tumabi na ako sa pagtulog sakanya at sa tuwing pinipikit ang mata ko ay naaalala ko ang nangyari kanina. Kung hindi ba dumating si Mommy kanina, may nangyari na kaya? Hay!

Honestly, real talk lang. Noong nasa Italy ako, ay nabobother ako sa mga classmates ko na minsan matatawag ko rin naman na kaibigan ko na masyadong PDA. I couldn't understand them at first at naiirita lang ako. They seemed to be so clingy with their boyfriends na kulang nalang humiga na sila kung saan para mag love making kuno. And of course, as the old Monika, hindi ko maiwasang mainis at ijudge sila for being so mapagbigay sa mga boyfriends nila and then later on iiyak naman sila dahil sa iniwan sila o dikaya worst happens. But somehow, naiintindihan ko naman na sila ngayon, not totally though dahil hindi ko parin naman kinoconsider iyon. I mean, naiintindihan ko lang why people in relationship often do such. Madadala ka kasi talaga minsan, lalo na pag maharot ang boyfriend mo.

Love Game 2: Lost in Love (√)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon