De Aftrap - spin-off Hattrick

33

Sorry, sorry en nogmaals sorry! Ik was gisteren helemaal vergeten dit hoofdstuk te uploaden, omdat deze weken nogal hectisch zijn door school...

Hoofdstuk 33

'Laurens, wat doe jij hier?' Verbaasd staarde ze hem aan.

'Ehm.. Feline,' Laurens maakte een zenuwachtige indruk op Feline. Wat had hij nu weer in zijn hoofd gehaald? vroeg ze zichzelf af.

'Zeg het nu maar. Wat wilde je kwijt, Laurens?'

'Ik vroeg me af of je misschien tijd en zin had om vanavond iets met mij te gaan doen,' stelde Laurens voor.

'Weet je, ik had het ook niet moeten zeggen. Dit was de domste beslissing ooit. Sorry Felien, ik had dit je ook niet moeten vragen.' Hij wilde al weglopen, maar Felines woorden zorgden ervoor dat hij stopte met lopen

'Laurens, wacht!' riep ze. 'Ik vind het helemaal niet de domste beslissing ooit van jou. Ik ga heel graag iets met je vanavond doen.'

Laurens leek het amper te geloven. 'Echt?'

'Ja, echt,' knikte Feline. 'Wat had je in gedachten om te gaan doen?'

'Dat is een verrassing,' antwoordde hij met een grote grijns.

Feline rolde met haar ogen. 'Oké, ik ben benieuwd naar wat we gaan doen vanavond, maar ik zal mijn nieuwsgierigheid moeten uitstellen tot vanavond.'

'Ik zie je vanavond, Feline,' glimlachend liet Laurens haar achter.

'Tot vanavond, Laurens!'

'Laurens, je zou toch pas over een kwartier komen?' hoorde ze Lars zeggen.

Feline moest lachen. Laurens was dus echt eerder naar haar huis toe gekomen om haar op date te vragen – iets wat ze absoluut niet had verwacht.

'Zeg, wat is er gebeurd? Sinds Laurens hier is binnengekomen, heb jij een grote glimlach op je gezicht. Wat heeft hij met jou gedaan?' wilde Lars weten.

'Ik denk dat Laurens jou dat zo zal gaan vertellen,' en met die woorden liep ze richting haar kamer.

'Feline!' Lars kwam haar achterna.

'Gaat het over jullie twee?' probeerde Lars.

'Lars, vraag het hem lekker zelf,' reageerde Feline, terwijl ze met haar laptop op bed plofte. 'Ik ga nu met Indy FaceTimen over ons profielwerkstuk, dus laat me alsjeblieft met rust. Ik vermoed dat Laurens jou heel graag het goede nieuws zelf wil vertellen, maar ik verzoek je voor nu alsjeblieft mijn kamer te verlaten. Alvast bedankt.'

Haar broer luidde een zucht. 'Vrouwen.'

Feline liet haar broer voor als het was en tikte Indy aan om te Facetimen.

'In, je gaat dit nooit geloven!' zei ze enthousiast.

'Laat me raden: je hebt Tobias vergeven,' deed Indy een poging.

'Helemaal fout! Je zit in de verkeerde richting, In. Ik heb ja gezegd op het voorstel om op date te gaan met Laurens.'

'Grappig, Felien! Ik begrijp best dat je mij nu in de maling neemt.' Indy had het idee dat ze een grap maakte.

'Ik ben serieus,' meende Feline.

'Hoezo? Ik dacht dat jij niks wilde met Laurens. Geen relatie, maar alleen een vriendschap.'

'Ja, ik dacht dat ik er misschien maar voor moest gaan. Als ik me op mijn relatie met Tobias blijf blindstaren, kan ik jarenlang de aandacht van andere mannen negeren,'

'Ik ben blij dat je er eindelijk voorgaat. Je kunt je inderdaad niet blijven blindstaren op Tobias en ik vind het knap van je dat jij het eindelijk inziet, Felien. Ik hoop dat je een leuke avond zult gaan krijgen. Goed, zullen we verdergaan met ons profielwerkstuk?'

-

'Luister, als je Feline pijn doet of maar één doet wat ze niet wil, ben je er geweest, vriend,' hoorde Feline haar broer tegen Laurens zeggen, terwijl ze de trap kwam aflopen.

'Ik zou niet durven, Lars. Maak je geen zorgen: ze is in goede handen, dat beloof ik je en natuurlijk zal ik geen dingen doen die Feline niet wil.'

'Heeft Lars je weer toegesproken?' gniffelde ze, toen ze de twee mannen aantrof in de woonkamer.

'Ja, hij is heel beschermend,' grijnsde Laurens. 'Maar dat begrijp ik volkomen na Tobias.'

'Ben je klaar om mee te gaan?' Laurens staarde haar aan.

'Totally,' Feline gaf als een antwoord een knik.

'Veel plezier met zijn tweeën vanavond,' wenste Lars ze toe.

'Bedankt,' zeiden Laurens en Feline in koor.

'Ga jij iets doen in de tijd dat wij weg zijn?' wilde ze weten.

'Lois komt zo hierheen,' antwoordde Lars.

'Gezellig, jij ook plezier!' En nadat gezegd te hebben, wandelde ze richting Laurens, die haar jas al in zijn handen hield.

Ze schonk hem een glimlach. 'Thanks.'

Net voordat ze de deur achter zich dichtsloeg, keek ze een laatste keer achterom, waar ze Lars naar hun zag kijken. Hij stak zijn beide duimen op en toverde daardoor een glimlach op het gezicht van Feline.

Laurens hield de deur voor Feline open.

'Een echte gentleman,' was ze van mening.

'Nee, dit is hoe je een vrouw hoort te behandelen,' Laurens gaf haar een knipoog en Feline voelde haar wangen rood aanlopen.

'Ik ben blij dat je me een kans wilt geven,' gaf Laurens toe, terwijl hij de motor startte.

'Ik had het nog niet gezegd tegen je toen je de trap af kwam lopen, omdat ik het een beetje vreemd vond om dat te doen als Lars erbij was, maar nu kan ik het eindelijk zeggen: je ziet er fantastisch mooi uit,' complimenteerde Laurens haar.

Feline keek weg van de verlegenheid. Een zachte 'thanks' kwam uit haar mond, maar meer wist ze er ook niet uit te krijgen.

'Kom op, Fé! Je bent nooit verlegen. Zo ken ik je niet. Volgens mij heb je best door dat je er prachtig uitziet en anders mag de waarheid zeker gezegd worden.'

Laurens' woorden zorgden ervoor dat de zenuwen begonnen werken. Wat was dit? Ze had zich altijd bij hem op haar gemak gevoeld en nu was ze ineens zenuwachtig? Begon ze dan toch iets voor hem te voelen?

'Feline,' hoorde ze Laurens zeggen.

'Eh, ja, sorry. Wat zei je?' Ze richtte zich op Laurens, die zijn ogen geconcentreerd had op de weg.

'Ik vroeg waar je met je gedachten zat,' herhaalde hij.

'School. Ik bedacht me dat ik binnenkort een presentatie moet houden,' verzon Feline gauw.

'Wat had je eigenlijk in gedachten om te gaan doen?' Ze reden inmiddels het centrum in.

'Het is zes uur, dus ik heb gereserveerd bij Sumo. Je houdt zo van sushi, dus ik dacht dat Sumo wel goed moest zijn.'

'Sumo is altijd een goed idee,' vond ze en de gedachte dat ze straks sushi zou gaan eten, maakte de date al helemaal perfect.

'Dat dacht ik al,' glimlachte Laurens.