Allah Rasulü s.a.v zamanında yaşamış olsaydık, gençliğin ne kadar değerli ve bir o kadar da mühim mesele olduğunu görürdük. Şu an da ki gençlik, ipleri sıkıca tutan DİN DÜŞMANLARININ elinde..
İşte bu ipleri koparmanın tek yolu KURAN, SÜNNET ve TEB...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Vardır bu cümleyi iyi niyetle de olsa kurduğunuz kişiler.. Mesela bir kız çocuğu yanınızda kıyafetini değişmekten tam haya duyacak iken bir sesle tuhaflaşır: - Utanma kız ben yabancı mıyım.. Komşu teyzenim senin...
O esnada çocuk utanmanın yanlış olduğunu düşünür ve yanında giyinmeye başlar. Sadece bununla kalsa iyi. Zamanla alışır alışır alışır ve karşı cinsin yanında da giyinmenin normal olduğunu düşünür. Çünkü aklına yerleşmiştir bir kere " BEN YABANCI MIYIM" "BEN YABANCI MIYIM" "BEN YABANCI MIYIM" ... Hmm demek ki yabancı değilse giyinebilirim düşüncesini normalleştirir beyninde..
Sonra büyüdüğünde gösterdiği rahatlığı kimden kazandı diye dövünür durur ebeveynler..
Yapmayalım kardeşlerim. Çocuk büyük her neyse. Utanma ben yabancı mıyım değil, utanma duygusunu işleyelim kalplerine. Sonra meyvesi çok güzel olacak. İnanın ki çok rahat edeceksiniz. Mesela lavaboya gittiğinde odaların kapısını kapatacak. Kimse görmesin üstünü çıkardığını diye dikkat edecek... Bunu gerçekten yapacak. En önemlisi evde ki herkesin aynı tutumu sergiliyor olması. Biri kapıyı kapatmasına sevinirken, diğeri kapıda mı kapatılır mış! Diye azarlarsa çocukta doğru yanlış karmaşası meydana gelir. Tüm aile bireylerinin aynı tutumu sergilemesi için önce aile eğitimi, sonra çocuk ahlakına çalışılmalıdır...
