Gözlerimi açtığımda hiç bir şey hatırlamıyorum.Araba da ki sese uyandım.Karşımda polis memurunun bana bakarak camı açmam gerektiğini söyledi.Başım o kadar ağrıyordu ki neler olup bittiğini anlamaya çalışıyordum.Polis memuru bir cinayetten bahsediyordu.100 metre ileride bir adam ve eşinin öldürüldüğünden bahsediyordu.Konuyla ilgili olarak beni karakola götüreceğini söyledi.Araba da ruhsatlı tabancam torpido da durması gerekirken koltuğun üzerinde durduğunu fark ettim.Neler olup bittiğini anlamaya çalışıyordum.Polisler kadının öldürüldüğünü ve şu anda tek şüpheli kişinin ben olduğumdan bahsediyorlardı.Hava daha yeni aydınlanmaya başlamıştı.Olay yeri inceleme polisleri ceset üzerinde araştırma yapıyorlardı.Polis memurları ellerime kelepçeyi taktıktan sonra gazetecilerin sesleri ve flaşları gözlerimi çok aşırı derece almıştı.Tuhaf tuhaf sorular soruyorlardı.Kalabalığın arasında beni polisler karakola kadar götürdüler.Belli bir süre karakolun nezarethanesinde kalmıştım.O gece olan bitenleri hatırlamaya çalışıyordum.Hafızamı zorlamama rağmen hatırlayamıyordum.Hayatımda ilk defa nezarethane de kaldım.İlk defa ellerime kelepçe taktılar.Karanlık nedense beni hep ürkütmüştür.Korkuyordum.Olan bitenlerin hiçbirisinden haberim yoktu.Polis memuru nezarethanenin kapısını açtı ve beni kolumdan tutup nezarethaneden çıkardı.
Karakolun koridorlarında ilerliyorduk.Kalabalıktı herkesin gözü benim üzerimdeydi.Bana sert gözlerle bakıp bir şeyler söyleyen tehditler savuran bir grup vardı.Sanırım bunlar o cinayette öldürülen kişilerin akrabaları olmalıydılar.Karşıda bulunan bir kapıdan içeri geçtim.Kapıda sorgu odası yazıyordu...
