Allah Rasulü s.a.v zamanında yaşamış olsaydık, gençliğin ne kadar değerli ve bir o kadar da mühim mesele olduğunu görürdük. Şu an da ki gençlik, ipleri sıkıca tutan DİN DÜŞMANLARININ elinde..
İşte bu ipleri koparmanın tek yolu KURAN, SÜNNET ve TEB...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kardeşlerim.. Gün içinde kaç harf, kaç kelime yazıyoruz haddi hesabı yok. Ama İnşaAllah, MaşaAllah, SubhanAllah lafızlarına gelince, hızlı yazıyorum uzun yazamam diye nasıl diyoruz?
Canımmm, kardeşimmm, hayatımmm gibi kelimeleri uzatabiliyoruzda inşaAllah lafzını inş. diye, maşaAllah lafzını maş. diye kısaltmakta neyin nesi?
Neden hep mübarek kelimeleri, lafızları önemsemiyoruz? Neden hep Allah için yorulmuyor, dünya için canımızı veriyoruz?
Bir harfi büyük yazmak bu kadar mı zor dediğimizde "amaan çok takıntılısınız" cevabını verenler, isimlerinin baş harfini küçük yazdığımızda neden sorun yapabiliyor?? Sizin isimleriniz haşaa Allah'ın esmalarından, lafızlarından daha mı kıymetli?
"Ohoo herşeyi yaptık da, mesaj kaldı!" diye diye bu hale geldik. Her duyduğumuza "Ohoo şunu yaptık da bu kaldı" gibi cümleler kurduğumuz için, ipin ucunu kaçırdık... Bir türlü tutunamadık İslam'a.. Bir türlü başlayamadık bir yerinden.. Onu yaptık da bu kaldı, şunu yaptık da o kaldı diye diye tükettik ömrümüzü..
