De Aftrap - spin-off Hattrick

36

Hoofdstuk 36

'Ik vond het een gezellige middag,' glimlachte Feline naar Lars.

'Ik ook met jou.' Lars stak de sleutel in het slot.

'Waar komen jullie vandaan?' Esmee sloeg haar armen over elkaar. 'Jo en ik begonnen ons zorgen te maken, aangezien jullie allebei niks van je hadden laten horen en jullie ook niet opnamen.'

'ArenA Boulevard,' antwoordden broer en zus in koor. 'Sorry daarvoor. We hadden het ontzettend leuk en zijn jullie daardoor vergeten op de hoogte te stellen.'

'Het geeft niet,' zei Joël, die een boze blik van zijn vrouw toegestuurd kreeg.

'Het zal vast vaker gebeuren dat we niet 24/7 weten waar de kinderen uithangen, Es!'

'We gingen alvast wat rondkijken voor mijn appartement straks,' verduidelijkte Feline, terwijl ze merkte dat er hier en daar wat spanning tussen haar ouders hing.

Joël knikte. 'En, wat gevonden?'

'Ik heb zeker wat leuke meubels gezien,' beantwoordde Lars de vraag van zijn vader. 'Maar ik wacht nog met kopen.'

'Heel verstandig,' vond Joël.

'Ik denk dat ik langs Sofie ga,' meldde Feline.

'Oké, ben je voor het eten thuis?' Ze merkte dat haar moeder het niet als een vraag bedoelde, maar als een mededeling, en dus was er geen mogelijkheid dat ze er tegenin zou kunnen gaan, wat ze ook maar niet deed, want het laatste waar ze zin in had, was ruzie.

'Prima,' ging ze akkoord.

-

'Jij komt voor Soof zeker?' gokte Dave, die deur voor haar had geopend.

'Ja,' knikte Feline, 'is ze thuis?'

'Jazeker. Ze is boven.'

'Geef mij je jas maar,' glimlachte Dave.

'Thanks,' Feline schonk hem een lach, terwijl ze de trap opliep.

'Geen probleem,' werd ze door Dave nageroepen.

Ze klopte op de deur van Sofies kamer, maar toen ze geen antwoord kreeg, besloot ze gewoon naar binnen te gaan.

'Hé, Soof,' zei Feline, nadat ze deurklink omlaag had geduwd en de kamer was binnengestapt.

'Oh, hoi,' Sofie haalde de koptelefoon van haar hoofd, wat de reden was geweest dat ze Feline niet had horen kloppen.

'Wat was je aan het luisteren?' vroeg ze, terwijl ze op het bed plofte.

Sofie haalde haar schouders op. 'De Top 40, niet heel bijzonder dus.'

'Ik heb wat bij Dave wat dingen over Laurens eruit kunnen krijgen,' er vormde een grijns op Sofies gezicht.

'Dat had je niet hoeven doen, hoor.'

'Maar ik neem aan dat je het niet erg vindt,' ging Sofie verder. 'Volgens Dave praat hij bijna alleen maar over jou sinds jullie date.'

'Lars heeft me dat ook al verteld, Soof,' lachte ze.

'Oh,' haar gezicht betrok. 'Ik was net blij dat ik je misschien wat nieuws kon bijbrengen, maar helaas heeft het niet zo mogen zijn.'

'Heeft Dave meer gezegd?' Feline was nu stiekem wat nieuwsgierig geworden.

'Nee, dit was het,' Sofie keek betreurd.

'De volgende keer beter! Hoe gaat het met Soof en de mannen?'

'Slechter dan ooit,' verzuchtte Sofie. 'Er komt gewoon geen leuke jongen op mijn pad en het lijkt haast wel alsof het me niet gegund wordt om verliefd te zien op iemand die hetzelfde voelt voor mij.'

'Op elk potje past een deksel,' probeerde ze haar wat op te vrolijken.

'Jij hebt makkelijk praten, Felien. Je hebt Laurens die achter je aanzit en waar je zelf ook gevoelens voor aan het ontwikkelen bent. Bij jou gaat alles vanzelf.'

'Dat lijkt zo, maar ik voelde me absoluut niet zo toen ik Tobias betrapte met een ander. Ik ging kapot en Laurens heeft daar goed op ingespeeld, want hij was er voor me en daardoor zijn er bij mij gevoelens ontstaan voor hem. Voordat ik Tobias ontmoette, ging de liefde bij niet vanzelf, en dat weet jij. Ik was toen net zo'n grote pechvogel als jij, maar met mij is het goedgekomen en dat gaat met jou ook gebeuren, Soof.'

'Je hebt gelijk,' was Sofie het met haar eens. 'Ik moet geduld hebben, maar je weet hoe weinig ik dat heb.'

'Ja, maar al te goed,' gniffelde ze.

'Wist je dat Dave aan het daten is?' begon Sofie over haar broer.

Feline schudde haar hoofd. 'Nee, dat wist ik niet. Maar hoe ben je daar achter gekomen? Ik neem niet aan dat hij dacht: ik ga Sofie even doodleuk vertellen dat ik op date ben geweest.'

'Ik was vorige week uiteten gegaan met Rosan en we liepen een restaurant in, waar toevallig Dave ook in bleek te zitten met een meisje,' begon ze te vertellen.

'Toen ik hem daar de volgende ochtend mee confronteerde, werd hij in eerste instantie knalrood, maar daarna heeft hij mij verteld dat hij haar ontmoet heeft in een club en het goed klikte tussen hen en ze nummers hadden uitgewisseld, waar die date dus uit was ontstaan.'

'Denk dat je dat het serieus is?' vroeg Feline.

'Dave zit continu op zijn telefoon – iets wat hij normaal gesproken nooit echt deed – en heeft de hele tijd een glimlach op zijn gezicht als hij zit te appen. Daarbij komt nog dat hij deze week een avond weg was en niemand in huis wist waar hij was, al had ik natuurlijk zo mijn vermoedens, dat begrijp je.'

'Het gaat dan de goede kant op, als ik het zo hoor,' was Felines reactie.

'Wat ik me afvroeg: staat er al een tweede date gepland tussen jou en Laurens?' grijnsde Sofie.

'Nee,' antwoordde ze resoluut.

'Jammer,' was Sofies mening. 'Anders stuur je hem een berichtje of hij van de week tijd heeft en dan gaan jullie wat drinken of zo. De eerste keer toonde hij het initiatief, nu kan jij het doen!'

'Hoho, Soof!' probeerde Feline haar beste vriendin te stoppen. Hoe lief ze Sofie ook vond, ze moest niet voor Cupido gaan spelen.

'Laurens en ik doen het rustig aan en we bepalen zelf wanneer we een tweede afspraakje plannen. Ik snap dat jij graag wilt dat we gauw een stel worden, maar alles op zijn tijd. Ik denk trouwens ook dat jij je beter met je eigen liefdesleven bezig kunt houden in plaats van met het mijne.'

Sofie stak haar handen in lucht. 'Prima, wat jij wilt. Het was niet mijn bedoeling om voor Cupido te spelen, maar het was enkel een tip. En ik denk dat Laurens het-'

'Jaja, genoeg, Soof!' onderbrak ze haar. 'Vind nu eerst een vriend en bemoei je dan met het mijne, goed?'

'Daar houd ik je aan,' gniffelde Sofie.