De Aftrap - spin-off Hattrick

27

Hoofdstuk 27

'Feline, wat ben je laat,' vond Lars, toen zijn zusje thuis kwam. 'Je ging enkel hardlopen, of ben je onderweg ergens blijven hangen?'

'Ja, zoiets,' antwoordde ze. 'Tobias wilde me niet weggaan en toen heeft een stel vreemden me geholpen in ieder geval voor vandaag van hem af te komen.'

'Hij durft,' Lars schudde zijn hoofd. 'Wat haat ik die gast. Als ik hem tegenkom, zal ik een goed woordje met hem praten. Ik beloof dat ik geen geweld zal gebruiken.'

'Fijn, dan ga ik nu douchen. Daar ben ik aan toe,' deelde ze mee, waarna ze regelrecht de trap opliep om te gaan douchen.

-

'Wat hoorde ik nou net van Lars? Tobias wilde je niet loslaten.' Ze was nog geen vijf minuten de douche uit, of Lars had haar vader al bijgepraat over Tobias. Ze vond het niet al te fijn, maar het was nu eenmaal al gebeurd en veel was er niet meer aan te doen.

'Ja, het was zijn intentie met mij te willen praten, maar ik wilde het niet. En dus deed hij het tegen mijn zin in,' knikte Feline.

'Ik ben blij dat je bij de klootzak weg bent, maar hij is niet van plan jou zomaar te laten lopen, heb ik het idee,' zei Esmee.

'Ik ben niet van plan bij hem terug te komen, en dus kan hij dan lang wachten.'

'Ik vind het knap van je hoe je hiermee omgaat, schat. Maar ik weet uit ervaring dat het onwijs lastig is om van zo'n jongen af te komen,' Esmee keek haar dochter bezorgd aan.

'Kijk, mam, ik begrijp heel goed dat jij je zorgen maakt over hoe ik dit ga oplossen, maar ik ben oud en wijs genoeg om dit zelf te doen.'

Ze hoorde haar vader iets mompelen waar ze geen touw aan kon knopen, en keek hem aan.

'Wat zei je, pap?' Feline richtte zich op haar vader.

'Laat maar. Niets bijzonders, Felien,' reageerde Joël. Al had Feline haar grote twijfels of hij de waarheid sprak.

Het beeldscherm van haar telefoon lichtte op.

'Het is toch niet Tobias, hè?' zuchtte Joël, terwijl hij een poging deed zich over Felines telefoonscherm heen te buigen, maar hij faalde.

Tobias Graaf:
Wat vanmiddag is gebeurd, vind ik niet oké! Het spijt me daar zeer voor. Ik hoop dat je me kunt vergeven voor vanmiddag en dat we op een normale manier kunnen lunchen deze week om het uit te spreken. Ik hou van je! Xx

Feline lachte in haarzelf. Dacht Tobias haar hier nou echt om te kopen met een lunch? Dacht hij dat ze zo dom was?

Feline Veltman:
Liefde valt niet om te kopen en ik al helemaal niet. Doei, Tobias. Ik ben klaar met je. Je zult me een plezier doen als je mij met rust zal gaan laten. Alvast hartelijk dank.

Nu was hij op zijn plek gezet, vond ze.

Tobias Graaf:
Fé, alsjeblieft! Laat me alles alsjeblieft uitleggen! Ik maakte tot twee keer aan toe een domme fout, maar die maakt iedereen. Iedereen verdient een tweede kans, toch?

Feline Veltman:
Niet iedereen is het waard om een tweede kans te krijgen, dus nu ophouden met die berichtjes van 'Oh, het spijt me'! Je hebt het zelf verpest.

Feline besloot haar telefoon uit te zetten en de rest van de dag hem ook niet meer aan te zetten. Ze moest Tobias vergeten en dat kon niet als ze maar bleef reageren op zijn appjes.

-

'Felien, mag ik binnenkomen?' Ze hoorde Esmees stem aan de andere kant van de deur.

'Ja,' antwoordde Feline. Ze lag de hele middag en avond al op haar bed films kijken en was enkel voor het avondeten van haar kamer afgekomen. Het was voor haar een manier om Tobias uit haar hoofd te krijgen, dacht ze.

'Hé, lieverd,' Esmee kwam binnen met een dienblad waarop thee en chocolade stonden.

'Bedankt, mam,' er vormde een voorzichtige glimlach rond haar lippen.

'Schat, ik weet volledig hoe jij je voelt nu,' begon haar moeder te vertellen.

'Pap heeft mij ook een keer bedrogen en dacht toen dat hij er zo makkelijk mee weg zou komen, maar dat stond ik niet zo simpel toe. Je bent er kapot van, dat weet ik. En ik weet ook dat jij jezelf het liefst dagen lang zou willen afzonderen, maag het is nu eenmaal geen optie.'

'Hoe hard het misschien ook klinkt: je moet die klojo uit je hoofd proberen te krijgen. Amber vertelde me laatst over de gevoelens van Laurens voor jou.'

Feline liet een zucht vallen. 'Jezus, jij ook al? Volgens mij heeft hij het aan iedereen doorgeluld. Voor als je het wilde gaan vragen: nee, ik vind Laurens niet leuk. En ja, ik weet dat jullie hem dé perfecte schoonzoon vinden, maar ik zie niks in die jongen.'

'Ik wilde helemaal niet vragen of je verliefd op hem was, maar ik begrijp heel goed dat je het daar moeilijk mee hebt. Ik bedoel: het is een goede vriend van je.'

'Ja, een goede vriend. Meer niet. Hij moet gewoon met zijn gevoelens voor mij leren omgaan en accepteren dat het niet wederzijds is,' verzuchtte ze geërgerd.

'Ik snap dat je opgefokt bent na al deze heftige gebeurtenissen in een korte tijd, maar ik kan je uit ervaring vertellen dat vriendschap, tegelijkertijd verliefd zijn en dan geen relatie hebben onmogelijk is,' vertelde haar moeder.

'De liefde is niet altijd even makkelijk als dat we hopen, Fé. Ik wilde je dat even meegeven. Het is voor Laurens ontzettend moeilijk om hiermee om te gaan.'

'Mam, ik vind dat je wel weer genoeg advies hebt gegeven waar ik niet om vroeg. Zou je me alsjeblieft alleen kunnen laten?' Feline keek Esmee bijna smekend aan.

Ze was een beetje klaar met haar moeders woorden en had geen zin nog meer advies. Ze wist zelf heus dat het lastig was voor hem, maar ze kon zichzelf moeilijk dwingen om verliefd op hem te worden – niet dat ze überhaupt wilde.

'Goed, ik heb er begrip voor,' knikte Esmee, 'maar beloof je me dat je het niet te laat maakt door tot midden in de nacht films en series te kijken op Netflix?'

'Ik beloof het,' probeerde ze haar moeder zo snel mogelijk haar kamer uit te krijgen.

'Alvast welterusten, Fé. Ik hoop dat je een beetje slaap zult krijgen na al dit gedoe.'

'Jij ook, mam,' Feline perste er een glimlach uit.

-

'Goedemorgen.' Feline was verrast toen ze haar broers vriendin Lois aan de tafel zag zitten.

'Ja, goedemorgen.'

'Lekker geslapen?' vroeg Lois geïnteresseerd. 'Ik hoorde van Lars wat er is was gebeurd gister. Wat naar, zeg.'

'Prima,' loog ze. Eigenlijk had ze maar vier uur slaap gehad, al was Feline daar niet eens zeker van gezien de donkere kringen onder haar ogen. Met veel concealer had ze het wat kunnen verminderen.

'En jij?' Gauw wisselde van onderwerp.

'Ja, ook prima,' beantwoordde Lois haar vraag.

'Felien, heb je er moeite mee als ik Laurens voor vanmiddag uitnodig?' vroeg Lars.

Feline trok haar wenkbrauwen op. 'Nee, waarom zou ik daar moeite mee moeten hebben?'

'Misschien omdat hij verliefd op jou is en jij niet op hem, zeg je.'