De Aftrap - spin-off Hattrick

15

Hoofdstuk 15

Feline liet een zucht vallen. De 20 minuten van de tijd die ze had voor de toets wiskunde tikten weg en het enige wat ze hoefde te doen, was te checken of ze alle opdrachten had beantwoord.

Ze was gelukkig klaar met het proefwerk en leverde hem in, waarna ze op de gang wachtte op Indy.

Indy had vaak meer moeite met wiskunde dan zij. Ze nam er dan meestal voor om de toets te maken, in plaats van Feline, die met wiskunde snel al klaar was met het tentamen.

Lars Veltman:
Moet ik je ophalen van school of gaan jij en Indy de stad nog in? :)

Feline Veltman:
Nee, waarschijnlijk gaan Indy en ik inderdaad de stad in om wat lekkers te gaan halen. Ik zie je vanmiddag thuis!

Lars Veltman:
Is goed! Veel plezier, lief zussie van me! X

Toen de tijd voor het tentamen op was, kwam Indy het lokaal uit.

'Eindelijk klaar, In?'

Haar beste vriendin beantwoordde de vraag knikkend.

'Hoe ging het bij jou?' vroeg Indy, terwijl ze de school uitliepen. Alle tentamens waren gemaakt, en dat mocht gevierd worden.  
Het laatste tentamen was wiskunde . Feline had het een lastige gevonden, maar ze had het gevoel dat het best een voldoende ging worden.

'Ik weet het niet zo goed,' antwoordde ze en haalde haar fiets van het slot af, 'ik ben in ieder geval blij dat het voorbij is nu.'

'Laten we de het einde van de toetsweek in ieder geval gaan vieren.'

Feline en Indy deden dat altijd door een lunchroom op te zoeken en daar een stuk taart en drinken te bestellen. Het was een soort traditie geworden als de toetsweek voorbij was.

'Oké, laten we gaan,' Feline stapte op haar fiets.

'Ik heb er zo'n zin in,' glimlachte Indy tijdens het fietsen door. 'Oké, waar gaan we deze keer heen?'

'Ik ook,' knikte Feline. 'Wat dacht je van Holtkamp?'

Als ze mocht kiezen, koos ze altijd voor Kuyt of Holtkamp. Het waren haar twee favoriete plekken om taart te eten of wat lekkers te halen.

'Sounds good. Dat is vanaf hier dichtbij en één van de lekkerste van Amsterdam.'

Het was koud weer en toen het ook begon te regenen, trapten Feline en Indy stevig door.

'Ik haat Nederland,' jammerde Indy, terwijl zij en Feline zo snel mogelijk bij Holtkamp probeerden te komen.

'Ik ben blij eindelijk binnen te zijn,' zei Feline, terwijl ze samen met Indy
de patiserie binnenstapte.

'Kan ik wat voor jullie betekenen?' wilde de serveerster weten.

'Ja, voor mij een kop thee en een stuk appeltaart, alsjeblieft,' bestelde Feline.

'Heb je inmiddels al contact gehad met Tobias?'

Ze schudde haar hoofd. 'Ik was en ben helemaal klaar met hem. Bovendien vind ik mezelf niet degene die contact met hem moet opnemen, aangezien híj degene is die dat moet doen. Tobias heeft er zelf voor gezorgd dat ik boos op hem ben door hoe hij tegen mij heeft gedaan.'

'Lekker, dankjewel!' glimlachte Feline, toen het stuk appeltaart en de kop thee voor haar werden neergezet.

'Op het einde van de tentamenweek,' Indy nam het eerste stuk van haar taart.

'Zeg, In, is er voor al iemand op het pad gekomen?' Met een grijns staarde ze haar vriendin aan.

Indy's wangen kleurden rood.

'Indy Groot, wat heb jij mij niet verteld?'
'Je kent hem,' begon Indy te vertellen.

'En wie is hem dan?' vroeg Feline ongeduldig. 'Want je doet zo raar. Normaal gesproken had je allang tegen me gezegd dat je verliefd bent.'

'Jesse,' reageerde Indy.

Feline grijnsde. Jesse was vroeger één van haar beste vrienden, maar hun vriendschap verwaterde toen Jesse verhuisde naar Aalsmeer en daar ook op school ging.

'Wat leuk.'

'Kan ik met je praten, Feline?' hoorde ze Tobias in haar oor fluisteren.

Feline negeerde hem en zijn vraag. Ze was even klaar met hem. Zondag  had hij zich als een klootzak gedragen, en dat ging ze hem niet zomaar vergeven.

'Ben jij Tobias?' Met samengeknepen ogen keek Indy hem aan.

'Ja,' knikte hij.

'Luister, Tobias, je hoort je vriendin met respect te behandelen en niet als een vriend van je erbij is haar als grofvuil te behandelen,' nam Indy het voor haar op.

'Dat ben ik volledig met je eens.'
'En daar wilde ik ook mijn verontschuldigingen voor aanbieden, maar Feline negeert me,' zei Tobias, terwijl hij naast Feline kwam staan.

'Ook al kijk je me niet aan en je reageer niet op me: sorry voor hoe ik gister tegen je deed. Je hebt alle redenen om boos op me te zijn en ja, ik heb me als een egoïstische eikel gedragen. Maar ik beloof dat het niet meer zal gebeuren en ik hoop dat je me kunt vergeven.'

'Ik kan trouwens niet mee naar Bonaire,' kondigde Tobias aan. 'Sorry.'

Feline rolde met haar ogen. Hoe kon hij denken dat ze wilde dat hij mee zou gaan na wat hij haar gister geflikt had? Mannen leken niks te begrijpen op het gebied voor mode.

'Denk je dat ik jou überhaupt nog mee wilde hebben naar Bonaire,' lachte ze cynisch.

Feline liet een zucht vallen en keek naar Indy om te zien wat zij ervan vond. Ze wist dat ze niet voor eeuwig boos kon blijven, maar moest ze hem dit zo makkelijk vergeven?

Indy knikte goedkeurend.

'Ik vergeef het je, maar flik me dit opnieuw, want dan zal er niet zo simpel in zijn,' waarschuwde ze.

'Dank je, Feline. Ik zal het een andere keer met je goedmaken. Beloofd.'

'Je bent wel hard voor hem, zeg,' vond Indy, toen Tobias weg was.

'Het is kennelijk het enige wat werkt,' ze haalde haar schouders op.

'Wilde je hem eigenlijk niet vergeven?' Met opgetrokken wenkbrauwen werd ze door Indy aangestaard.

'Ik twijfelde. Daarom vroeg ik ook jouw advies. Ik had gister de hele middag en avond verdrietig lopen zijn. Ik gunde dat hem dat te zijn, maar goed, je moet soms iets door de vingers kunnen zien.'

'Ik ben trots op dat je het toch gedaan hebt, Fe,' glimlachte Indy.

'Ik zag hoe het je frustreerde en ik zie nu meteen al de opluchting in je gezicht dat het uitgesproken is.'

'Heb jij ervoor gezorgd dat Tobias hier naartoe was gekomen?'

'Misschien.'

'En nu eerlijk, Indy Groot. Het enige wat ik wil horen uit jouw mond is de waarheid.'

'Je hebt me door, hè?' zag Indy in.

'Ja, ik ken je al heel lang, In. Als jij iets voor mij hebt geregeld, krijg ik dat door, omdat je niet kunt liegen,' grijnsde Feline.

Feline nam een hap van haar appeltaart. Eindelijk kon ze er van genieten, nu het was bijgelegd met Tobias.