De Aftrap - spin-off Hattrick

30

Hoofdstuk 30

'Feline?' hoorde ze achter zich. Ze was met Sofie de stad ingegaan om een leuk cadeau voor Lars te gaan kopen. Haar broer zou aankomende week 21 worden en dat werd groots gevierd in de familie Veltman.

Ze draaide zich om, zoekend naar de stem die haar geroepen had. Maar haar gezichtsuitdrukking veranderde direct toen ze zag dat het Laurens was die haar geroepen had.

Er vormde een brok in haar keel. Zou hij willen praten?

'Hey, heb je tijd?' vroeg Laurens.

'Eigenlijk waren we stad ingegaan om een cadeau te halen voor Lars,' zei Sofie.

'Het is wellicht een beter idee om op Lars' verjaardag het gesprek te voeren. Het is namelijk zondag en de winkels gaan zo dicht. Fé moet haar cadeau nog zien te scoren.'

'Nee, geeft niet,' knikte Laurens, al kwamen zijn woorden niet erg overtuigend over, waaruit Feline kon concluderen dat het hem wel degelijk iets deed.

'Oh, weet je iets wat Lars graag wil hebben?' pakte Feline haar kans.

'Nee, geen idee,' Laurens schudde zijn hoofd, 'ik denk dat hij blij zal zijn met een parfum of zo.'

'Oké, bedankt.' En na dat gezegd te hebben, werd ze door Sofie aan haar arm meegetrokken een parfumerie in.

Ze was blij met Sofies hulp. Zonder haar was het een stuk ongemakkelijker geweest.

'Bedankt, Soof,' glimlachte Feline naar haar.

'Geen probleem. Ik snap best dat je geen zin in hem had. En ik heb niet eens gelogen: we moeten echt opschieten.'

'Wat zou Lars willen hebben, denk je? Wat zou hij lekker vinden?' vroeg Feline zich hardop af.

'Zal ik mijn broer anders even bellen. Misschien weet hij er een paar op te noemen die Lars lekker vindt.'

'Goed idee,' stemde ze in.

'En?'

'Dave zei iets van Calvin Klein en heeft een foto van het luchtje toegestuurd,' antwoordde Sofie.

'Top,' vond Feline, 'als we die broer van jou niet hadden, waren we nu nergens.'

-

Tevreden zaten de twee meiden in een café om wat te drinken.

'Ik ben zo blij dat ik zijn cadeautje heb. Ben ik van dat gedoe ook af. Ik weet zeker dat ik er anders de hele week mee rondgelopen had.'

'Maar even over Laurens, wat vind je ervan dat hij jou kuste?'

'Volgens mij valt er weinig van te vinden. Ja, behalve dat mijn door die kus op zijn kop gezet is en ik liever gewild had dat het niet gebeurd was. Maar voor de rest kan ik er vrij weinig aan veranderen en Laurens ook niet. Ik denk dat Laurens bij nader inzien ook liever gewild had dat hij mij niet gekust had.'

'Goed, maar geen vlinders in je buik, rare gevoelens of verliefdheid. Luister, Fé, dit gaat heel raar klinken, maar ik vermoed dat jij Laurens wel leuk vind,' begon Sofie.

'Ik bedoel: waarom duwde jij hem niet weg? En je vertelde dat het fijn voelde, dus het zo zou kunnen zijn dat je verliefd bent op Laurens.'

'Soof, denk je echt dat ik verliefd ben op hem?' Vragend staarde Feline Sofie aan.

'Ik denk van wel. Ik snap dat het vreemd klinkt. Maar je was een paar jaar geleden toch verliefd op hem?'

'Dat klopt,' knikte Feline.

'Die kus voelde goed, zei je. Ik zeg natuurlijk niet dat het zo is, hè! Maar wat ik aan jou zie, is dat jij je meer met hem bezighoudt dan iemand die niet verliefd is op hem en Laurens goed kent.'

'Ik zit in mijn hoofd met Tobias. Al zou ik gevoelens voor hem ontwikkelen, moet ik eerst weten dat ik over Tobias heen ben. Wat hij mij heeft aangedaan, zit onwijs diep en dat heb ik niet zomaar verwerkt. Bovendien blijft Tobias maar achter mij aan zitten, dus voorlopig ben ik niet van hem af.

'Tobias vergeten is moeilijk. Ik weet hoe het voelt als je vriendje vreemd gaat, maar ik heb er ook van geleerd.

'Kan ik Laurens vertrouwen? Durf ik hem mijn vertrouwen te geven? Of-'

'Feline, stop. Je kunt niet je hele leven op één fout blijven zitten nadenken en bang zijn voor wat één iemand jou heeft aangedaan.'

'Je hebt gelijk, Soof,' zag Feline zelf in. Ze kon inderdaad niet met Tobias in haar hoofd blijven.

'Probeer jij me hier nu te koppelen aan Laurens? Jij ook al,' zuchtte ze.

Er verscheen een grijns op Sofie haar gezicht. 'Je hebt me door, hè?'

'Stop daar alsjeblieft mee, Soof. Laurens is een onwijs leuke jongen, maar ik zie hem als vriend. Niet anders.'

'Net zei je iets compleet anders,' ging Sofie door.

'Zolang ik Tobias niet uit mijn hoofd heb gezet, wil ik het hem niet aandoen om om hem valse hoop te geven. En hiermee is het onderwerp Laurens voor vandaag afgesloten.'

'Prima,' stemde Sofie in. 'Maar weet dat daarmee je probleem met hem niet afgesloten is.'

'Dat weet ik, Soof,' zei ze. 'Tobias moet uit mijn hoofd en ik moet beslissen wat ik met de gevoelens van Laurens voor mij wil doen, maar gelukkig heb ik de tijd om daarover na te denken.'

'Als ik jou was, zou ik haast maken. Je moet Laurens niet al te veel het gevoel geven dat je hem niet wilt.'

'Jaja, komt goed. Voorlopig hebben Laurens en ik niets en dat wil ik ook zo houden. Wat moeten de media ervan vinden als ik na de break-up met Tobias gelijk een relatie met Laurens aan zal gaan?'

'Dus het gaat je deels om de media? Wat zij ervan vinden?' leek Sofie te begrijpen.

'Ik weet dat het stom klinkt, maar ja, het maakt me degelijk uit wat zij ervan vinden,' knikte ze schuldbewust. Eigenlijk was het belachelijk dat ze er zich zo mee bezig hield, zag Feline in.

'Fé, van de media moet jij helemaal niks aantrekken,' sprak Sofie haar toe.
Als ze je neerzetten als iemand die veel vriendjes heeft, prima, dan laat je dat hen lekker doen. Zolang jij maar in je achterhoofd houdt wat wel en niet waar is. De media moet je hun gang laten gaan, want ze bemoeien zich toch overal mee. Helaas hebben wij er 'als dochters van' mee te leven.'

'Maar dat betekent niet dat ik wil dat heel Nederland denkt dat ik met jan en alleman een relatie heb,' zei Feline. 'Ik wil niet zo neergezet worden, Soof. En ja, dan stel ik een nieuwe relatie een poosje uit, maar dat is niet erg, omdat ik niet wil dat Laurens onder mijn verdriet van Tobias moet lijden.'

'Laat Nederland denken wat ze willen. Ze hebben toch wel een mening over je, daar ontkom je niet aan,' argumenteerde Sofie. 'Je moet je leren niet druk te maken over wat anderen van jou vinden. Jij en de mensen om je heen kennen de waarheid, en daar gaat het om.'