Gençliğe Hitaben

Senin Canın Onun Canı

  Nasıl bir toplumuz ki bir şeyin değerini kaybetmeden anlayamıyoruz.. Yada uzağa gitmeden, yanında farkedemiyoruz bir şeyleri.. O sımsıcak yuvanın verdiği huzuru, iç içeyken anlayamıyoruz..

Öyle ki, herkesin senin için kanat takmış bir melek gibi nasıl çırpındığını anlayamıyorsun.. İlla ya biri vefat edince, ya uzak şehirlerde yaşayınca yada araya yakın olduğun halde gönül mesafeleri girince ortaya çıkıyor, gönlün en ucra köşesinde duran yoğun sevgiler, hasretler, verilen değerler..

Nasıl bir aileye sahip olursak olalım ana maddeler hep ortak. Karşılıksız sevgi, koruma iç güdüsü ve sahiplenme.. Amma yanlış yansıtılır, amma duygular belli edilemez, amma sevmiyormuş gibi gözükülür.. Ama sonuç aynı.. Sevgi-koruma-sahiplenme...

Evlenince daha da farklılaşıyor her şey.. Canından öte olan ailenin sana verdiği değeri, dışardan izleyebilme şansı buluyorsun mesela..

Davranışlar, kelimeler, cümleler özenle seçiliyor.. Yuvadan uçmuşsun bir kere.. Ama ana maddeler hiç değişmiyor.. Dışa yansıyan ifadeler değişiyor yalnızca.

Önceleri kızdığın şeylere olgunca yaklaşabiliyorsun mesela. Allah'ın yasakladığı ana babaya "Off" demeyi sende kendine yasaklıyorsun.

Daha fazla iyi olayım, daha fazla seveyim, daha fazla sarılayım diye can atıyorsun.. Ya sonra çok geç kalırsam, neden hayattayken şunu şunu yapmadım veya neden şunu şunu dedim, ya kırıldıysa "düşünceleri" içinde kıvranırsın...

Çok sevin ailenizi, eşinizi, eşinizin ailesini ve evlatlarınızı.. Sevdiğinizden bin kat fazlasıyla sevin ama asla Allah'ın önüne geçirmeyin.. Tüm aile huzurunuzun bitmesi için çabalayanlara nazaran, sonsuz bir sevgiyle bağlanın o güzel insanlara..

Nasılsa dünyaya bir daha gelmeyeceğiz eğlen gez toz! demeyin.. Nasılsa dünyaya bir daha gelmeyeceğiz Rabbime kul, aileme hayırlı evlat olayım, çok seveyim onları, çok iyilik yapayım, sürekli arkadaş arkadaş değil, ailemle daha fazla vakit geçireyim deyin...

Deyin ki ahiretinizde güzelleşsin.. Deyin ki, ana babaya, kocaya itaati emreden Rabbimizin rızasını kazanın...Kazanalım..Kazansınlar...
.
.
.
.

Yolculuk yaparken gönlüme dizilenler...