De Aftrap - spin-off Hattrick

24

Hoofdstuk 24

'En we zijn zo goed als terug op het thuisfront,' zei Feline, terwijl ze de wachtte op haar koffer.

Ze was moe na de lange vlucht, maar had gelukkig een paar uurtjes kunnen slapen.

'Zeg dat wel, ja. Niks voelt zo goed om terug te zijn in je thuisland,' reageerde Rosan.

'Zeg, kwam Tobias je ophalen of zo?'

'Niet voor zover ik weet, maar ik zou het niet erg vinden als hij hier ineens voor mij zou staan. Ik vind het altijd zo romantisch als ik die stelletjes op Schiphol in elkaars armen zie vallen en-'

'Jaja, ik snap wat je bedoelt. Die romantische gedachtes van jou slaan echt op hol sinds je helemaal verliefd bent op die jongen van je.'

-

Feline drukte op de bel. Ze had een souvenir voor hem gekocht. Een armbandje. Tobias had haar een keer verteld dat als hij naar het buitenland op vakantie ging, hij altijd een armbandje uit dat land meenam. Nu deed ze dat ook voor hem.

Na een minuut was er niet opengedaan en dus besloot ze de sleutel – waarvan Tobias haar gezegd had dat die onder de deurmat lag – te pakken.

Ze haalde de sleutel onder de deurmat vandaan, waarna Feline de sleutel in het slot stak en het appartement binnenstapte.

'Tobias?' vroeg ze, toen ze hem nergens bekende in de woonkamer.

Maar Feline kreeg geen antwoord. Ze besloot naar de slaapkamer te gaan. Misschien lag hij te slapen, bedacht ze zich.

Voorzichtig opende ze de slaapkamerdeur. Felines blik veranderde in één seconde toen ze Tobias slapend aantrof en lag er niet alleen.

'Tobias?' Ze beet op haar lip en proefde al gauw het bloed. Het was voor Feline een manier om te laten zien dat ze sterk was.

'W-wie is dat?' stotterde ze bijna onhoorbaar.

'Dat gaat je helemaal niets aan!' was Tobias' reactie.

'Het gaat me heel veel aan. Ik ben namelijk je vriendin, Tobias. Maar zo te zien heb je een ander.'

'Tobias, ik wil nú weten wie zij is!' riep Feline overstuur, niet wetend wat ze moest doen.

'Donder op!'

'Wat ben jij een vuile klootzak! Wat heb ik ooit in jou gezien? Iedereen had gelijk die dingen over jou zei en ik het maar voor jou opnemen. Het is klaar tussen ons. Ik wil nooit, maar dan ook nooit iets meer met jou te maken hebben.'

'Eigenlijk heb ik nooit van jou gehouden, Feline. Ik wilde aandacht door jouw naam. Ik heb je gebruikt,' vertelde Tobias.

Zijn woorden kwamen hard aan. Ze was gebruikt.

'En nu wegwezen!' schreeuwde Tobias. 'Ik hoef jou ook niet meer te zien. Hup, mijn appartement uit.'

Met een harde klap sloeg Feline de deur achter zich dicht.

Ze liep al huilend door Amsterdam in haar eentje. Niet al te slim, wist ze, maar het ging nu even niet anders.

De tranen liepen over haar wangen. Waarom deed Tobias haar dit aan? Wat had ze verkeerd gedaan?

'Feline?' Ze herkende de stem van Laurens.

'Wat doe jij hier nog zo laat op straat?'

Feline begon in lange halen te huilen en liet zich in Laurens zijn armen vallen.

'Hé, wat is er gebeurd?' Hij streelde met zijn handen over haar rug en probeerde Feline tot rust te krijgen.

'To-obi-ias,' snikte Feline. 'H-hij lag daar met-t een an-der.'