Mahkeme

222 7 0
                                    

Sorgu odasından çıkarıldıktan sonra apar topar cezaevi aracına bindirildikten sonra adliyeye doğru gidiyorduk.Ellerimde kelepçe takılı olarak cezaevi aracında gökyüzünü izlemeye başladım.Hiç bir şey hatırlamıyordum.Gerçekten de bir insan öldürebilir miydim ben? Bunların hepsi sanki kabus ve ben birazdan uyanacakmışım gibi hissetmek istiyordum.Fakat kabus değildi.Her şey gerçekti.O esnada bir tümsekten geçtiğimizi fark ettim.Sonrasında çevreme baktım.Sanki nefes alamıyor gibiydim.Nefes almakta zorlanıyordum.Aracın kapısı açıldıktan sonra beni kollarımdan tutarak İstanbul Bakırköy adliyesine getirdiler.

Adliyeye giriş yaptığımda adaletle ilgili sözler vardı.Mahkeme önündeydim.Yanımda iki polis memuru benimle beraber mahkeme saatini bekleme başladık.Elim ayağım istemsizce titremeye başlamıştı.Korkuyordum.Oradan birisi seslendi.

"Davalı Yavuz Kara Mahkeme salonuna" sözünü üç kere yüksek sesle tekrarladı.

Mahkeme salonuna girdikten sonra hakim karşısında mahkumların oturmuş olduğu yere oturdum.Hakim gözlüklü yaşlı mesleki olarak ne kadar çok dava gördüğü halinden belliydi.Emekli olmayı bekliyor gibi havası vardı.

Savcı olayla alakalı iddianameyi okumaya başladı.Olayları delillere göre değerlendirip iddianameyi hazırlamıştı.Savcı iddianameyi okumayı bitirdi.

Hakim direkt olarak kararı söyledi.Hakkımda 20 yıl hapis cezası verilmişti.Bana bununla alakalı tek bir kelime söyleme hakkı dahi vermediler.Yanımdaki avukat bile benim suçlu olduğumu kabullenmişti.Bu işin içinde bir iş vardı.Ölenler kimdi? Neden suçu hemen kapatmak istiyorlardı.

Polisler ellerimi tekrardan kelepçeleyerek beni mahkeme salonundan çıkardılar.

Mahkemeden tam çıkarken o söze dikkatli bir şekilde baktım.

"Adalet mülkün temelidir." 

Çıktıktan sonra cezaevi aracına bindirildikten sonra araç yol almaya başladı.Ruhsal bir çöküntü içerisindeydim.Yorgun ve bitkin bir haldeydim.O esnada uyuyakalmışım.Sert bir şeyin kafama vurulduğu esnada uyandım.Cezaevi kapısının önünde durduğumda düşündüm.Özgürlüğüm buraya kadarmış.Bundan sonra dört duvar arasında hayatımı geçirecektim.Arkamı dönüp son kez dışarıya doğru baktım.

EsaretHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin