De Aftrap - spin-off Hattrick

31

Hoofdstuk 31

'Gefeliciteerd!' Ze vloog haar broer om de hals. 'Eindelijk 21, nu ben je officieel volwassen.'

'Bedankt, Felien,' glimlachte Lars naar haar.

Feline haalde een ingepakt cadeautje achter haar rug tevoorschijn.

'Ik heb dit met hulp van Laurens en de meeste hulp kwam Dave voor je uitgezocht. Ik hoop dat je het leuk vindt,' ze overhandigde Lars het pakje.

'Ik ben benieuwd,' lachte haar broer, waarna hij voorzichtig het inpakpapier van het cadeau verwijderde.

'Wauw! Bedankt, Fé!' Zijn mond viel open. 'Hoe wist je dat ik deze parfum lekker vind?' Lars trok Feline in een omhelzing.

'Ik was met Sofie de stad ingegaan, zodat zij me kon helpen met het uitzoeken van een cadeau,' begon ze te vertellen.

'Onderweg kwamen we Laurens tegen, die ons de tip gaf van parfum. Alleen kwamen Soof en ik er samen echt niet uit welk geurtje jij nou lekker zal vinden. Uiteindelijk was het haar idee om de hulp van Dave in te schakelen.'

'Het was nogal iets, maar het is gelukt,' zei Feline. 'Al moet ik toegeven dat ik het zonder Dave nooit gelukt zou zijn, denk ik.'

'Wat zou er zonder mij nooit gelukt zijn?' hoorde ze achter zich.

'Mijn cadeau voor Lars,' antwoordde ze. 'Soof en ik kunnen niet zonder je.'

'Oh, dat. Ik zal dit heel goed onthouden voor als Sofie en ik onze dagelijkse ruzie hebben over wie de beste plek op de bank claimt,' grapte Dave. 'Maar dan zeg ik er ook bij dat het jouw woorden zijn, dan zal Soof vast blij met je zijn.'

Feline schoot in de lach. 'Je doet maar.'

'Feline, heb je deze keer wél tijd om met me te praten?' Ze verstijfde. Het was duidelijk Laurens, aan zijn stem te horen.

Ze draaide zich naar hem toe. 'Ehm, ja. Zullen we naar buiten gaan?'

'Ik vind het prima,' stemde Laurens in.

'Luister, ik wil dat je weet dat ik het niet had moeten doen.' Laurens begon het gesprek en Feline vond dat fijn. Ze wist er niks normaal uit te krijgen tegen hem sinds de kus.

'Ik was onder invloed van alcohol, ook al weet ik dat alcohol geen excuus is. Ik ben gewoon stapelverliefd op je, Fé. En nu het uit is met Tobias, weet ik dat je met hem in je hoofd zit en dat hij er voorlopig niet uitblijft.'

'Laurens, ik heb inderdaad nog gevoelens voor Tobias, en dat weerhoudt me om andere mannen een kans te geven. Ik zou jou heel graag een kans willen geven, maar dan moet Tobias eerst verwerkt hebben. Ik wil niet dat jij onder mijn gevoelens voor een ander moet lijden, dat wil ik je niet aandoen.'

'Ik ben in ieder geval blij dat we weer een beetje normaal kunnen praten,' glimlachte Laurens. 'Ik zag dat jij niet wist hoe je tegenover mij moest gedragen na die kus, en ik zou het ook niet weten als ik in jouw positie had gestaan, denk ik.'

'Goed, zullen we teruggaan naar het feest?' stelde Laurens voor.

Ze knikte. 'Ja, dat lijkt me een goed plan.' De minuten die volgden tijdens de weg naar huis, werd er niets gezegd. Ze was dan ook blij dat ze terug was.

'Waar waren jullie heen?' Sofie had Feline staan opwachten.

'Uitpraten wat er afgelopen was gebeurd,' antwoordde ze.

'Aha,' Sofie staarde Feline doordringend aan.

'Wat zit je me aan te kijken?' Feline werd er wat ongemakkelijk van. 'Geloof je niet wat ik zeg?'

'Ik probeer uit jou te krijgen of er niet meer gebeurd is dan enkel praten. Het is Laurens, weet je. Je weet maar nooit of hij jou opnieuw gekust had.'

'Deze keer had ik dat dan echt niet toegelaten, hoor,' verzuchtte ze.

'Ik ga wat drinken halen, wil je ook?'

'Een biertje, maar je bent nog niet van me af, Feline Veltman!' riep Sofie haar na.

Feline zuchtte toen ze de koelkast opentrok.

Voor haarzelf en Sofie pakte ze een biertje, waarna ze met tegenzin terugliep naar Sofie.

'Alsjeblieft,' met rollende ogen gaf ze Sofie het flesje bier aan.

'Bedankt, Felien,' glimlachte Sofie terug. 'Maar om op Laurens terug te komen: hij heeft je niet voor de tweede keer een kus gegeven?'

'Nee, Sofie, we hebben niet gekust. Als je me niet gelooft, ga je het hem lekker zelf vragen,' de woorden verlieten Felines mond op een botte manier.

'Jezus, het is toch niet zo vreemd dat ik zeker wil weten dat ik er niets gebeurd is?' zei Sofie terug. 'Straks hebben jullie een geheime relatie en lieg jij de boel bij elkaar.'

'Jij hebt te veel naar Netflix-series gekeken,' vond Feline.

'Ja, het komt er vaak in voor, maar dat betekent niet dat een geheime relatie geen werkelijkheid kan zijn.'

'Nou, als we ooit een geheime relatie krijgen, ben jij de eerste die ik het vertel, oké?' Feline gniffelde. 'Maar houd in je achterhoofd dat die kans net zo klein is als dat die speler die jij zo knap vindt naar Ajax komt.'

-

'Ga je mee naar AIR?' stelde Lars aan haar voor.

'Gaat Laurens mee?' Aarzelend keek Feline naar Lars.

'Felien, je moet je avond niet laten verpesten vanwege hem,' vond Lars.

'Dus hij gaat mee?'

'Ja, hij gaat mee, ja,' beantwoordde hij haar vraag.

Ze zuchtte en rolde met haar ogen. Lars had makkelijk praten. Hij had geen verliefde vriend achter zich aan.

'Ga alsjeblieft mee,' Lois, die naast Lars stond, keek haar smekend aan. 'Doe het dan voor mij, ik ken zowat niemand behalve jou en Lars.'

'Prima,' ging ze akkoord, 'al doe ik het alleen voor jou en niet voor mezelf.'

'Je bent de beste!' Lois vloog Feline om de hals.

'Slijmbal,' gniffelde Feline, 'ik weet best dat je mij niet de beste vindt, en dat Lars dat waarschijnlijk is.'

'Gaat ze mee?' zei Rosan.

'Ja, ze wilde eigenlijk niet wegens jouw broer, maar Lois heeft haar weten over te halen,' knikte Lars.

'Dat heb je lekker gedaan, Lois!' Rosan gaf Lois een high five. 'Maar je moet een feestje niet laten beïnvloeden door Laurens, hè! Dat is niet goed, Fé. Kom anders met me mee.' Voordat Feline überhaupt de kans kreeg om op Rosans voorstel in te gaan, werd ze aan haar hand mee naar de tuin getrokken.

'Je hebt me niets verteld over toen jij en Laurens eventjes weg waren om te praten.'

'Heb je Sofie gesproken?'

'Ja, maar die heeft niets over de inhoud gezegd,' beantwoordde Rosan haar vraag.

'Ging jullie gesprek niet goed?'

'Jawel, alles is uitgepraat,' verzuchtte Feline, 'maar die kus vrijdagavond heeft ervoor gezorgd dat gedachtes een eigen leven zijn gaan leiden. Ik word er gek van. Laurens dit, Laurens dat, en dan komt Tobias er en af en toe ook in voor.'

'Kom hier,' Rosan trok haar in een knuffel. 'Het is moeilijk. Liefde is moeilijk en vooral je gevoelens erkennen.'

'Maar dat is het hele probleem, Roos!' riep ze gefrustreerd uit. 'Ik ben niet verliefd op hem. Al betwijfel ik dat sinds die kus. Ik weet het gewoon niet meer, en dat is iets om gek van te worden.'