De Aftrap - spin-off Hattrick

04

Hoofdstuk 4

'You know I'm back like I never left. Another sprint, another step. Another day, another breath. Been chasing dreams, but I never slept,' zong Feline het nummer van Macklemore mee. Het stond al een tijdje hoog in de hitlijsten, waardoor ze het liedje inmiddels door en door kende.

'Stop maar, Felien. Mijn oren hoeven geen gehoorschade op te lopen of nu al kapot!' riep Lars. 'Ik ben pas twintig, dat zou zonde zijn! En schiet ook op, als je wilt.'

Feline gniffelde. Ze wist van haarzelf dat ze niet bepaald een zangtalent had en zo te merken, had haar broer last van een ochtendhumeur.

Feline deed Lars een plezier en stapte onder de douche vandaan.

Kou verwelkomde haar lichaam en er ontstond kippenvel op haar lichaam, maar Feline stopte door zich af te drogen, waarna ze het setje kleding pakte dat ze voor zichzelf had klaargelegd.

Het was eind september, maar het weer viel zeker niet tegen. Het zou ruim 25 graden worden in Amsterdam, en dus waren een korte broek en een T-shirt geen overbodige luxe.

Feline liep de badkamer uit en stak vervolgens haar hoofd om de deur van Lars.

'Ik ben klaar in de badkamer. Jij kan,' meldde ze haar broer.

'Het wordt echt tijd dat ik op mezelf ga wonen,' hoorde Feline Lars zuchten.

'Goedemorgen, mam,' zei Feline toen ze beneden kwam. Met een hoop moeite was ze vanochtend uit bed gekomen, al was het haar eigen schuld.

Ze had gisteravond, voordat ze ging slapen, wat geappt met Tobias en was ze daardoor meer over hem te weten gekomen. En alsof dat nog niet genoeg was, had ze ook wat research over Tobias gedaan en het was met succes. Zo was ze erachter gekomen dat hij tweeëntwintig was, in Amstelveen woonde en dat hij in een café werkte.

'Jij ook,' glimlachte Esmee. 'Ik ben thee aan het zetten, wil je ook, Felien?'

'Lekker,' stemde ze in en besmeerde twee boterhammen met pindakaas.

'Waar is pap?' vroeg Feline. Normaal gesproken was haar vader op maandagochtend thuis, maar deze keer was Joël nergens te bekennen.

'Die is naar de Toekomst toe. Hij heeft daar gesprek. Ze willen hem hebben als trainer voor de C1. We zullen in de loop van de middag horen of hij het gaat doen,' vertelde Esmee haar dochter.

'Oh, daar heeft hij mij niets over verteld,' fronste Feline.

'Kan kloppen, gisteravond laat kreeg hij een belletje en toen lag jij al in bed. Vanochtend twijfelde Joël of hij het ging doen, maar hem kennende gaat hij het doen.'

'Ga even zitten. Zeg, over gisteravond,' begon Esmee.

'Ik zou het leuk voor je vinden als het wat wordt tussen jou en die jongen, maar ik wil je adviseren niet te hard van stapel te lopen,' raadde ze Feline aan.

'Ik ken hem net een dag, mam. Als het wat wordt, heb ik heus niet binnen een week een relatie met hem.'

'Goed, ik ga naar school. Doeg, mam,' ze stond op van de stoel.

-

'En je hebt jouw telefoonnummer gegeven?'

Ze had zojuist het hele verhaal aan Indy verteld, die een beetje geshockeerd bleek te zijn.

Feline knikte.

'Je bent gek, Fe,' vond Indy. 'Ik zou nooit van mijn leven zoiets doen.'

'Ik had zoiets van waarom niet,' Feline haalde haar schouders op.

'Straks is het zo'n gast die de hele dag aan je geplakt zit, zo'n player die binnen no-time bij je weg is, zo'n moederskindje of een stalker,' noemde Indy op.

Feline schudde haar hoofd en schoot in de lach. Indy ging altijd van het ergste uit.

'Rustig maar, Indy. Laten we daar maar niet vanuit gaan, oké?' reageerde Feline. 'Waarschijnlijk is hij gewoon een normale jongen en zijn de dingen die je net zei gewoon onzin.'

'Heb je, behalve het bericht over je afspraakje, iets van Tobias gehoord?'

Na zijn laatste appje van gisteravond of
ze woensdag tijd had – waarop ze volmondig 'ja' op had gezegd –, had ze eigenlijk niks meer van Tobias vernomen, bedacht Feline zich. Best raar, vond ze, nu ze er zo over nadacht. Eerst vroeg hij haar op een soort van date, terwijl ze elkaar amper kenden. En nu liet hij niets van zich horen.

'Hallo, aarde voor Feline?' Indy staarde haar grijnzend aan. 'Ik vroeg je net wat.'

'Sorry, ik zat na te denken over je vraag,' antwoordde Feline. 'Ja, we hebben gister verder contact had, maar dat ging voornamelijk om het feit wanneer we beiden tijd hadden.'

'Ik blijf erbij dat ik het onverstandig van je vind,' was Indy van mening. 'Maar het is jouw beslissing geweest en daar moet ik mee dealen. Laten we naar de les gaan.'

-

'Ben thu...'

'Hé Feline,' ze werd onderbroken door de grote groep teamgenoten van Ajax 1 van Lars die op bank zaten.

'Het is de finale,' zei Lars.

'Zo te zien zit dat jij daar niet in,' merkte Feline op, toen ze zag dat Dave en Teun – één van de vele teamgenoten van Lars – zich 100 procent hadden op de televisie. Ze liep richting de keuken en schonk een glas water voor haarzelf in, waarna ze terugliep naar de jongens.

'Nee, ik heb niet mijn dag vandaag,' gaf Lars toe, 'gelukkig ging het, in tegenstelling tot dit potje FIFA, op de training een stuk beter.'

'Hoe durf je nou te zeggen dat je je dag niet hebt! Je speelt simpelweg gewoon slecht,' wierp Laurens grijnzend tegen.

Beschamend keek Lars weg. 'Jij zit er anders ook niet in.'

Terwijl Lars aandachtig naar het spel keek, vroeg hij tussen het kijken door: 'We gaan zo voetballen in de tuin, doe je ook mee, Felien?'

Feline moest moeite doen zich niet in de slok water die ze voordat Lars de vraag stelde genomen had te verslikken.

Als er wel iets was wat ze niet kon, was het voetballen, en daar was Lars maar al te goed van op de hoogte.

'Je maakt een grapje, neem ik aan?' Met opgetrokken wenkbrauwen keek ze haar broer aan.

'Nee,' antwoordde Lars, 'ik ben serieus.'

'Ik zie het al helemaal voor me: jij en de jongens die me telkens voorbij lopen, panna's geven, ik die er niks van bak en jullie me bij elke fout die ik maak uitlachen,' reageerde ze.

'Ja dag, daar heb ik geen zin in, en bovendien heb ik heel wat beters te doen dan vernederd worden.'

'Zo slecht ben je nu ook weer niet, hoor,' deed Laurens een poging om Feline te overtuigen.

'We zullen je niet uitlachen. Beloofd,' probeerde Lars.

'Doei, Lars. Als je me zoekt: ik ben boven,' deelde Feline mee voordat ze de trap opliep richting haar kamer.